Текст книги "වෙස් ගත් මිනිසුන්"

2 ලී පවුලේ දෙගිඩියාව

ගම්බද සාමාන්‍ය රටාවට අනුව, සෑම කෙනෙකුම නිදාගත්තේ නිවසේ තිබෙන එකම කාමරයේය: දෙමවුපියන් සඳහා ද්විත්ව මෙට්ටයක්, ළමයින්ට එක බැගින්ද එලෙසම ඔවුන්ගේ ඇඳන් තුනම මදුරු දැල් වලින්ද ආවරණය කර තිබුණි. එබැවින් ඔවුන් පසුදා උදෑසන, හෙන්ග් අවදි වීම වැලැක්වීමට ඉතා නිශ්ශබ්ධව නැගිට්ටෝය.

කිසියම් දෙයක් වැරදී ඇති බව දරුවෝ සිතුවෝය, මන්ද ලී මහතා සාමාන්‍යයෙන් සීතල උදෑසනක පවා පළමුවෙන් නැගිට පිටතට යන පළමු තැනැත්තා වූ බැවිනි. ඔහුගේ මරුනාසේ සුදුමැලි වූ මුහුණ දෙස මදුරු දැල තුලින් කනස්සල්ලෙන් බලා සිටි ඔවුන්ව, මව විසින් එලියට කැඳවාගෙන යන ලදී.

“ඩින්, අපට උදව්වක් කරන්න. මම ඔයාගේ තාත්තාගේ පෙනුමට කැමති නැහැ, ඉක්මණින් නාලා නැන්දාට අපට කියන්න තියෙන්නේ මොකක්ද බලන්න, එහෙම නේද? ඔයා හොඳ කෙල්ලෙක්. අපි උදේ වැඩියි තමයි, එත් එයා ලැස්ති නැත්නම් ඇගේ ප්‍රියතම බෑණා වෙනුවෙන් ප්‍රමාද වෙන්න ඉස්සර එයාට විශේෂ උත්සාහයක් ගන්න පුලුවන්ද අහන්න.”

ඩින් හඬමින් ස්නානය සඳහා දිව්වාය. “කණගාටුයි, මගේ ආදරණීය දුව, මම ඔයාව කලබලයට පත්කරන්න හිතුවේ නැහැ!” ඇය තම දියණියට කෑගැසුවාය.

මිනිත්තු පහළොවකට පසු ඇය ඇගේ ලොකු නැන්දාගේ නිවසට පැමිණෙන විට, පුරාණ කට්ටඩියා නැගිට ඇඳ පැළඳ, නිවස ඉදිරිපිට විශාල මේසය මත හිඳගෙන බත් සහ සුප් අනුභව කරමින් සිටියාය.

“ඔබට සුබ උදෑසනක්, ඩින්, ඔයාව දැකීම සතුටක්, ඔයාට සුප් බඳුනක් ඕනෙද? ඒක රසයි.” ඩා ඇගේ මිණිබිරියන් වෙත විශේෂයෙන් ඩින් වෙත දැඩි සෙනෙහසක් දැක්වුවද, ඇය කියූ දේ ඇසූ විට, පැය විසිහතරක් ඇතුළත මේ ආකාරයේ නිසි රෝග විනිශ්චයක් ලබා ගැනීම සම්බන්ධයෙන් ඇගේ මව බොහෝ දේ ඉල්ලා සිටින බව පැවසීය.

“අනේ ඔයාගේ අම්මා! හරි, අපිට කරන්න පුළුවන් දේ අපි බලමු… ඔයාගේ තාත්තාගේ තත්වය නරකයි වගේ නේද?”

ඔව්, ඩා නැන්දා, එයා මළමිනියක් වගේ සුදුයි, නමුත් අපි හිතන්නේ නැහැ එයා තවම මැරිලා කියලා… මම පිටත් වෙලා එනකොට අම්මා එයාගේ ප්‍රතිචාරය බලන්න කටුවකින් ඇන්නා. පෝ මැරෙනවට මම කැමති නැහැ, ඩා නැන්දා ඩා, කරුණාකර එයාව බේරගන්න.”

“දරුවා, මට පුළුවන් හැම දෙයක්ම මම කරන්නම්, නමුත් බුදුන් වහන්සේ එන්න කියූ විට ‘බැහැ’ කියන්න කාටවත් බැහැ, ඒත් අපිට කරන්න පුළුවන් දේ බලමු. එන්න මාත් එක්ක.”

ඩා ඇගේ සිද්ධස්ථානයට ඇතුළු වී ඉටිපන්දමක් දල්වා ඔවුන්ට පිටුපසින් දොර වැසුවාය. ඇය බලාපොරොත්තු වූයේ ඩින් හට ඉගැන්විය හැකි තරුණ වියේ සිටියදී ‘පැරණි ක්‍රම’ ගැන ඇය උනන්දුවක් දක්වනු ඇතැයි කියාය. මන්ද ලී පවුල තුළ මෙම රැකියාව රඳා පැවතීමට නම් ඇයට යම් දිනෙක අනුප්‍රාප්තිකයෙකු එම පවුලෙන් අවශ්‍ය බව ඇය දැන සිටි බැවිනි.

ඇය ගෙබිමෙහි තිබු, තොරතුරු විමසීමට පැමිණෙන පුද්ගලයින් අසුන් ගන්නා පැදුරට ඇඟිල්ල දිගු කළ අතර ඩින් ඒ මත වාඩි වූවාය. පසුව ඇයද ඩින් ඉදිරිපිට වාඩි වීමට පෙර, තම පැල්පත වටා යාච්ඤා කර ඇවිදිමින් ඉටිපන්දම් කිහිපයක් දැල්වුවාය. ඇය ඉන්පසු, පැදුර මත වාඩිවී තම උකුල මත දෙඅත් තබාගෙන සිටි, ඩින් ඉදිරිපිට වාඩි වුවාය.

ඩා ඇගේ ලේලිය දෙස බැලූ අතර, ඇගේ සිරුර පුරා සුළු කම්පනයක් ඇතිවනු ඇයට දැනුනි. ඇය තත්පර කිහිපයක් ඇගේ දෙඅත් දෙස බලා නැවතත් හිස ඔසවා ඩින් දෙස බැලුවාය.

“ඔබ පැමිණියේ වෙනත් කෙනෙකු ගැන උපදෙස් ලබාගැනීමටද? කරුණාකර ඔබේ ප්‍රශ්නය අසන්න” ඩා කීවේ එම පැල්පතින් පිටතදී කිසිවකු අසා නොමැති ගැඹුරු, අඳුරු, ගිගුරුම් දෙන හඬකිනි.

ඇයගේ නැන්දා වෙනත් බලවේගයකට තම ශරීරයට ඇතුළු වීමට ඉඩ දීම හේතුවෙන් ඇතිවූ මෙම ආවේශය ඩින්ව තිගැස්සීමකට පත් කළාය. ඇයගේ මුහුණ තරමක් වෙනස් වූ නමුදු නළුවෙකුට හෝ වංචාකාරයෙකුට ඔහු රඟපාන චරිතයට ගැළපෙන පරිදි ඔහුගේ පෙනුම වෙනස් කළ හැකිසේ, ඇයගේ පෙනුම වෙනස් විය. නමුත් එම වෙනස් වීම කෙතරම් දරුණුද යත් එය දිස් වූයේ ඩාගේ ඇතුලාන්තය සම්පූර්ණයෙන් වෙනස් පුද්ගලයෙකු විසින් පුරවනු ලැබ ඇයගේ පෙනුම පමණක් නොව කටහඩද ඊට අනුරූපව වෙනස් වූ ආකාරයකි.

ඩින් තවදුරටත් ඇගේ නැන්දා ලෙස නොපෙනුණු, කට්ටඩියා දෙස බැලීය.

“මගේ තාත්තාට ගොඩක් අසනීපයි. එය කුමක්ද සහ අපට ඒ සඳහා කළ හැක්කේ කුමක්ද යන්න මට දැන ගැනීමට අවශ්‍යය.”

“ඔව්, ඔබේ පියා, ඔබ ‘පෝ’ ලෙස හඳුන්වන තැනැත්තා.”

එම පුද්ගලයාවූ ඇගේ නැන්දා, මේ මොහොතේ පිරිමියෙකු මෙන් හඬ නඟා, පෙර දින හෙන්ග් විසින් තබා ගොස් තිබු එක් එක් දවටන මත අත් තබා දෑස් වසා ගත්තාය. දිගු විරාමයක් සමග ඇතිවූ දැඩි නිශ්ශබ්දතාවය තුලදී ඩින්ට සිතුනේ, තද පොළොවේ කුහුඹුවන් ඇවිදින හඬද ඇයට ඇසුණු බවය.

ඩින් මීට පෙර මෙවැනි අවස්ථා විශාල ගණනකට සහභාගී වී ඇතත්, මෙතරම් බරපතල අවස්ථාවකට මුහුණදී නොමැත. ඇය වරක් තම ආමාශය පිලිබඳ ප්‍රශ්නයක්ද, මීට වසර කිහිපයකට පෙර ඇගේ මාස් ශුද්ධිය පිළිබඳවද ඉතා මෑතකදී ඇයගේ විවාහය ගැනද විමසා තිබේ. ඇය එහි ප්‍රතිපලය ගැන මිස එහි පසුබිම ගැන බිය වූයේ නැත. නමුත් ඉතා වශී කරන මෙම දර්ශනය දෙස ඇයට වාඩි වී බලා සිටීමට හා නිරීක්ෂණය කිරීම පමණක් කළ හැකි බව ඇය දැන සිටියාය.

කට්ටඩියා සෙමෙන් ගල අඩංගු පළමු පාර්සලය ලිහා, එය හොඳින් පරීක්ෂා කර, එහි සුවඳ බලා නැවත එය කෙසෙල් කොළයට දමා, පසුව පාසි අඩංගු කොළයද රැගෙන එහි සුවඳද බලා, ඇය ඉදිරිපිට පැදුර මත තැබුවාය.

කට්ටඩියා ඩින් දෙස ගාම්භීරව බලා සිට ස්වල්ප වෙලාවකට පසු කතා කළේය.

“ඔබ සැලකිලිමත් වන පුද්ගලයා සිටින්නේ ඉතා අසනීපයෙන්. ඇත්ත වශයෙන්ම ඔහු මෙම සාම්පල මට දෙන විට ඔහු මරණයට ඉතා ආසන්නව සිටියේ, නමුත් ඔහු තවම මැරිලා නැහැ… ඔහුගේ අභ්‍යන්තර අවයව සමහරක්, විශේෂයෙන් රුධිරය පිරිසිදු කිරීමට සම්බන්ධ ඒවා ඉතා දුර්වල මට්ටමක පවතිනවා… මම හිතන්නේ, තායි භාෂාවෙන් කිඩිලීස් යනුවෙන් හදුන්වන, වකුගඩු වල වැඩ කිරීම සම්පූර්ණයෙන්ම නතර වෙලා, ඒවගේම අක්මාවත් වේගයෙන් නරක් වෙනවා.”

“මෙයින් අදහස් කරන්නේ මරණය අනිවාර්ය බවයි. දැනට සොයාගත් වෛද්‍ය ප්‍රතිකාරයක් මේකට

නැහැ.”

කට්ටඩියා යළිත්, පරණ තදවූ ඇඳුමක් අඳින්නාසේ වෙව්ලමින්, ඇස් පිල්ලම් වේගයෙන් ගසා, වයසක ඩා නැන්දා බවට යලිත් පත්විය.

“ඒක හොඳ ආරංචියක් නොවේ, නේද දරුවෝ? මම ආවේශ වෙලා ඉන්න වෙලාවට හැමදේම මට ඇහෙන්නේ නැහැ, නමුත් මම එයින් ටිකක් අල්ලා ගත්තා, ඒත් ඒ දේ ඔයාගේ තාත්තට නරක බව ඔයාගේ මුහුණෙන් මට පෙනෙනවා.”

“ඒ ආත්මය කියුවා වැඩ නොකරන වකුගඩු හා අක්මාව සඳහා වෛද්‍ය ප්‍රතිකාරයක් නැති නිසා, පෝ ඉක්මනින් මැරෙයි කියලා…”

“මට කණගාටුයි, ඩින්, ඔයා දන්නවා මම ඔයාගේ තාත්තාට ගොඩාක් ඇලුම් කරන බව… බලන්න, මම ඔයාට කියන්නම්, මම ආවේශ වෙනවාට අමතරව අවුරුදු ගානක් තිස්සේ ප්‍රගුණ කරපු උපක්‍රම කිහිපයක් තියනවා. දැන් අපි බලමු… ඔව්, ගල… ඔයාගේ පියා ඒ මතට කෙළ ගැසූ ස්ථානය බලන්න. කිසිම ලකුණක් නැහැ! ඒ කියන්නේ ඔහුගේ කෙලවල ලවණ නැහැ, ලවණ නැහැ, ඛනිජ නැහැ, විටමින් නැහැ, මුකුත් නැහැ, වතුර විතරයි.”

“දැන්, පාසි,” ඇය පාසි මිටිය දුරින් තබා සිඹ ක්‍රම ක්‍රමයෙන් ඇගේ නාසයට සමීප කර ගත්තාය. “ඒකමයි! මේක ඉඹලා බලන්න! ” ඇය එය ඩින්ට සිඹීම සඳහා දිගු කළ නමුත් ඩින් ඇගේ පියාගේ මුත්‍රා සුවඳ දැනීමට අකමැති විය. “එන්න, ඒක ඔයාට දෂ්ට කරන එකක් නැහැ!” ඩා කීවාය. ඇය කී ලෙස ඩින් කළාය.

“නැහැ, සුවඳක් නැහැ, පාසි සුවඳක් විතරයි”.

“හරියට හරි! පිරිමින්ගේ මුත්‍රා ඔතලා තිබ්බොත් බළලුන්ගේ මුත්‍රා වගේ ගඳයි, නමුත් ඔයාගේ තාත්තාගේ එහෙම නැහැ. එමනිසා, එහි කුණුවී ගඳ ගසන්න මස් නැහැ. ඒ කියන්නේ ඔයාගේ පියාගේ රුධිරයද වතුර වෙලා.”

“ඔයාට රුධිරය වෙනුවට වතුර එක්ක ගොඩක් කල් ජීවත් වෙන්න පුලුවන්ද? තර්කය හරිනේද? රුධිරය ශරීරය වටා සියලු යහපත් දේ ගෙනියයි, නමුත් ඔයාගේ පියාට කිසිවක් නැහැ, ඒ නිසා ඔහු නිතරම දුර්වලයි!”

“ඔයා දැන් ගෙදරට යන්න, අපි පරක්කු වැඩිද කියලා බලන්න, පියා තවමත් අප සමඟ නම් ආපසු ඔයාගේ ස්කූටරයෙන් ඇවිත් මාව එක්කන් යන්න. දැන්ම ඉක්මන් කරන්න!”

ඩින් දොරෙන් ඉගිලී ආපසු ගෙදර දිව ගියාය.

ඩින් ගෙදර ගිය අතරේදී, ඩා පිටත්ව යාමට සූදානම් වූවාය. මන්ද ඇගේ හෙන්ග් තවමත් මිය ගොස් නැති බවත්, කෙසේ හෝ සම්පූර්ණයෙන් ම මිය ගොස් නැති බවත් ඇය හදවතින්ම දැන සිටියාය. ඇය ඖෂධ පැළෑටි කිහිපයක් තෝරාගෙන ඒවා මල්ලක දමා, මුහුණට වතුර ඉස, යතුරුපැදි ගමනේදී විසිරී නොයන ලෙස හිසකෙස් වැස්මකින් බැඳ ගත්තාය. ඉන්පසු ඇය තම ලේලිය එනතෙක් බලා සිටීමට පිටතට ගියාය.

දූහුවිලි වලාකුළක් සමගින් ඩින් මිනිත්තු කිහිපයකට පසු යලි පැමිණියාය.

“ඉක්මනින් නැන්දා, අම්මා කියනවා ඉක්මනට එන්න කියලා, මොකද එයා මැරෙන්න ඔන්න මෙන්න ඉන්නේ.”

කාන්තාවකට ගැළපෙන පරිදි සැකසු පැති ආසනයක් සහිත ස්කූටරයට ඩා නැගගත් විගස ඔවුහු පිටත් වූහ. ඩින්ගේ දිගු කෙස් ඩාගේ රැලි වැටුණු මුහුණේ වේදනකාරී ලෙස වැදුණුවිට ඇය ඒවා වැලැක්වීමට මෙන් වරින් වර හිස පහත් කරමින් ගියාය. ඔවුන් පැමිණි විගසම ඩා ස්කුටරයෙන් බැස, වයසක කාන්තාවක් වුවත් ඉතා කඩිසර ගමනින් ගෙට ඇතුළුවිය.

“ඉක්මනට ආපු එක ගැන ස්තූතියි, ඩා නැන්දා, එයා නිදන කාමරයේ ඉන්නවා.”

“ඔව්, මම හිතුවා එයාගේ ආදරණීය එළුවන් එක්ක නෙමෙයි අද ඇඳේ ඉඳියි කියලා!” ඇය මදුරු දැල ඔසවා ඔහුගේ හිස අසල වාඩි වූවාය. මුලින්ම ඇය ඔහුගේ සම දෙස බැලුවාය, පසුව ඔහුගේ හිසකෙස්, තොල් සහ අවසානයේදී ඇය ඔහුගේ දෑස් විවර කර ඒවා දෙස බැලුවාය.

ම්ම්ම්, මට පෙනෙන්නේ… මට එයාගේ කකුල් පෙන්වන්න!” තම ස්වාමිපුරුෂයාගේ පාද ආවරණය ඉවත් කිරීමට වැන් ඉක්මන් වූ අතර, ඩා ඒවා මිරිකමින් වඩා හොඳින් නිරීක්ෂණය කිරීමට නැඹුරු වූවාය.

“ම්ම්ම්, මම මීට පෙර මෙතරම් බරපතල ලෙස රුධිරයේ මස් නොමැතිකම දැකලා නැහැ. කුමක් කළ යුතුදැයි ඔබේ ළමයින්ට පවසන්නට මට ටික වේලාවකට අවසර දෙනවාද? හොඳයි, මම ඉක්මනින් ආපසු එන්නම්. ඔයාගේ පුරුෂයාගේ ඔළුව යටට කොට්ට කිහිපයක් තියලා උස්සලා තියන්න, ඩෙන් මට එළියේදී උදව් කරයි ඒ අතරදී ඔයාට උදවු කරන්න මම ඩින්ව එවන්නම්.”

“ඔව්, නැන්දා, ඇත්තෙන්ම. මගේ ආදරණීය හෙන්ග්ට උදව් කරන්න ඕනෑම දෙයක් කරන්නම්.”

“හරි, අපි බලමු අපිට කරන්න පුළුවන් දේ නේද?” ඒ සමඟම ඇය නැඟිට බිමට බැස්සාය.

“ඩින් ගොස් ඔබේ අම්මාට උදව් කරන්න, ඩෙන් එන්න මාත් එක්ක, අපි ඔක්කොම කඩිනමින් හා නිවැරදිව ක්‍රියා කළ යුතුයි.”

ඩින් ඉක්මණින් තම මව වෙත ගිය අතර ඩෙන් ඇසුවේ උදව් කිරීමට ඔහු කුමක් කළ යුතුද යන්නයි.

“ගිහින් ඔයා සතුව ඇති ශක්තිමත්ම කුකුළා මට ගේන්න! ඉක්මනට, කොල්ලෝ! ”

ඔහු තම කුකුළා අත යට රඳවාගෙන පැමිණි අතර ඩා එය ඔහුගෙන් ගත්තේය. “දැන් ඔයාගේ ශක්තිමත්ම එළුවා කණුවකට තදින් බැඳලා දමන්න, හැබැයි එයාට අඟලක්වත් හෙළවෙන්න බැරිවෙන විදිහට– හිටගෙන හිටියත් වාඩිවෙලා හිටියත් ප්‍රශ්නයක් නැහැ.”

ඩෙන් වේගයෙන් එළුවා ගෙන ඒමට දිව යද්දී, ඩා මේසය අද්දර නැඹුරුවී, කුකුළාගේ බෙල්ල කපා, එහි රුධිරය බඳුනකට දමා, පණ නැති සිරුර මේසය මත ඇති එළවළු කූඩයට විසි කර උඩ තට්ටුවට වේගයෙන් දිව ගියාය.

ඇය උඩට පැමිණි විගස, “ඩින්” යනුවෙන් අමතා “ශීතකරණයේ එළුවෙකුගේ කිරි හරි වෙන මොනවා හරි කිරි තියනවද? මුකුත් නැත්නම්, බඳුනක් අරගෙන නැවුම් කිරි ටිකක් ගන්න, කරුණාකරලා, කෙල්ලේ.”

ඇයට ඉක්මන් කරන්න කීමට අවශ්‍ය නොවුනේ ඇය එවිටත් වැඩය සඳහා පිටත්ව ගොස් තිබූ බැවිනි.

“හරි, වැන්, එයා අවදියෙන්ද?”

“ඇත්තටම නැහැ, නැන්දා, භාගෙට භාගයක් වගේ.”

“හරි, ඔයා එයාගේ නහය වහලා අල්ලගන්න, මම මේ ලේ ඔහුගේ උගුරෙන් වත් කරන්නම්.” ඇය ඔහුගේ වැසී තිබූ හක්ක ඇගේ මාපටැඟිල්ල සහ මැද ඇඟිල්ලෙන් මිරිකමින් මුඛය විවෘත කර ඔහුගේ හිස පිටුපසට තල්ලු කරමින් කුකුළු ලේ උගුරු කිහිපයක් ඔහුගේ උගුරට වත් කළාය. ඩීසල් මගින් පෙට්‍රල් මෝටර් රථයක් පන ගන්වන විට මෙන් ශබ්දයක් හෙන්ග් ගේ උගුරින් පිටවන විට ඩා තේරුම් ගත්තේ ලේ වලින් භාගයක්වත් හරි මාර්ගයේ ගිය බවයි.

හෙන්ග් තම දෑස් තරමක් විවර කළේය.

“මේ මායාකාරියන් දෙදෙනා මට මොකක්ද කරන්නේ?” ඔහු ඉතා සිමින් ඇසුවේය, “ඒක හරිම අප්පිරියයි!”

“ආහ්, මට එහෙම හිතුනා තමයි”, කියමින් ඩා තවත් ලේ කටට වත්කලේය. “ඒක ඉතා සාරවත්, ඔයා ඒ සඳහා හුරු වෙන්න ඕනේ.”

ඩින් පැමිණ පැවසුවේ “නැවුම් කිරි, අපේ හොඳම එළුවා වන ෆ්ලවර් ගෙන්, තවමත් උණුසුම්” කියාය.

ඩා එය රැගෙන, ඉතිරි රුධිරය සමඟ භාගෙට භාගයක් වනසේ මිශ්‍ර කර පෙර මෙන් හෙන්ග්ගේ උගුරට වත් කළේය. නමුත් මෙවර හෙන්ගෙන් දැඩි අකමැත්තක් ප්‍රකාශ විය.

“ඒක දැක්කද!” ඇය කීවාය, “එයා දැනටමත් ශක්තිමත් වෙමින් සිටිනවා! හෙන්ග් අප සමඟ පොරබැදීමට උත්සාහ කරනවා, ඔහු ප්‍රතිරෝධය දක්වනවා. සමහර විට එයා තවම සම්පූර්ණයෙන්ම අපිව දාල ගිහින් නැහැ!”

“කමක් නැහැ! වැන් ඔයා කිරි ටික දෙන්න, නමුත් දැන් තියන ටිකෙන් භාගයක් ඉතුරු කරගන්න. මම මිනිත්තු කිහිපයකින් නැවත එන්නම්.”

ඇය පහලට බැස ඩෙන්ට කතා කළාය.

“අර එළුවා දැන් ලෑස්තිද?”

“ඔව්, නැන්දා, ඌ අතන ඉන්නවා.”

“හොඳයි, එන්න මාත් එක්ක.”

ඩා ඇගේ දැලි පිහිය ගෙන එළුවාගේ බෙල්ලේ මහා ශිරාව යාන්තමින් තුවාල කර ඉන් රුධීරය මිලි ලීටර් සිය ගණනක් ඉවතට ගලා යාමට සැලැස්වීය.

“බලා ගත්තද මම ඒක කොහොමද කළේ කියලා, කොල්ලෝ? ඒක මතක තියා ගන්න උත්සාහ කරන්න, මොකද අදින් පස්සේ හැම දවසකම ඔයාට තමයි ඕක කරන්න වෙන්නේ.”

ඔවුන් දෙදෙනාම උඩුමහලට ගිය අතර, සාමාන්‍ය නිර්වින්දනයකින් පසුව රෝහල් රෝගියෙකු ලෙස මත් ගතියෙන්, දුර්වල ස්වභාවයෙන් සහ ලතවෙමින් හෙන්ග් තම බිරිඳ සහ දියණිය සමඟ කතා කරමින් සිටිනු දුටු විට ඔවුන් පුදුමයට පත් වූහ.

ඩා එළුවාගේ රුධිරය භාගෙට භාගයක් ඉතිරි කිරි සමඟ මිශ්‍ර කළ නමුත්, පළමුව මිශ්‍ර නොකළ ලේ ඔහුට ලබාදුන්නාය.

“ඔහ්, නැන්දා, ඒක පිළිකුල් සහගතයි! අපෝ…”

“එහෙනම් මේක බීලා බලන්න” කියමින් ඇය රෝස පැහැති දියර වීදුරුවක් ඔහුට දුන්නාය.

“ඔව්… ඒක නම් නියමයි… ඒ මොකක්ද? මට දැනටමත් ඒකෙන් හොඳක් දැනෙනවා.”

හෙන්ග් එය මහත් උනන්දුවෙන් පානය කළේය.

“මේක ඖෂධ පැළෑටි සහිත මිල්ක්ෂේක්… හොඳයිද?”

“ඔව්, නැන්දා, ඉතා හොඳයි… ඉතා ප්‍රබෝධමත්. තවත් තියෙනවද?”

වැන් වයසක කට්ටඩියා දෙස බැලු අතර ඇය හිස සැලුවේය. වැන් තවත් වීදුරුවක් වත් කර ඇගේ ස්වාමිපුරුෂයාට එය පානය කිරීමට උදව් කලාය.

“අනේ, මම සතුටු වෙනවා” ඩා පැවසුවාය. “හෙන්ග්, මම හිතන්නේ මේ මිල්ක්ෂේක් වලින් අපි ඔබේ අපහසුතාවයට විසඳුමක් සොයාගෙන තියනවා උනත්, අපට තව ටිකක් එය පිරිසිදු කළ හැකි බව මට හිතෙනවා. ඔයා දන්නවද, වරින් වර රසය වෙනස් කිරීම සඳහා අපට වෙනත් අමුද්‍රව්‍ය යොදා ගන්න පුළුවන්, එතකොට ඔයාට ඒක එපාවෙන එකක් නැහැ.”

“ඔව්, නැන්දේ, මම දැනගෙන හිටියා ඔයා මා වෙනුවෙන් එනවා කියලා.”

“මගේ පවුලට ඕනෑම දෙයක් මම කරනවා, උදව් කරන්න පුළුවන් වීම මට සතුටක්” කියා ඇය පිළිතුරු දුන් අතර ඔහුට අව්‍යාජ, දුර්ලභවූ, උණුසුම් සිනහවක්ද ලබා දුන්නාය.

ඇය ඉතිරි රුධිරය, කිරි පයින්ට් එකක ප්‍රමාණය සමග සමහර ඖෂධ පැළෑටිද මිශ්‍ර කර මෙසේ පැවසුවාය.

“හෙන්ග්, මම හිතන්නේ ඔයා දැන් විවේක ගත යුතුයි. බලන්න, මෙන්න ඔයාට පස්සේ බොන්න මිල්ක්ෂේක් ටිකක්, මම දැන් ඔයාගේ පවුලේ අයට පහල තට්ටුවේදී ඒක සාදා ගන්නේ කොහොමද කියා පෙන්වන්නම්, හරිද? ඔයා පහසුවෙන් ඉන්න. මාව අවශ්‍ය නම් මට කතා කරන්න. ඉක්මනින් සුව වන්න, පස්සේ හමුවෙමු.”

උද්‍යානයේ තිබු විශාල මේසය මත සියලු දෙනාම සුවපහසු ලෙස වාඩි වුන අතර, වැන් නැවුම් පලතුරු හා සීතල වතුර සියල්ලන්ට පිළිගැන්වීමෙන් පසුව, ඩා පවුලේ රැස්වීමේ මුලසුන ගත්තාය.

“මම කලින් කීයූ විදිහට, මම මෙවැනි දරුණු සිද්ධියක් කවදාවත් දැකලා නැහැ, නමුත් මම හිතනවා මගේ අත්දැකීම් සමග වෙනත් ආත්මීය බලවේග මගින් නිවැරදි විසඳුම දීමට මාව පෙළඹවූ බව.”

“කෙසේ වුවත්, අපි මෙතෙක් භාවිතා කරලා තියෙන්නේ ‘ හදිසි අමුද්‍රව්‍ය’ ලෙස හැදින්වෙන දේ පමණයි. අපි කාරණයට මුහුණ දෙමු, මිනිසුන් කන ආහාර වර්ග නොකන්නාවූ සතුන්ගේ රුධිරය තමයි අපි හෙන්ග්ට දීලා තියෙන්නේ, ඒ නිසා ඔහුට සමහර අත්‍යවශ්‍ය මූල ද්‍රව්‍ය ලැබෙන්නේ නැහැ.”

“අපි ඇත්තටම කරන්න ඕනේ මිනිසුන් කන දේ අනුභව කරන සතුන්ගේ රුධිරය නිතරම සහ නොනවත්වා හෙන්ග්ට ලබා දීමයි. එය ගැලපෙන තරමට, හෙන්ග්ට වඩාත් හොදයි.”

“දැන්, අපි කවුරුත් දන්නවා සෑම දිනකම අපේ ශරීරයට අවශ්‍ය සෑම දේම අපි අනුභව කරන්නේ නැහැ කියලා, ඉතින් අපි හිතමු හෙන්ග්ටත් ඒක එහෙමයි කියලා. නමුත් අපි ඔහුට කුකුළු රුධිරය පමණක් ලබා දුන්නොත්, ඔහුට ලැබෙන්නේ ‘කුකුළාට’ වැඩීමට අවශ්‍ය දේ විතරයි, බොහෝ දේ මග හැරිලා යනවා.”

“ඔහුට එළුවන්ගේ රුධිරය පමණක් දුන්නොත් ඒකත් එහෙමයි. මොකද තණකොළ මත මිනිසුන්ට දිගු කාලීනව ජීවත් වෙන්න බැරි නිසා.”

“ඉතින්, ඔයා මොනවද කියන්නේ, ඩා නැන්දේ?” ඩෙන් ඇයගෙන් ඇසුවේය. “අපි ඔහුට වඳුරු ලේ සොයා ගන්න ඕනෙද?”

“හොඳයි, එය මා කියන දෙයට අනුකූලයි, ඔව්, ඩෙන්, නමුත් වඳුරන් අපි කන දේවල් හරියටම කන්නේ නැහැ නේද?”

ඇය කියූ කාරණයෙහි වැදගත්කම වැටහීමට ඇය මොහොතක් ඉඩ හැරියාය. ඩින්ට එය මුලින්ම වැටහුනාය.

“ඔයා කිව්වේ, නැන්දා, තාත්තට නිතරම වාගේ මිනිස් රුධිරය අවශ්‍යයි කියලාද?”

“ඔව්, ඩින්, යාමට පහසුම ක්‍රමයත් දිගු කාලීනව ඇති එකම මාර්ගයත් ඒක වෙන්න පුළුවන්. ඔයාට නිරන්තරයෙන් මිනිස් රුධිර සැපයුමක් සොයාගන්න බැරිනම්, මිනිස් ආහාර වේලකට බොහෝ සමානකමක් හදා ගන්න අපිට විවිධ වර්ගයේ සතුන්ගෙන් එයාට රුධිරය ලබා දෙන්න වෙනවා, උදාහරණයක් විදිහට ඌරන්, අපි කන ගොඩක් දේ කනවා, නමුත් ඔවුන් ගොඩක් පලතුරු කන්නේ නැහැ වගේම ඌරු මස් කන්නේද නැහැ.”

“මම හිතන්නේ ඔයාට ‘පරිත්‍යාගශීලී’ ඌරන් කීප දෙනෙකු හෙන්ග් වෙනුවෙන් තියාගෙන ඔවුන්ට ආහාර ලබා දීලා විශේෂයෙන් නිවැරදි රුධිරය සෑදීම සහ වෙනත් සතුන්ගේ රුධිරය සමඟ මිශ්‍ර කරලා දෙන්න පුළුවන්, ඒත් ඒ වැඩේට හුඟාක් මහන්සි වෙන්න වෙනවා. ඔයාට කුකුළු, එළු, ඌරු, බලු සහ බළලුන්ගේ ලේ මිශ්‍රණයක් හදලා ශීතකරණයේ තබා ගන්නත් පුළුවන්. නමුත් මගේ දැනුමට අනුව මීට ඉස්සර කවුරුත් එහෙම කරලා නැහැ…ඉතින් ප්‍රතිඵල ගැන අනාවැකි කියන්න බැහැ.”

“විසඳුම ඇත්ත වශයෙන්ම ඔයාලගේ මුහුණු වල තියන නහය වගේ එළිපිට පෙනෙන දෙයක්, මිනිස් රුධිරය.”

“අපි ඔයාගේ තාත්තාගේ සාම්පල අඩුම වශයෙන් පැය හතකට ඉස්සෙල්ලා පරීක්ෂා කළත් සාක්ෂි පැහැදිලියි.”

“ඔයාගේ තාත්තාට ලේ නැහැ!”

“කොහෙත්ම නැහැ!”

“බින්දුවක්වත් නැහැ!”

“මම ඔයාට පෙන්වන්නම්.” ඩා ඇගේ උරහිස් බෑගයට අතදමා කෙසෙල් කොළයක ඔතා තිබූ පාසි පොදිය පිටතට ගත්තාය. “මේක ඔයාගේ තාත්තාගේ මුත්‍රා සාම්පලයයි. දැන් බලන්න.” ඇය එයට ගිනි තැබුවාය. “ඒකෙ තෙතමනය නිසා ගිනිපුපුරු සද්දේ වැඩියි. ඒත් බලන්න, ගිනිදැල්වල පාටක් නැහැ, ඒ කියන්නේ විටමින්, ලවණ හෝ රුධිරයේ කිසිවක් නැහැ කියලයි. රතු පාටට තිබුනත් එයාගේ නහරවල තියෙන්නේ වතුර.”

“ඔයාලා කැමතිනම්, අපිට පුළුවන් එයාගේ ඇඟ තුවාල කරලා ලේ ටිකක් ගලන්න සලස්වලා පරීක්ෂා කරන්න. ඔහුට ඇත්තටම ලේ තිබුනා නම්, පාසි ටික මේ වන විට වේලිලා, ඒක ගිනි ගන්න කොට පාට පාට පෙන්නනවා”

“ගලත් මේ වගේමයි, බලන්න! හෙන්ග් මේකට කෙළ ගැසුවා, නමුත් ලවණ පෙන්වන වලල්ලක් නැහැ, කිසිවක් නැහැ, ඒනිසා ආයෙත්, වතුර විතරයි. ඔයාගේ තාත්තගේ ඇඟේ ලේ නැහැ.”

“බින්දුවක්වත් නැහැ!”

“ඒක නරකද, කට්ටඩි නැන්දා?” ඩෙන් ඇසීය.

“නරක? නරක? කොල්ලෝ, පුද්ගලයෙකුට ලේ නැතුව ජීවත් වෙන්න බැහැ!”

“මම ඔයාට ගොඩක් ආදරෙයි, ඩෙන්, ඒත් ඔයා සමහර වෙලාවට මෝඩයි! ඔයාගේ වයසේ ඉන්න සියලු පිරිමි ළමයින් වගේ,මොළයේ තියෙන්නේ ලිංගික දේවල්!”

“අනික ශුද්ධ භූමියෙන් පිටතදී මම ‘නැන්දා’ විතරයි.”

“ඔයාගේ තාත්තා වැම්පයර් කෙනෙකු බවට පත්වෙලා තියනවා… ඔහු මේ මෑතකදී ඔයාලගෙන් කාට හරි දෂ්ට කරලා තියනවද?”

“නෑ, නැන්දා, නමුත් සමහර විට එයා එළුවන්ට දෂ්ට කරනවා ඇති, අපි ඒ ගැන නම් දන්නේ නැහැ,” ඩෙන් පිළිතුරු දුන්නේය.

“ඔහ්, මෙය ඉතා බැරෑරුම්, ඇත්තෙන්ම ඉතා බැරෑරුම්. මම මේ වගේ සිද්ධීන් ගැන අහලා තියෙනවා, නමුත් මගේ… මගේ… විශාල අත්දැකීම් තියන ජීවිතයේදී එකක්වත් දැකලා නැහැ.”

ඩෙන් එවිට පැවසුවේ “තාත්තා වැම්පයර්වරයෙක් වන පී පොබ් කෙනෙක් බවට පත්වෙලාද? ඉන්න, මම මගේ මිතුරන්ට මේක කියන කම්! හෙන්ග් – පී පොබ්! ඒක නියමයි!”

“එයා ඉක්මනින්ම මැරෙයිද?” ඩින් ඇසුවාය.

“අපි එයාව බේරා ගන්න තමයි උත්සාහ කරන්නේ, ඩින්, නමුත් එයින් අදහස් කරන්නේ ඔයාලට මේ ගැන කිසිම කෙනෙකුට කියන්න බැහැ කියලයි. ඩෙන්! ඔයාට තේරෙණව ද? කාටවත්ම බැහැ , කාටවත්ම, මෝඩ කොල්ලා!”

“වැන්, ඔයාට විශ්වාසද මේ කොල්ලා ලී පරපුරේ කෙනෙක් බවට?” ඇය වැන් දෙස දෝෂාරෝපණය දනවන ක්‍ෂණික බැල්මක් යොදමින් ඇසුවාය. වැන් මෙවිට මිය ඇදෙමින් සිටින තම ස්වාමිපුරුෂයාගේ ජීවිතය බේරාගත් මහලු කාන්තාව දෙස හැකි තරම් අගෞරවයෙන් යුතුව බැලුවාය.

“ඉතින්, ඔන්න, මේවා තමයි ඔයාලගේ විකල්පයන්. අවසාන වශයෙන්, එය ඔයාලගේ තීරණයයි – ඔයාලා හතර දෙනා – ඔබ සැමට මේ ‘පිළියම’ ලබා දීමට සිදුවෙනවා, මේ තත්වයට ප්‍රතිකාරයක් නැති නිසා හෙන්ග්ට එයාගේ ඉතිරි ජීවිත කාලයම මේ විදිහට ගත කරන්න වෙයි.”

ඩා ඉන් පසුව වහල ආධාරකයකට හේත්තුවී දෑස් පියා ගත්තේ පොතක් වැසුවාක් මෙන් සාකච්ඡාව අවසන් කරමිනි. පවුලේ අය ඇය දෙස බැලූ අතර පසුව එකිනෙකා දෙස බලමින් කල්පනා කළේ ඔවුන් මෙම ප්‍රශ්නයෙන් ගැලවෙන්නේ කෙසේද යන්නයි. ඩා නැන්දා ධ්‍යානයකට සමවැදී හෝ නිදාගෙන හෝ සිටින බවක් පෙනෙන්නට තිබුණද, අනෙක් තිදෙනා ඊළඟට කළ යුත්තේ කුමක්ද යන්න පිළිබඳව විවාද කළහ.

“හොඳයි, අපිට ඇත්තටම ප්‍රදේශවාසීන්ගෙන් ලේ ලබා ගන්න බැහැ, අපිට පුලුවන්ද? එයාලගෙන් ගොඩක් අය එයාලගේ සීතල සහල් පුඩිං එකක පොත්තක් වත් දෙන්නේ නැති එකේ, ලේ පයින්ට් එකක් දෙයිද? අපට ඔවුන්ගෙන් එය මිලදී ගන්නටද වත්කමකුත් නැහැ.”

“අපට සංචාරකයින් අල්ලලා එයාලගේ ලේ බෝතල්වලට දමා ශීතකරණයේ ගබඩා කර තබන්න පුළුවන් …” ඩෙන් පැවසීය.

“ඇත්තටම ගොඩක් සංචාරකයින් මෙහි ගෙන එන්නේ නැහැ නේද, ඩෙන්?” ඔහුගේ මව ඇගේ දිව දික් කරමින් ඇසුවාය.

“අපට විවිධ සතුන්ගේ ලේ සහ කිරි මිශ්‍රණයක් අත්හදා බලන්න පුලුවන්. අපිටත් හැම මාසෙකම ලේ පයින්ට් එකක් පරිත්‍යාග කරන්නත් පුළුවන්.” ඩින් පැවසුවාය.

“ම්ම්ම්, අවුරුද්දකදී පුද්ගලයෙකුට කොච්චර ලේ ප්‍රමාණයක් දෙන්න පුළුවන්ද කියලා මම දන්නේ නැහැ, ඒත් පයින්ට් දොළහක් කියන්නේ විශාල ප්‍රමාණයක් කියලා මට හිතෙනවා– ඇත්තටම ඒක හොඳ සිතුවිල්ලක්.”

“සමහර විට අපගේ දුරින් නෑ වෙන පවුලේ සාමාජිකයන් වරින් වර ලේ පරිත්‍යාග කරන්න ඉදිරිපත් වෙයි, ඔයාගේ තාත්තාට ගොඩක් අය කැමතියි.”

“අපට මිය යන අයගෙන් සියලු රුධිරය මිලදී ගැනීමට පුළුවන් වෙයි” කියා ඩෙන් කීවේය.

“මම හිතන්නේ, එයාලා මැරෙන්න ඉස්සර ශරීරයෙන් ලේ ගන්න ඕනේ කියලයි, මොකද හදවත නතර වෙලා තියන නිසා ලේ පොම්ප කරන්න බැහැනේ.”

“අපට එයාලව කකුල් වලින් එල්ලලා ඔවුන්ගේ උගුරට තට්ටු කරන්න පුළුවන්ද… නැත්නම් ඔවුන්ගේ හදවතට… හෝ ඒ දෙකටම?”

“මට පෙනෙන විදිහට ඔයා යෝජනා කරන්නේ, කාගේ හරි ආදරණීය මහලු මව මිය ගොස් හැමෝම අඬ අඬා දුකින් ඉන්නකොට, එයාගේ ශරීරය සීතල වීමට පෙර එතැනට දුවගෙන ගිහින්, ඇයව කකුල්වලින් බැඳලා එල්ලලා ඇඟේ ලේ බාල්දියකට දමලා ඔයාගේ තාත්තට පානය කරන්න දෙන්න අහන්නද, අහ්?”

“ඒක කොච්චර දුරකට හරියයි කියල ඔයා හිතනවද?”

“සමහරවිට අපිට පුළුවන් වෙයි…”

“ඒවගේ නපුරු මෝඩ දෙයක් යෝජනා කරන්න එපා!”

“කොහොමද පොඩි බබාලා… සමහරවිට එපා, එහෙම නේද?” ඩෙන් පැවසූ අතර ඔහුගේ යෝජනා සියල්ල ප්‍රතික්ෂේප වූ නිසා පසුව නිහඬ විය.

“සාරාංශයක් විදිහට, එසේ නම් අපි, පළමුව, පවුලේ සාමාජිකයන්ගෙන් ලේ එකතු කර, දෙවනුව, සත්ව ලේ සහ කිරි මිශ්‍රණය සඳහා යමු, ඒත් ඒ එකක්වත් හරියට සිද්ධවෙයි කියලා විශ්වාසයක් අපිට නැහැ.”

“තව තියනවද?”

“අපට පුළුවන්… නැහැ, සමහර විට ඕනේ නැහැ…” ඩෙන් පැවසීය.

ඔහුගේ මව පැවසුවේ, “මෝඩ උනත් නැති උනත් කමක් හැහැ, කියන්න, අපි බලාපොරොත්තුවක් නැති තත්වයක ඉන්න නිසා, සෑම විකල්පයක්ම සලකා බලන්න ඕනේ.”

“හොඳයි, මට මුස්ලිම්වරයෙකු වෙන්න පුළුවන්…එතකොට මට භාර්යාවන් සිව්දෙනෙකු ගේන්න පුළුවන් හින්දා අපිට තව ලේ පරිත්‍යාගශීලීන් හතර දෙනෙකු ලැබෙනවා… ඔවුන්ට දරුවන් හතර දෙනෙකු බැගින් ලැබුනොත්, එතකොට පරිත්‍යාගශීලීන් 16 දෙනෙකු සහ…”

“ඔව්, හරි ඩෙන්, ඒකට ස්තූතියි! මට ඒගැන අහන්න නොතිබුණා නම් හොඳයි… ඊළඟට, ඔයා යෝජනා කරයි ඔයාගේ සහෝදරිය මිනිසුන් සතුටු කරන්න ගිහින් පයින්ට් දෙකක් ඒකට අය කරගන්න කියලා!”

ඩින් එම සිතුවිල්ල ගැන තදින් කම්පාවට පත් වූ අතර ඇගේ මව පවා එවැනි දෙයක් පැවසීම ගැන කම්පනයට පත් වූ නමුත් වැන් ඔහුට පයින් පාරක් ගසන තුරු ඩෙන් සිතුවිල්ලෙන් පීරී සිටියේය.

“මම දකින විදිහට, අපි තවම සලකා නොබැලූ තවත් ගැටලු දෙකක් තියනවා,” ඩින් පැවසුවාය. “ඩා නැන්දා කිව්වා තාත්තා අපේ සැලැස්ම අනුමත කළ යුතුයි කියලා මොකද එයා තමයි මේවා බොන්නේ. අනික හෙටට අපිට මොනවා හරි ඕනේ.”

“සමහර විට අපට හෙට එළුවන්ගේ කිරි සහ ලේ මිශ්‍රණය භාවිතා කරන්න පුළුවන්, මොකද ඔයාගේ තාත්තාට ඒක කුකුල් ලේ වලට වඩා රසවත් නිසා, නමුත් ඔව්, ඔයා හරි, අපට ඉක්මනින් ස්ථිර දෙයක් කරන්න වෙයි. අපිට පස්සේ නැන්දාගෙන් ඒ ගැන අහන්න පුළුවන්. ඔයාගේ තාත්තා සම්බන්ධයෙන් ගත්තාම, එයාට තියෙන්නේ එයා තමාගේම ආහාර අවශ්‍යතා පුරවාගන්න තරම් ශක්තිමත් වන තුරු අපි දෙන දේ අනුභව කර ස්තුතිවන්ත වෙන එකයි. ඒ වගේම ඔයා එයා ගැන සිතපු එකට එයා කෘතඥ වෙයි කියලා මට විශ්වාසයි.”

ඔවුන් තිදෙනා මෙසේ මිනිත්තු කිහිපයක් ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික සිතුවිලි වල නිමග්නව සිටින විට, ඩා ‘අවදි විය’.

“ඔයාලට අලුත් අදහස් ඉදිරිපත් කරන්න පුළුවන් වුනාද, නැත්නම් මම විසඳුම් කියන්නද?”

“නැහැ, නැන්දා, ඩෙන්ට සිතින් මවා ගත් අදහස් කිහිපයක් තිබුණත් ඒවා ඇත්ත වශයෙන්ම කරන්න බැරි දේවල්. අවාසනාවකට මෙන්, ඔයා පැය කිහිපයකට පෙර ඉදිරිපත් කළ යෝජනාම ඇරෙන්න අපිට වෙන යෝජනා නැහැ.”

“ඔව්, මම හිතුවා ඔයා එහෙම කියයි කියලා, නමුත් අවංකව කියනවානම් මේක විසඳීමට පහසු ප්‍රශ්නයක් නොවෙයි. මටත් මගේ භාවනාවේදී විසඳුමක් ලැබුනේ නැහැ, නමුත් දැන් සවස් වෙලා පරක්කුත් නිසා මට හරි මහන්සියි. ඉතින් ඔයාලගෙන් එක් දරුවෙක්ට මාව නැවත ඇරලවන්න පුලුවන්ද, අපි මේ ගැන සිතමින් නිදා ගමු.”

ඔවුන් දෙදෙනා කෑමට යමක් නොගෙන, සතුන් පරීක්ෂා කිරීම සහ නින්දට පෙර ස්නානය කිරීම නොකර ඩෙන් නැවත පැමිණෙන තෙක් බලා සිටියහ. ඔවුන් සියල්ලෝ මේ ගැටලුව නිසා මානසිකව හෙම්බත්වී සිටියෝය. කෙසේ වෙතත්, කාරණයේ සත්‍යතාවය නම්, ඔවුන්ගෙන් කිසිවෙකුට තනිවම උඩුමහලට ගොස් වැම්පයර් කෙනෙකු සමග ගතකිරීමට තිබූ අකමැත්ත නිසා ඔවුන් සියල්ලෝ එකට උඩුමහලට යාමට බලා සිටීමයි. වැන්ට ඔහු සමඟ නිදා ගැනීමට පවා අවශ්‍ය නොවීය, නමුත් ඇයට යුතුකමක් ඇති බව ඇයට හැඟුණි, එබැවින් වැඩිමහල් තැනැත්තිය වූ ඇය ඉටිපන්දමක් දල්වාගෙන මඟ පෙන්වූ අතර දරුවන් දෙදෙනා වෙවුලමින් ඇයගේ පිටුපසින් ආවෝය.

ඔවුන් ඇඳ අසල නතර වී බැලුහ. හෙන්ග් ඇඳේ කෙළින් වාඩි වී සිටියේය, ඔහුගේ සුදුමැලි සම සහ සුදුවන් දෑස් අඳුරේ දිලිසුණි.

“පවුලේ සැමට, සුබ සන්ධ්‍යාවක්!” ඔහු පහත්, ගැඹුරු හඬින් කීවේය.

ඔවුන් තිදෙනාම ඔවුන්ගේ ඇඳන් වෙතට ගිය නමුත්, නොසෙල්වී, තමා ඉදිරියේ හිස් අවකාශය දෙස බලා සිටි හෙන්ග්ගෙන් ඔවුන්ගේ දෑස් ඉවතට ගැනීමට ඔවුන්ට නොහැකි විය.