Текст книги "Seksuallığın Psixologiyası"

İnverziya barədəki məsələ üzrə Ferenczi-nin “Kişi homoseksuallığının nozologiyasına dair” məqaləsində (“İntern. Zeitschrift für arztliche Psychoanalyse”, II, 1914.) bir sıra əhəmiyyətli baxışlara işarə edilmişdir. Ferenczi tamamilə ədalətli olaraq, daha müvəffəqiyyətli “homoerotika” sözü ilə əvəz etmək istədiyi “homoseksuallıq” adı altında üzvi və psixi münasibətdən müxtəlif bərabərdəyərli olmayan durumların, hamısında ümumi inverziya simptomu olduğu əsasında, qarışdırıldığı faktını pisləyir. O, ən azı iki tipə münasibətdə ciddi fərq tələb edir: özünü qadın kimi hiss edən və aparan subyekthomoerotik və qadın obyektini özü ilə eyni cinsdən olan obyektlə əvəzləmiş və mütləq kişiyana obyekthomoerotik tiplər. O, birincini Magnus Hirschfeld-in mənasında həqiqi “aralıq seksual” tip sayır, ikincini daha müvəffəqiyyətsiz olaraq, qarayaxalıqdan əziyyət çəkən nevrotik adlandırır. İnverziyaya meylliliklə mübarizə eynilə psixi təsir imkanı kimi yalnız obyekthomoerotikdə olur. Bu iki tipi etiraf etməklə bir çox şəxslərdə subyekthomoerotikanın məlum payının obyekthomoerotikanın müəyyən hissəsi ilə qarışdığını əlavə etmək zəruridir.

Aktiv inverziyalı qadının münasibətləri daha müəyyən olur, xüsusən onların bir hissəsi kişinin somatik və ruhi əlamətlərinə malikdir və burada da daha yaxın tanışlıqda münasibətlərin böyük əlvanlığı ola bilsə də, öz cinsi obyektlərindən qadınlıq tələb edirlər.

İnverziyalıların seksual məqsədi

İnverziyalılarda seksual məqsədi heç bir halda bircinsli adlandırmağın mümkün olmaması kimi vacib faktı unutmaq olmaz. Kişilərdə cinsi ünsiyyət çox vaxt inverziya ilə üst-üstə düşmür; masturbasiya da tez-tez müstəsna məqsəd təşkil edir və burada seksual məqsədin məhdudlaşdırılması – ta hisslərin izhar edilməsinə qədər – hətta heteroseksual məhəbbətdən daha tez-tez rast gəlir. Qadın inverziyalılarda da seksual məqsədlər müxtəlif cinslidir; ağızın selikli qişasının toxunması, görünür, xüsusi üstünlüyə malikdir.

Nəticələr

İndiyə qədərki material əsasında özümüzü inverziyanın yaranmasına qaneedici izah vermək gücündə hiss etməsək də, bu tədqiqatda yuxarıda qoyulmuş vəzifənin həllindən bizim üçün daha böyük əhəmiyyət əldə edə bilən fikrə gəlmişik. Biz diqqəti seksual meyllə seksual obyektin əlaqəsini hədsiz sıx təsəvvür etdiyimizə yönəldirik. Qeyri-normal sayılan hallarla bağlı təcrübə bizə göstərir ki, seksual meyl və seksual obyekt arasında, bizi meylin sanki doğuşdan özü ilə obyekt də gətirdiyi normal formaları yeknəsəklikləri səbəbindən qeydə ala bilməmək təhlükəsilə hədələyən qaynaq var. Cinsi meyl, ehtimal, əvvəlcə obyektdən asılı olmur və meydana çıxması ilə onun gözəlliklərinə borclu deyil.

Son illərdə bioloqların, birinci növbədə Eugen Steinach-ın əsərləri homoerotikanın, ümumiyyətlə, cinsi əlamətlərin üzvi şərtlərinə parlaq işıq saldı.

Axtalamanın eksperimental təcrübəsi vasitəsilə, sonradan digər cinsin rüşeym vəzilərinin köçürülməsi ilə müxtəlif məməlilərdə erkəkləri dişilərə və əksinə çevirmək mümkün olmuşdur. Çevrilmə çox və ya az dərəcədə tam şəkildə somatik cinsi əlamətlərə və psixoseksual davranışa (yəni erotikanın subyekt və obyektinə) toxunmuşdur. Cinsi qabaqcadan təyin edən bu qüvvənin daşıyıcısı rüşeym vəzilərinin cinsi hüceyrələri təşkil edən hissəsi deyil, bu orqanın interstisial adlandırılan toxuması (“yetkinləşmə vəzisi”) sayılır.

Bir halda vərəm xəstəliyi nəticəsində yumurtalıqdan məhrum olmuş kişidə cinsi dəyişiklik mümkün olmuşdur. Cinsi həyatda o özünü passiv homos