Текст книги "Belanchak"

Odil Abdurahmon
Belanchak

O'ZBEK ELIM

BUYUK TEMUR

 
Ona tuproq g‘aladonida
Uxlaydi sokin.
Buyuk Temur kimning qonida
Tirikday lekin.
Ulug‘bekni olib yoniga,
Bir o‘yga tolgan.
Osmonlarga tikilgancha
Yulduzday qolgan.
 

DO‘PPI

 
Do‘ppi kiygan bobo dehqon,
Parvarishlab paxta-yu, don.
Bog‘lab doim mahkam belni,
Kiyintirib boqar elni.
 

TINCHLIK BO‘LSIN

 
Bulutlarning qatida,
Oymomoni xatida:
Tinchlik bo‘lsin, deptilar.
 
 
Chaqmoq otni qamchilab,
Yerga yomg‘ir tomchilab:
Tinchlik bo‘lsin, deptilar.
 
 
Qushlar qaytib kelarkan,
Qo‘shiq aytib kelarkan:
Tinchlik bo‘lsin, deptilar.
 
 
Beshikdagi buvaklar,
Chuldirarkan buvaklar:
Tinchlik bo‘lsin, deptilar.
 

O‘ZBEK ELIM

 
O‘zbek elim,
Bek elim.
Senga nasib
Erk elim.
Peshonangga
Nur tegib,
Kamol topding
Baxt emib.
Bobom Temur
Suygan xalq,
Dunyo uzra
yayrab balq.
O‘zbek elim
Bek elim,
Senga nasib
Erk elim.
 

ONA HAQIDA AFSONA

 
O‘tsa ham ko‘p zamona,
Saqlanar shu afsona:
Onaga baxsh etib jon,
Yasharkan bir saxiy xon.
Ona hurmati uchun,
Sarf etsa-da bor kuchin.
G‘amlar yana kun va tun,
Uyqu bermas sira jo‘n.
Iloj topmay yurtda xon,
Chiqaribdi bir farmon:
Kim onani injitsa,
Oz bo‘lsada ranjitsa,
Bu hayotdan yosh ketar,
Farmonim shu bosh ketar!
Yana xayol etib band,
Chaqirtirgan donishmand.
So‘zla to‘g‘ri sen donish,
O‘ragan meni tashvish.
Yuzga kirgan onam bor,
Tetik yurgan onam bor.
Etmayin qancha hurmat,
Ko‘nglim to‘lmaydi faqat.
Onam tushmas tushimdan,
Ayrilyapman hushimdan…
Meni g‘amdan xalos et,
Istaganing olib ket.
Donish debdi: Ulug‘ xon,
Istaging menga ayon.
Ona suti bo‘lmish qarz,
Oqlamoqlik albat farz.
So‘zim tingla, bir yurt bor,
Bir vaqtda to‘rt fasl yor.
Umrga baxt aritmas,
O‘tsa ham yil qaritmas.
Maslahatim qabul et,
Unga onang olib ket.
Yo‘li olis oylik yo‘l,
To‘lib ketdi demay dil,
Va qaytarib olib kel,
Ham qiynalib tolib kel.
O‘sha kuni saxiy xon,
Bir umrga qiynab jon.
Rozi bo‘lsin deb ona,
Yo‘lga bo‘pti ravona.
Donish so‘zi emish haq:
Mana bog‘-rog‘, jannat naq.
To‘rt tomoni to‘rt fasl,
Go‘zallikda muttasil.
Onasiga saxiy xon,
Olib borayin qayon?
Aylaning ruxsat depti,
Onaga to‘lib quvonch,
O‘g‘liga ortib ishonch,
Bahorni ko‘rsat depti.
Ona bog‘ni kezarkan,
O‘zin qizday sezarkan,
Yoshlik yana qaytibdi,
Hatto qo‘shiq aytibdi.
O‘tganda yoz bog‘iga,
Qaytdi juvon chog‘iga.
O‘tganda kuz fasliga,
Qaytishdi o‘z asliga.
Ona so‘zlar orzumand:
O‘g‘lim ming-ming roziman.
Roziligim qabul et,
Endi yurtga olib ket.
Onani ko‘tarib xon,
Yo‘lga bo‘lipti ravon.
Xon kelib yurt kezibdi,
Qiziq holni sezibdi.
So‘rasa fuqarodan,
Yuz yil o‘tgan oradan.
Xon haqida har xona,
To‘qiganmish afsona.
Yashasang ham bo‘lib xon,
Onaga baxsh etib jon.
O‘tsa ham ko‘p zamona,
Saqlanar shu afsona.
 

MUALLIM – USTOZIM

 
Yuragimga yaqin bo‘lgan,
Gap so‘zlari chaqin bo‘lgan,
Olimga ham aql bo‘lgan,
Muallimim – ustozim.
 
 
Sirlar bilan sirlashgan,
Olam bilan tillashgan,
Minglab dilga birlashgan,
Muallimim – ustozim.
 
 
O‘qitgansiz dadamni.
Yana qancha odamni
Biz o‘rgandik odobni,
Muallimim – ustozim.
 

ROZIQ BOBO

 
Roziq bobo,
Qiziq, bobo.
Yuzi chandiq,
Chiziq, bobo.
Borar bo‘lsa
U qayoqqa,
Do‘qqillaydi
“Uch” oyoqda.
Bayram kuni
Ko‘rsam uni.
Ordenlari ko‘kragini –
Qator-qator
Bezab chiqar.
Nevarasin boshlab chiqar.
Qaydan olgan, so‘ramoqqa,
Bir savolga o‘ramoqqa,
Tortinaman, qiziq bobo.
Yuzi ariq,
Chiziq, bobo.
 

BUVIMLAR

 
Buvimlar omon, omon
So‘rilari taxtiravon.
Oq ro‘molda ochilib,
O‘tirarlar qo‘r to‘kib.
Uch-to‘rt qavat to‘shaklar,
Olma, anor, turshaklar
Buvimlarga muhayyo.
Buvimlar – oppoq dunyo!
 

MUQIM

 
Kecha shoshqoloq Muqim,
O‘choqqa ko‘mdi tuhum.
Bir oz o‘tmay paq etdi,
Go‘yo baqa vaq etdi.
Mazza qildi o‘chog‘i,
Unga qoldi po‘chog‘i.
 

AVAZTOY

 
Hadeb yig‘lab
Avaztoy,
Bo‘lmay qolding
Havastoy.
Yo‘q, havastoy
Bo‘laman.
Qand bersangiz,
Kulaman.
 

USTA

 
Men ham kichik ustaman,
O‘z ishimga puxtaman.
Otam bilan ertalab,
Yog‘och taxta randalab.
Uycha qurdik tovuqqa,
Qolmasin deb sovuqqa.
 

BELANCHAK

 
Bizlar yotgan belanchak,
Olam uchun kelajak.
Ulg‘aysin deb bolalar,
Alla aytgan onalar.
Qalbi suvday erishib,
Yoshligini berishib,
Bizni taftga olishdi,
Ular qarib qolishdi.
 

“QIZIQARLI SANOQ SONLAR AQL QAYROG‘I”

0

 
Agar oldinda tursam,
Demang sonlarning puchi,
O‘tgan chog‘im ortiga,
Ortar miqdor-u kuchim.
 

1

 
Noldan keyin turaman,
Chizig‘ingga qarab boq!
Sonlar ichra doimo,
Birinchiman ey o‘rtoq.
 

2

 
Bilmasvoydan xafaman,
Baho bo‘lganim uchun.
Nuqul meni tanlaydi,
Sarf etolmay bor kuchin.
 

3

 
Bilimingni baholab,
“3” deya qoniqaman.
Mendan o‘tar “4”ga deb
Ko‘z tutib toliqaman.
 

4

 
Yaxshi, yaxshi deysan-a?
Daftaringga qo‘ndirib.
“A’loga” o‘tar eding,
O‘qisang sal do‘ndirib.
 

5

 
O‘qish qalay?! – desalar,
“Besh”, – deb javob beringlar!
Buning uchun fanlardan
Puxta o‘qib kelinglar.
 


...

конец ознакомительного фрагмента