Текст книги "Uzaqdasan, soyuqdur"

KƏNAN HACI

UZAQDASAN, SOYUQDUr

şeirlər

İÇİNDƏKİLƏR

Bütün arzulara yox

Hardasan

Günahlarımın əfvinə

Hava proqnozu

Gəl birlikdə darıxaq

Sevgidi gələn

Uzun sürən xəstəlik

Səni sevdim, bağışla…

Milyon il əvvəl

Payıza təslim olmaq

Ölsəm, bağışla

Saxla gedən qatarı

Yeni il gecəsi tənha qalanlara

Uzunömürlü kədər

Qızılgülün tərifi

Ölümə məhkum insanın son sözü

Bu ev sənin qəbrindi, şair

Şərikli ömür

Dəlixana etüdləri

Ölüdən gələn məktub

Gecədən səhərə bir duyğu marşrutu

Afrodita

Sevginin ev muzeyi

Deyəsən, innən belə fəlakətin başlayır

İstanbuldan üç yarpaq şeir

Göy qübbəsinin altında

Səni gətirən külək

Unut…

Gözəlliyini güzgülər oğurlayan qadınlara…

Boşalmış ətir şüşəsi

Sənsizlik

Pəncərədən daş gəlmir

Yalqızlıq

Sonuncu gündən sonra…

Səndən o yana…

İkimiz də dəli olaq…

Təkcə Sən…

Odla su arasında

Belə Günəş görməmişəm…

Gözlərinin işığını yandır…

Ölüm qatarı

Bu şəhər

Günahdan qorxma

Susmağı unutmaq

Bütün arzulara yox

Heç vaxt mənim olmayacaq

nəsnələri arzulamaqla keçdi ömrüm,

sevdiklərim heç vaxt mənim olmadı,

ilk oxum daşa dəyəndən

yanıq düşmüşəm sevgidən,

arzular zamanın çuxurunda buxarlanıb,

yox olub,

arzuladığım qadınlar çox olub,

onlar da elə arzu olaraq qaldı,

insanı arzu qocaldır,

arzu öldürür,

tüpürdüm bütün arzulara!

Hər gün, hər saat, hər dəqiqə səni arzulamaq

araqdan, tütündən betər parçalayır

ciyərlərimi…

nə gəlirsən, nə gedirsən,

həyatımın ən öldürücü arzusu oldun sən,

sənə görə

tüpürdüm bütün arzulara!

Səni sevən gündən darıxmaq xəstəliyinə tutuldum,

ürəyimin döyüntüsü saniyələri qabaqladı,

yarpaq küləyə boyun əyən kimi

təslim oldum sənə –

yəni ayrılığa…

o gündən

tüpürdüm bütün arzulara!

Sən əzbərimdə olan

ən uzun bir şeirsən,

bir daha yadımdan çıxmazsan yəqin,

noolsun kəsildim bu imtahandan…

axşambazarıdı,

götürün, bütün hislərimi sizə bağışladım

və…

tüpürdüm bütün arzulara!…

Hardasan

Ünvanını tapmayıb

Üstümə qayıdır

Yorğun ümidlərim…

Darıxıram yol ayrıcında,

Vağzallarda,

Ünvanın dəyişib,

Xəbərsiz getmisən…

Hardasan, harda?..

Son dəfə nələrdən danışdıq?

Mən Ondan,

Sən də Ondan,

Özümüz yaddan çıxdıq…

Gözlərin uzaq idi,

əllərin yaxın,

istədim soruşum:

hardasan, harda?!..

Sən də gəlib keçdin ömrümdən,

Ürkək addımlarınla,

Sən də qalmadın…

Kirpiklərini yaylıqtək yelləyib keçdin,

Hardasan, harda?

Yenə ürəyimin səsini

ayaqlarım eşidir,

ümidim sən gələn yola söykənir,

susaraq getməyi

nə tez öyrəndin?

Hardasan, harda?!.

Günahlarımın əfvinə

Bu badəni sənin yoxluğuna qaldırmışam,

günahlarımın əfvinə içirəm –

bağışlamayacağını bilsəm də.

Mən də bu günahı seçdim özümə,

yanımda olsaydın, yenə günaha batardım,

günahsız yaşamaq olmur

bu fani dünyada…

günah həyatın astar üzüdü,

sənin yoxluğuna içirəm…

Orucu pozulmuş adam kimi

“daha keçdi” deyib

bir siqaret də yandırım

sənin yoxluğuna…

İndi ki, sən yoxsan,

nə var günaha batmaqdan asan?…

Xəyalımda səni düşünüb

özgəsinin qoynunda itdim,

sənin yoxluğundan başladı

xəyanətə aparan yollar,

sənin gözlərində batdım günaha,

özgənin qoynunda səni itirdim.

İndi ki, sən yoxsan,

nə var günaha batmaqdan asan?…

İçimdə qara gün üçün saxladığım ümidi

güllələdim bu gecə,

sənin yoxluğuna içdim bu gecə…

***

......

Adını yazmadığım şeirlərdə

yoxluğun uçurum qədər dərin,

Sənə susamışam,

dodağımdakı uçuq sənsizlikdəndi…

Sən yoxsan, darıxıram,

sənsiz zaman tank kimi keçir üstümdən,

özümü tox tuturam,

təbəssüm işarəsiylə

gizləyirəm kədərimi,

sümüklərimin xırçıltısını

batırır təbəssümüm…

adını yazmadığım şeirlərdən

külək kimi əsib keçirsən,

nəfəsin hopur sözlərə,

nəfəsin şeh kimi üzümdə qalır,

adını yazmadığım şeirlərdə

adının boş qalan yerini

nöqtələr əvəz edir

......

Zaman səni mənə uduzdurmasın,

Sən yaşa dünyada,

mən ölüm sənsiz.

Bir dəqiqəlik şeirlə məni yad etsən,

bəsimdi…

bağışla,

adını yazmadım yenə…

***

Sənin soyuqluğun

çıxmır canımdan,

pəncərəmdə çiliklənir Günəş,

bu yaşın soyuğu mənə bəs idi,

sən niyə soyudun sinəmdə birdən?..

Ömrün yolu qısaldıqca

sən ən uzun yola döndün,

sağda ciyər parçalanıb,

solda ürək dözür hələ,

sola döndüm –

sənə döndüm, soyuq Günəşim.

sənin soyuqluğun çıxmır canımdan…

Sən getdin, soyuğun qaldı canımda,

məndən öndə yüyürən ümid

sənə çata bilmədi,

ümiddən itidir addımların da,

buz bağlamış sükutu

son nəfəsim əridəndə

məndən sənə xəbər gələr,

deyərlər ki, soyuqdəymədən öldü,

sənin soyuqluğun çıxdı canından…

Hava proqnozu

Bu göylər gözünü boş yerə sıxmır,

Sənin də yanağın yaşdı, bilirəm.

Dost kimi halıma ürəyin yanır,

Sevgidə ürəyin daşdı, bilirəm.

Deyə bilmirəm ki, səni sevirəm,

Deyərsən, başına at təpib-nədi?!

Səni sevənlər də çoxdu, bilirəm,

Gecikmiş qonağam, qov çıxıb gedim…

Çoxdan xəbərdarsan mənim halımdan,

Yağış pəncərəmə çırpır özünü.

Bilirsən sevirəm, üzə vurmursan,

Bilirsən havamın proqnozunu.

Səsimdən bilirsən hansı kökdəyəm,

Telefonun zəngi uçunur sanki.

Mən “salam” yazanda sual verirsən:

– İçmisən? Susuram, belə olmaz ki…

Eyni havalara köklənirik biz,

Özümüz bilmirik nə sirdi belə.

Mən səni sevdikcə uzaqlaşırsan,

Sevgim də əsirdi-yesirdi belə.

Mən vağzala çatan qataram indi,

Düşürsən ömrümün pilləkənindən.

Bir də uzaq yola çıxa bilmərəm,

Sən yoxsan, azaram dumanda, çəndə.

Çoxdan xəbərdarsan mənim halımdan,

Yağış pəncərəmə çırpır özünü.

Bilirsən sevirəm, üzə vurmursan,

Bilirsən havamın proqnozunu…

Gəl birlikdə darıxaq

Darıxmaqla aran necədi?…

Gəl birlikdə darıxaq,

mən nəsə bir söz deyim,

ikimiz də karıxaq…

yandır yenə şamları,

oxuyum ürəyini.

yaxşı oxunur ürək

o şamın işığında…

şam şöləsi titrəyir,

ürəyin əsir nədi…

"sən bir şam yandır bu gün,

mən də bir şam yandırım,

olmayacaq şeylərə

könlümü inandırım"

gözlərimdəki günah

ərisin şamla birgə,

dilləndir gitaranı,

ovudaq bu şamları

qərib axşamla birgə…

qucaqla gitaranı,

mənsə çiyinlərimi…

saçın dağılsın üzünə,

gəl bir az yaxın otur

və oxu:

"özlədiyim şimdi çok uzaklarda......."

Sevgidi gələn

Qəfildən görsən ki, qəlbin çırpınır,

yubanma,

dur aç qapını,

sevgidi gələn…

Gözlərindən axan yaşlar

təkcə kədər deyil ki…

ümiddi, təsəllidi, gümandı,

sevgidi gələn…

özünü-sözünü tanımayanda,

vaxtın üzü adama tanış gəlir,

on səkkiz yaşın vaxtıdı-nədi…

dəlidən doğru xəbərdi-nədi,

sevgidi gələn…

Dolanıb düzü-dünyanı,

yenə ayağına gətirir səni,

indi bu payızın yerişiylə qaç,

qaç görüm necə qaçırsan,

çata biləcəksən bahar yelinə?!

sevgidi gələn…

Uzun sürən xəstəlik

Aldada bilmirəm özümü daha,

Məni fitə basır şirin yalanlar.

Şəklini duz kimi basdım yarama,

Kara gəlməyəndə acı dərmanlar.

Kəndirin gücü yox məni boğmağa,

Nəfəsim sivişib çıxır ilgəkdən.

Bu, dar ağacıdı yoxsa tərəzi,

Cəzam yüngül gəlir qəbahətimdən.

Sevgi uzun sürən bir xəstəlikdi,

Bəlkə də ən sağlam xəstənəm sənin.

Sevgiyə əl basıb and içirəm ki,

Hər vaxt qoruyacam özümdən səni!

Səni sevdim, bağışla…

Yenə qaldım səninlə

ürəyimin arasında,

tez-tez araya

yağışdan pərdə çəkirsən,

hansı nisgildən su içir

gözlərin görən?

hansı kədərdi çaxır

şimşək kimi sinəndə?

səninlə ürəyimin arasında

bəxtimin elçi daşında

başıma döydü yağışlar,

səni sevdim, bağışla…

***

İçimdə azad sevginin

çölündə məhbus kimiyəm,

xeyrimə işləmir zaman…

İçimdə azad sevginin

çatmayan havası sənsən,

saçlarını yellədən özgə havadı amma…

İçimdə azad sevginin

qəfəsində quş kimiyəm,

içimdəki qapının

qulpu çöldən qırılıb,

içimlə çölümün arasında

didərgin hislərim

sənin əlinlə vurulur…

İçimdə gizlədə bilmirəm gözlərimi,

gözlərimdən vurma barı,

əllərim zəifləyib,

gözlərimi tuta bilmir…

***

qanadı qırılaydı arzuların,

uçdular uçuruma sarı,

taleyin ovcunda bir ovuc dən imiş

ümid dediyin,

sən mənə ümiddən bir addım yaxın,

sən mənə arzudan on addım gensən…

nəfəsimlə ölçürəm

uçurumun boyunu,

sən baxma üzü aşağı,

nəfəsim səni çəkər,

qaliblər rəhm etməz qurbanına…

qanadı qırılaydı arzuların,

onların ardınca uçdum bu nəfəs ilə…

***

Göylərə inanardım bəlkə,

daha mərhəmətli,

daha mülayim,

daha şən olardım,

ciyərim bu qədər tez parçalanmazdı,

gecələr sərxoş olub yatmazdım vağzallarda,

çıxmazdım adamlıqdan,

içimdəki bu boşluq olmasaydı…

İçimdəki dopdolu boşluğu

tək səninlə bölüşəndə

şərab kimi dumanlandırır beynimi kədər,

boğazımda qaynayır qəhər,

boğuluram bu boşluğun içində,

tez ol, boşalt içimi,

dolum yenə adamla,

baş qoyub yatım sevdiyim qızla,

daha nakam sevgilərdən yazmayım,

o qızın gül qoxuyan bədənindən,

incə nəfəsindən,

balınca dağılmış ipək saçlarından,

islaq dodaqlarından danışım…

sözlə səs arasında soyuqdan donmayım,

bir kreslo küncündə

ümidlərimi dizimtək qatlayıb mürgüləməyim…

Yorğanın soyuq bədəni

isitmir bu boşluğu,

tez ol, boşalt içimi,

dolub-daşım həyatla…

Arzuların qanadından

atılmışam ümid adlı boşluğa,

açılmır paraşütüm,

hər tərəf ayrılıqdı,

hər tərəf göz yaşıdı,

mən hansı səmtə düşüm?!..

Təbəssümümü

parklarda skamyaların altında gizləmişdim,

onun böyrümdəki boşluğu

addımlarıyla dolduracağı gün üçün…

boşluqlarda dincəlir yorğun ürəyim,

o, yoxdu,

sən də yoxsan,

açılmır paraşütüm,

hara düşüm,

hara düşüm?!…

***

Bu ömrün içində azıb arzular,

sən niyə arzudan uzaq düşmüsən?

Mən də ki… görürsən,

ya yaşamağa ya ölməyə yer gəzirəm,

bir vaxtlar bir ömrün sağ əli idin,

indi sağ əlim yoxdu,

sol əlin gücü çatmır

ömür yükünü çəkməyə…

şəkilli nağıl kitabıdı sanki fotoalbomlar,

mən sənə qıydım, sən insaflı ol,

cırma o şəkilləri,

bir gün yumulsa gözlərim,

gözlərimi açıq saxlar o şəkillər,

yarpaq kimi yaşıl qalar,

saralmaz o şəkillər,

yol kimi heç vaxt daralmaz, bitməz,

səninlə sevinər, gülər,

ağlayar o şəkillər…

əlində bir gün qalmasa,

qayıt o xoşbəxt günlərə,

salam ver o şəkillərə,

salamını alar gözlərim,

həmişə yanında qalar gözlərim,

“ala gözə qara torpaq

dolunca gözlərəm səni!..”

***

Sənin qorxun

neçə bal gücündədi?

yaman silkələndi sinəmdə ürək,

ipisti duyğularım

səpələndi eyvandan

bu qırmızı şəhərin

çinarları üstünə,

içimdə səninçün bir ev tikirdim,

pilləkənləri da inamdan idi,

ev uçdu, pilləkan salamat qaldı…

qolumu var gücüylə sıxır zaman,

damarlarım partlayacaq,

baxışlarınsa zamanla həmahəng…

saxlamaq olmur,

vaxt kimi keçirsən ömürdən…

əllərimin yolunu kəsir baxışların,

istəyim tavandakı lampatək sozalır,

möhnət çoxaldıqca möhlət azalır,

burax, külək ayaqqabılı girsin evə,

tərəddüdlərini lazımsız əşyalartək bük,

ver aparsın,

Vaxt kimi keçmə,

Baxt kimi gəl!…

***

Gecədir,

siqaret tüstüsü

dalğalanır başım üstə

məğlubiyyətin ağ bayrağı kimi,

bu gecə də sənsiz keçdi…

Çayım soyuq,

üzüm tüklü,

köynəyim kirli,

külqabım kötüklə dolu,

yatağım dağınıqdı…

qapını açıq qoyub yatıram,

səhərəcən sızıldayır

soyuq divarların kimsəsizliyinə…

Gecədir,

yuxumda həyatını sabahlara bağlamış

yorğun bir qoca görürəm,

istəyirəm deyəm ki,

sabah olmayacaq, qoca…

dilim tutulur,

yuxumu yastığımın altında boğuram,

bu gecə də sənsiz keçdi…

Gecədir,

durub cibimdəki pulumu sayıram,

növbəti maaşacan yaşamaq olar,

deyə düşünürəm,

yaxşı ki, ümid də pul kimi tükənmir,

yaşamaq olar birtəhər

sən gəlib çıxanacan,

bu gecə də sənsiz keçdi…

Dan yeri kimi sökülür

bu zülmətin faniliyi,

bu səhər də sənsiz açılır…

Milyon il əvvəl

Gecənin gec vədəsində

öz səsimə oyanıram,

görürəm ki, it kimi zingildəyir

ömrümün darvazası,

nə girən var, nə çıxan…

Görürəm ki, külqabıda

qara qələm tüstüləyir,

siçanın payına şərik çıxan qarışqalar

qurumuş qara çörəyin çuxurlarında

alpinist kimi gəzir,

bir cüt ayaqqabı

hələ də keşik çəkir

yalqızlığa…

bu ömrün də son abzası

ayrılıqla tamamlanır;

milyon il əvvəlki kimi…

***

sən də keçdin həyatın tərəfinə,

həyat kimi amansız oldun,

həyat kimi yeriklədin qanıma,

həyat kimi qəsdimə durdun,

arzuların gözündən vurdun,

ümidlərin dizindən…

amma yenə

həyatı sevdiyim kimi

səni sevdim!..

***

Ayrılıq təkrarlanır,

mən kədərin təkrarıyam,

sən həsrətin üfüqüsən,

məni bahardan alıb

payıza satır illər,

vaxtdan xəbərin yoxdu…

sevirik, amma ayrıyıq,

eyni səhvləri edirik,

sevgi də tarix kimi təkrarlanır…

Payıza təslim olmaq

Payızdır, təklənib dəniz,

dalğa-dalğa qəzəbini çırpır sahilə,

harayına yetişən yox,

rəngi qaralıb hirsindən…

dəniz öz kimsəsizliyinə ağı deyir elə bil…

ulduzların yarpaq tökümü başlayıb,

adamlar dənizi atıb

payıza köçüb,

mən payıza təslim olmaq istəmirəm…

hələ əllərim saçlarının ətrini unutmayıb,

hələ ağ gün sevdasında qaralıram

bu soyuq Günəşin altda,

hələ gözlərin kibrit çəkməyib qorxularına,

Günəş kölgəyə çevrilir,

kölgə ölçür sənsizliyin boyunu,

mən payıza təslim olmaq istəmirəm…

bax, beləcə, şər qarışdı,

axşam düşdü dənizə,

bir də baxdım, payızın soyuq nəfəsi kürəyimi üşüdür....

****

İndi nifrət edirəm

Bütün uzaqlara,

yollar uzandıqca

mən azalıram,

bir də görəcəksən,

eləcə yoxam,

yoxam, ay zalım balası…

ümid

bir gedişlik xırda pul kimidi,

uzaqlara apara bilmir adamı,

çeynənmiş saqqız kimi

dadı qaçır arzuların,

gəlmə daha,

qoy öldüyüm yerdə ölüm,

ölüm, ay zalım balası…

Ölsəm, bağışla

Dəm vermə gözün yaşına,

Bir az duz qat yas aşına.

Çevir məni öz başına,

Mən sənsiz ölsəm, bağışla.

Yırğalama boş beşiyi,

Yenə də yolumdan keçir

Taleyin qara pişiyi,

Mən sənsiz ölsəm, bağışla.

Gözləmə, umud olarsan,

Ağlama