Текст книги "Сине сөям, дисең… / Говоришь, что любишь"

Базарда

 
Артык-портык базарына чыктым:
Миңа кирәк әйбер бихисап.
Кыйммәтлесе аның – самавырдыр,
Иң арзаны – каләм һәм китап.
 
 
Монсын тоттым, кулга ансын алдым,
Кайсын сайлыйм диеп торганда,
Бер сатучы ханым китап сузды,
Шәп әсәрләр, диеп, бар анда.
 
 
«Укымадым үзем, тик ишеттем,
Троллейбуста кайтып барганда.
Язучысы минем хуҗам иде,
Истәлеккә сорап алганда.
 
 
Үлгән, диләр инде, йөрәккәе
Каты сырхау иде бахырның.
Китап язу белән җиңеләйткән,
Диләр, ялгыз гомре ахырын.
 
 
Шәфкать туташымын, аңла, сеңлем:
Дөнья чирләренә юк дәва.
Бу китапны язган – табиб иде,
Ә бит иртә китте дөньядан.
 
 
Ә мин менә яшим һәм сызланмыйм,
Баш катырмыйм, юк-бар эш табып.
Истәлеккә генә алган идем,
Йөри кул астында буталып.
 
 
Ичмаса, бер кирәк-ярагыма
Тотам, сата алсам, акчасын.
Син, сеңелкәш, шушы китаптан да
Яхшырагын эзләп тапмассың».
 
 
Алдым аны, бәясеннән тормый,
Өемдә шул китап булса да.
Бушка килгән сүз кадерсез икән,
Эченә мең хикмәт сыйса да.
 
 
Ул бер иске кием кебек икән,
Йә ташландык мәче баласы.
Күзгә елап баккан ул китапны
Асрамага иттем аласы.
 
 
Артык-портык базарына чыктым:
Кирәк әйбер иде бихисап.
Алдым әдип: «Бу бүләкне сакла,
Укы!» – диеп язган бер китап.
 

21.04.2012

Хисләр диңгезендә

 
Хисләр диңгезендә яр күренми.
Офык барлыклары он(ы)тыла.
Күңелләрдә дулкын өсләреннән
Йөгертерлек җиңел җыр туа.
 
 
Хыял диңгезендә яр күренми.
Ул диңгезләр күккә тоташа.
Юл күрәсең ерак йолдызларга
Кояш суга салган комачта.
 
 
Хәсрәт диңгезендә яр күренми.
Офык барлыклары он(ы)тыла.
Шул диңгезгә сине батырган күк,
Күзең төпләренә яшь тула.
 
 
Бар бит офык, яры диңгезләрнең,
Ерак түгел лә ул, якында!
Дуслар яры кирәк, хәсрәтләрдә
Башны куяр өчен чак кына.
 
 
Күрәсең дә каршы йөзәсең син,
Котылганчы, кулың талганчы,
Ярларында кулын сузган дуслар
Дәррәүләшеп тартып алганчы.
 
 
Һәм яшисең бераз тынып калып,
Яңа матур хисләр тапканчы.
Хисләр диңгезенә яр кирәкми!
Офыклары аның күк калсын!
 

21.04.2012

Өлешенә күрә көмеше

 
Каләмтәраш[2]2
  Каләмтәраш – каләм очлагыч.


[Закрыть] булсын – каләмкашка[3]3
  Каләмкаш – сызымчы.


[Закрыть],
Каләмкашка булсын – каләмдан[4]4
  Каләмдан – пенал.


[Закрыть],
Кара савытлары – каләндәргә[5]5
  Каләндәр – дәрвиш.


[Закрыть],
Гамьнәр савар өчен Галәмнән.
 
 
Күкләрдән ак, сөтләрдән пакь торган
Дәфтәр бите булсын каләм өчен.
Кара тамсын каләм канатыннан,
Каләм булсын кайнар сәлам өчен.
 
 
Һәрбер нәрсә тапсын шулай ишен
Һәм башкарсын тиешенчә эшен.
Шагыйрь каләмнәре язган сүзне
Боза алмас һичбер заман кеше.
 
 
Кара савытлары, дәфтәр бите —
Шигырь савар өчен Галәмнән.
Илгә, җилгә, ярга ярар микән
Язганнарым минем каләмән[6]6
  Каләмән – каләм белән.


[Закрыть]?
 

28.03.2009

Дога белмим

 
Киләсе көн нәрсә көтә диеп
Уйланырга безгә нәрсәгә соң?
Язмыш дәфтәрләре ачык инде…
Шул дәфтәрнең бите күбрәк булсын.
 
 
Кирәк иде башкачарак яшәү —
Дога белмим, битләр күп ачылган…
Ниләр укырмын мин, ни диярмен,
Киткәнемдә сезнең арагыздан?
 
 
Ярлыкарлык начар гамәлләрне
Кыла алдым микән яхшы эшләр?
Шигырь яздым! Ә бит беркем белми,
Бәлки, шагыйрь, үлгәч, телен тешләр…
 

22.06.2012

Фәрит абыйга

 
Акылсызлык белән акыллылык —
Ике чиксезлектер, бездер ул.
Беренчесе шуның – мин фәкыйрең,
Икенчесе, хуҗам, – Сездер ул.
 
 
Хуҗам белер, диеп әйтер төрек.
Белеклелек белән белексезлек —
Ике чиксезлектер. Бездер ул.
Беренчесе, хуҗам, – Сездер ул.
 
 
Бик белекле карап торасыз Сез
Сөйләвемә минем, көлгәнгә…
Сезнең янда тоям үземне мин
Сезгә лаек түгел бер бәндә.
 
 
Беребез – шагыйрь, беребез —
галим безнең.
Акыл һәм хис, дисез кайвакыт.
Сез акылга һәйкәл шикелледер,
Халык чәчәк куяр, яратып.
 

25.02.2009

Җыелыш

 
Бөртек-бөртек киттем төртеп,
Ак кәгазьне чуарлатып.
Төртәм, сызам, ясыйм рәсем,
Безнең җыелыш барган вакыт.
 
 
Буш сүз, куш сүз – уңнан, сулдан,
Бүлмәгә түрә күп тулган.
Барсының бар өйрәтәсе,
Истә калырлык әйтәсе.
 
 
Кыек әйтеп, туры әйтеп,
Бездәйләрне куркытасы.
Җыелышның дилбегәсен
Үз кулында нык тотасы.
 
 
Һәркайсының бик акыллы
Булып күренәсе дә бар.
Алкышларга, мактауларга
Сорап күмеләсе дә бар.
 
 
Ул әйткәннең, нык әйткәннең
Бар кәгазьгә төшәсе дә,
Кул астында эшләгәннең
Әле мең кат күшәсе дә.
 
 
Ял итсен дип уң колагым,
Ял итсен дип сул колагым,
Ак кәгазьгә сурәт сырлыйм,
Карандашны алдым тагын.
 
 
Җыелышта гелән шулай:
Буш сүз, куш сүз – уңнан, сулдан.
Түрәләр түр урындыкка
Кубарылмаслык утырган.
 

26.12.2011

Буш хушбуй шешәсенә

 
Инде менә ишек катындасың…
Хушбуйларың очкан синең, шешә.
Сипкән чибәр кызый сине һаман,
Төн җитәрәк, бер дә жәлләмичә.
 
 
Түкмәгәндер сине бала-чага,
Тоткан кичен чибәр бичә – кәттә!
Бармагының табы муеныңда:
Сипкән, майлы кершән сөрткән шәпкә.
 
 
Трельяжның ватык почмагында
Уйланасың: үземдәме гаеп?
Агалтыннан юкса муенкаең…
Сары алтын юкса итәккәең…
 
 
Уйлап тапкан сине бик тә оста:
Кызыл төстә затлы иреннәрең,
Бүләк булып бара алсын өчен,
Ефәктәндер бавың-киемнәрең…
 
 
Тора идең хушбуй өстәлендә,
Инде менә ишек катындасың.
Эшләр узгач, файда бирмәс һични,
Төштем төпкә, диеп тартынма син.
 
 
Мин дә мин, дип, хуш ис сибәр өчен,
Үзең очып менгән булыр кулга.
Кыбырсыклар гомер ах(ы)рын таба,
Дөнья кысан синдәй сабырсызга.
 
 
Хәзер шуны аңлап моңсудыр син.
Хушбуй тойган кем соң телен белсен?
Колагына өрче соңгы тынны,
Хуҗа кызый алса ялгыш кичен.
 
 
Аңлыйм шуны: инде көнең үткән,
Сипкәннәрме, әллә кемдер түккән —
Аермасы аның бары сиңа
Бардыр, дустым, янгач болай эчтән.
 
 
Борыныма килә әле татың,
Менә сине иснәп торган булам,
Ә төбеңдә соңгы тамчы бии —
Минем язмыш… дип уй корган булам.
 

26.12.2011

Баеш якта

 
Язу язмаудан җиңелдер,
Язарлык шатлык барда.
Сөйлисең аны, очынып,
Якыннарга, дусларга…
 
 
Кош тоткан кебек йөрисең, —
Кулыңда кәгазь генә.
Син – аек шатлык иясе
Һәм сәрхуш әз-мәз генә.
 
 
Язудан язмау җиңелдер,
Баеса кояш иртә.
Эңгер-меңгер ул кемне дә
Язмаслык хәлгә кертә.
 
 
Милләтнең эңгер-меңгергә
Кереп барган чагыдыр.
Чыгармы кояш шикелле
Төпкеленнән тагын ул?
 
 
Яшәрме баеш халәттә,
Ай, еллар, гасыр буе?
Язмыйча торырмы каләм,
Туса язарлык уе?
 
 
Эңгер-меңгер ул кемне дә
Кайчак бик аңгырайта.
Язмау да авыр, язу да:
Милләтем баеш якта.
 

21.11.2011

Картларча

 
Минем холык һаман үзгәрмәгән:
Сөймәгәнгә ишек ачмыймын.
Балачактан мин ирдәүкә идем,
Һичбер ир-аттан да качмыймын.
 
 
Дус дип атыйм тик аларны гына,
Хатын-кызны куркып көтәм мин
Кунакка да. Күңел түрләренә
Саклык белән генә кертәмен.
 
 
Шундый идем. Шундый булып калдым.
Була алмам инде башкача.
Гомер бакый әниләрчә сөйдем…
Яшәгәнмен, димәк, картларча?
 

21.11.2011

Татар вакыты

 
Кулыңда тик кура калган, ташла читкә:
Чәчәк чәчәк буламыни, калса таҗсыз?
Сиңа атап җыйдым, дисең, түтәлләрдән.
Чәчәк беткән, түтәл беткән, миһербансыз!
 
 
Ботакларын сузасың син, тал чыбыгын,
Әйдә, сук, дип тоттыргандай кулларыма.
Таҗың төшкән чәчкәдер син, дип чыккандай
Булдың бүген көтмәгәндә юлларыма.
 
 
Чәчәктәй син, дисең үзең, әле һаман,
Бу – бәядер бары минем тыш ягыма.
Җанга кырау төшкән кебек көннәрем бу,
Өтелгән ул, аерылганчы яфрагыннан.
 
 
Эчтә җаным – таҗсыз калган чәчәк кебек,
Сусызлыктан, ашсызлыктан ул бөрешкән.
Тамырлары үсүеннән калган туктап,
Яфраклары ил туңганда өшеп төшкән.
 
 
Йә ни өчен атадың син чәчәк диеп?
Илгә дә бит үлән сыман яшәрәсе…
Бер шыткан ул, үскән, аннан чәчәк аткан…
Чәчәк димме торып калган хәрабәсен?
 
 
Чиге юктыр җанымдагы хәсрәтемнең,
Бу халәтем – туган илнең халәтедер.
Татар вакты, хак, төштән соң: үлем җиле
Кагылганда, яшим дию – гадәтедер.
 

26.12.2011

Юбилейлар

 
Юбилейлар җиткән, юбилейлар,
Биш ел саен алар сагалый.
Ике куллап күрешә дә уза
Түрләреңә, сиңа карамый.
 
 
Танымый ул сине – картайгансың,
Соңгы биш ел ничек үзгәрткән!
Көне, сәгать-минутлары түгел,
Секундлары типкән йөрәктән.
 
 
Мизгелләре үзәк аша үткән,
Булмагандыр үтми узганы.
Һавасызлык кайчак буа кебек,
Буадыр ул еллар тузаны.
 
 
Картайтадыр гомерләрнең бик тиз,
Нәтиҗәсез генә узганы…
 

26.12.2011

Синең белән ятам

 
Оныттың син бик күп нәрсәләрне,
Анысына китми һич исем.
Картайдым мин, танышларны атап
Чыгарлык та хәтер юк, дисең.
 
 
Хәтереңнең исән кисәгендә
Минем исем, төсем бар микән?
Без тик дуслар булып яшибезме?
Әллә элеккечә – яр микән?
 
 
Тәмам онытылып бетмимдер күк,
Бергә-бергә гомер иткәчтен.
Мин йокыга синең белән ятам,
Син башканы парың иткәнсең.
 
 
Мин йортымда синең белән яшим —
Оныталмыйм шуңа сине дә.
Хәтерләрем тәмам бетте, дисең,
Оныттыңмы хәтта мине дә?
 
 
Хатыныңны, яшьтәш дусларыңны,
Кызыңны да инде буй җиткән?..
Минем хәтер һаман элеккечә:
Ул башканы кертми ишектән.
 
 
Ул бары тик синең белән яши,
Сине уйлый, якты көн туса.
Туктармын күк яшәвемнән, бары
Хәтеремнән исмең җуелса.
 

21.11.2011

Сатыйм микән?

 
Идән юып, тәрәз сөртеп,
Фатир алучыны көтәм.
Тәрәзенә мәчет карый —
Сатыйм микән, сатмыйм микән?
 
 
Гөлләремә сулар сибеп,
Фатир алучыны көтәм.
Тәрәзә төпләре бик киң —
Сатыйм микән, сатмыйм микән?
 
 
Китап укып, шигырь язып,
Фатир алучыны көтәм.
Китапларыма урын юк, —
Әллә чында сатыйм микән?
 
 
Аш пешереп, чәйләр эчеп,
Фатир алучыны көтәм.
Җиһазларым бик кыйммәтле,
Очсыз гына сатмыйм микән?
 
 
Караватны, диванымны
Дустым кебек якын иткән
Йортым иде. Кыйммәткә дә
Әллә инде сатмыйм микән?
 
 
Шифоньерым тулы күлмәк,
Трюмо тулы кирәк-ярак.
Йортны сатсам, ташыйсы бар.
Монсы эшкә якындарак.
 
 
Ташымаска җиңел булыр —
Җиһаз белән сатыйм микән?
Алыр өчен, акча кирәк,
Әллә алай сатмыйм микән?
 
 
Атна буе хәл италмыйм:
Калсам яхшы, китсәм микән?
Уңга салып, сулга салып,
Фатир алучыны көтәм.
 

21.11.2011

Керләр чайкыйм

 
Керләр чайкыйм. Улакларда түгел,
Ак ваннама аккан суларда.
Уем белән балачакка кайтам,
Таңда кер чайкаган елларга.
 
 
Бозлы улакларда – кыш көнендә,
Кайнар улакларда – җәйләрдә.
Алкын сулар ел фасылы буйлап
Чишмә улагында әйләнә.
 
 
Яңгыр булып ява, карлар булып,
Улакларның суы мул гелән.
Көянтәмә чиләгемне асып,
Чишмә чиратына йөгерәм.
 
 
Мал торганчы, этләр уянганчы,
Кош сагышлы җырын сузганчы…
Иң беренче булып чайкыйсым бар,
Таң суына кояш кунганчы.
 
 
Әле нурлар гына төшкән чакта,
Әле якты туып килгәндә,
Инеш сукмагыннан мин йөгерәм,
Авыр көянтәләр – иңнәрдә.
 
 
Мин – беренче һәрчак, соңга калу
Юк каннарда безнең, гадәттә.
Бу керләрне әни юган минем,
Ул алдарак торган, әлбәттә!
 
 
Ул иртәрәк торган кояштан бик,
Ул иртәрәк торган җилләрдән.
Кош уянса, соңга каласың, дип,
Чишмә чиратына җибәргән.
 
 
Әни юган керне чайкыйсым бар,
Мин чайкаган керне ул эләр.
Әни күң(е)ле кебек җем-җем итәр
Өр-яңа күк булган сөлгеләр.
 
 
Ванналарда керләр чайкаганда,
Шул турыда уйлыйм кайвакыт.
Мең кат юып, мең кат чайкасаң да,
Әни кебек булмый агартып
 
 
Чишмә кебек булмый тәмизләтеп[7]7
  Тәмизләү – чистарту, агарту.


[Закрыть],
Улакларда ага саф сулар.
Керләр чайкап кайткан чакларымда,
Кояш күтәрелә, көн туа.
 
 
Мин беренче булган бүген тагын.
Иртәләүләр – безнең гадәттә.
Әни юган керне чайкадым мин,
Ул алдарак торган, әлбәттә!
 

21.11.2011

Эш күптә

 
Кайгырырга бүген вакытым юк.
Эш өелгән миңа муеннан.
Башны гына сузып карап торам,
Уртасында калган уемнан.
 
 
Лекцияләр әле язылмаган,
Доклад укыйсым бар кичәдә.
Күңел тулы – язылмаган шигырь!
Ансы торыр, диләр, нишләргә?
 
 
Ансы көтәр, диләр, кайчан да бер
Җаен табып әле язарсың.
Муеныңнан эш өелгән чакта,
Бер чарасыз булып каласың.
 
 
Куясың да барсын кырыйга син,
Шигырь генә язып торасың.
Кайгырырга тагын вакыт чыга —
Кәгазь генә инде чыдасын!
 

21.11.2011

Ятка калыр

 
Йокысызлык ала бар тәнемне,
«Ят, ят инде!» – дим дә югыйсә.
Ялгызлыгым искә төшә минем,
Тәрәздә ай сары күренсә.
 
 
Бер урында сәгать буе тора.
Арытмыймы аны бу гадәт?
Ялгызлыкка сары ноктадыр ул!
Сафсатага минем – бер сәбәп.
 
 
Йокысызлык ала бар тәнемне,
Ай йокламый, диеп уйласам.
Айның аның эшкә барасы юк
Йокламаган килеш ләбаса!
 
 
«Ят инде, ят!» – димен үземә мин.
Әйтмичә дә була ятарга.
Ятармын да, шул саргайган ай да
Синдәй калыр төсле ятларга.
 

21.11.2011

Ике исәп

 
Хәзергә, дип кенә киткән идең,
Хәзер дигәннәрең ел икән.
Яратуың сагыш кебек, дидең,
Ә сагышым моңлы җыр икән.
 
 
Агып кына тора күңелемнән,
Еллар кебек – юктыр исәбе.
Хәзер дигәннәрең гомер булса?..
Ике исәп – бердер хисабы.
 

21.11.2011

Мордва кышы

 
Атна буе инде чит өлкәдә:
«Кар иле» дип аны атадым.
Кыш җылы дип сөенә мордва кызы,
Җылы, ди күк төсле ватанын.
 
 
Монда бар да артык гади әле,
Гади өйләр, гади халыгы.
Кар көртеннән чыга морҗа башы,
Сиздергәндәй яшәү барлыгын.
 
 
Күрсәткәндәй заман агышларын,
Машиналар узып киткәли,
Көрәлмәгән капка төпләренә,
Карлы өемнәргә керткәли.
 
 
Монда җылы, монда артык якты.
Карлар яуса, аклык – өчләтә!
Күз камаша дөнья сафлыгыннан —
Гади аклык әллә нишләтә.
 
 
Монда аклык, монда заман башка!
Каралалмый монда һичнәрсә!
Бу сафлыкны оныткан да идем,
Мордва кышы җанга үтмәсә.
 

21.11.2011

Туган җир исе

 
Искә төшә Казан сагындырып,
Искә төшә аның тын киче.
Килә Кабан күле буйларында
Уйлар уйлагандай йөрисе.
 
 
Ил гаменә баткан бер сурәттә
Театрга карап торасы.
Монда тарих! Урам саен мәчет!
Рупорларда – җомга догасы.
 
 
Намаз вакытларын белдертеп, ул
Торып-торып азан җиткерә.
Син йөрисең һаман онытылып,
Сәдәфеңне чишеп, җил керә.
 
 
Изүеңә уза, куеныңа,
Азан тавышы үтә җаныңа…
Торып-торып шулар искә төшә.
Бу рәхәттә илне сагынам!
 
 
Гаҗәпләнәм шуңа, аптыраган:
Шәһәр корымында ни калган?
Ул корым бит ак өметләр белән,
Якты хыял белән буталган.
 
 
Килә Кабан күле буйларында
Уйлар уйлагандай йөрисе.
Корымлы җил иссә иссен җанга,
Ул җилдә бит Туган җир исе!
 

21.11.2011

«Коридордан тынлык бозып үтте яшь кыз…»

 
Коридордан тынлык бозып үтте яшь кыз —
Таш идәннең аркасына типте яшь кыз,
Тук-тук итеп, тимер-бакыр үкчә белән.
Авырттырып басасың, дип торды идән.
 
 
Ул, буйсынган һәм кол булган ир шикелле,
Кыйналуга, сугылуга түзәр микән?
Ул, вакытын көтеп яткан уенчыдай,
Бервакытны шул үкчәне өзәр микән?
 
 
Кайберәүләр хатынының үкчәсеннән
Риза, хәтта күкрәгендә җөй ясалса.
Тик шунсы бар: югарыга карый идән,
Ә ир-мескен башын иеп карый аска.
 
 
Ул моңа да түзмәс иде, аннан тормый:
Ул биеккә күтәртелгән түшәм түгел.
Түшәм биек, ишелсә, ул идән кебек…
Ә таш идән китәр төсле күтәрелеп.
 

21.11.2011

Мин әзер

 
Таң Галәмнең чишкән кебек телен,
Һәрбер нәрсә нидер сөйли, тыңлый.
Ачып җибәрдем дә изүемне,
Ыргыттым мин сүтеп ак шарфымны.
 
 
Иртә таңда буган икән тынны,
Көн буена тотар тәнне бәйдә.
Җырла, гавам, әзер тыңларга мин,
Бу сәгатьтә тормыш җырын, әйдә!
 
 
Кибет тәрәзләре зеңгелдәсен,
Тәгәрмәчләр юлда чыелдасын,
Баганада утлар җемелдәсен,
Чыбыклары утлы җыр җырласын!
 
 
Рекламаның уйнак хәрефләре
Укылсыннар, бии-бии генә.
Таң, үзең дә кушыл безнең җырга,
Көйлә, әйдә, килсә ни телеңә!
 
 
Бу минутта әзер тыңларга мин
Эт баласын, ялкау мәчеләрне.
Мырлый-мырлый, бәби ашаталар,
Җырлый-җырлый көтә бәгъзеләре.
 
 
Сөйлә, Казан, миңа бар сереңне,
Уйна, калам, миңа тормыш җырын.
Таң, чишүгә телен, һәрбер җанда
Күреп алды бик шәп уенчыны.
 
 
Җансызы да сөйли кебек бүген:
Шалтыр-шолтыр реклам такталары
Туңдырма һәм шәраб тәкъдим итә,
Эчкә дәшә парк капкалары.
 
 
Ярга дәшә Кабан дулкыннары,
Сәлам юллый Болак фонтаннары.
Сәдәфләрне чиштем кендеккәчә:
Тойсын күкрәк мондый серле таңны.
 

22.03.2009

Ялгыш фараз

 
Күләгәләр җилдә тирбәләләр,
Агач түгел алар, җир түгел.
Тик төс кенә алар, нибары төс!
Йөрәк күләгәсе – бу күңел.
 
 
Тирбәлә ул сиңа булган хистән,
Төрле төстә ята тәнемдә.
Йөрәк табанының астына ук —
Күкрәк читлегенә бәрелә.
 
 
Сыкрап киткән кебек була йөрәк,
Ә чынлыкта сыкрый күләгә.
Бу көннәрдә әле аккош булып,
Әле күбәләк күк тирбәлә.
 
 
Күтәрелеп очып китәр иде,
Күкрәк читлегендә юк тәрәз.
Бәлки, йөрәк күләгәсен күңел
Дип атавым – ялгыш бер фараз?!
 

22.03.2009

Музыкант дустыма

 
Тавышларның һәрбер тибрәнешен
Син аңлыйсың булыр, мөганни[8]8
  Мөганни – көйче, музыкант.


[Закрыть].
Уйныйсың да күңел кылларында,
Булган кебек була әллә ни.
 
 
Син күчәсең аннан башка көйгә,
Алдагысын тәмам онытып.
Ә мин яшим гел тәүгесе белән,
Күзнең яшь капчыгын корытып.
 
 
Елыйм, битне тозлы яшькә күмеп,
Әллә кайсы гына җирләре
Тия җанга, әллә кайсы төше
Син җырлаган җырның көндәге.
 
 
Башка җырларыңның көеннән дә,
Сүзеннән дә артык уйганмыйм.
Күңел ишегемне шакып тора
Тәү ишеткән җырым, мөганни.
 

28.03.2009

Ул яши

 
Ул яши бит әле, ул үлмәгән,
Ул эшли бит әле, ул ашый.
Кышкы көндә ишегалларыннан
Урам уртасына кар ташый.
 
 
Җәйге көндә палас-келәм кага
Йә баласын бага бишектә.
Чирли, диләр аны, үлгән, диләр —
Куркып китәм, шуны ишетсәм.
 
 
Ул яши бит әле, дип кычкырам,
Ул эшли бит әле, ул ашый!
Тик шунсы бар: Шагыйрь булып түгел,
Шулай яшәп арган моңарчы.
 
 
Ул эш аңа акча китерми дип
Үзгәрткән ул яшәү шартларын.
Һәм… үлгән дип уйлый башлаганнар
Көнче җаннар, юкка шатланып.
 
 
Аның әле эчәр сулары бар,
Калган әле сулар һавасы,
Бар, бичәсе рәсем ясаганда,
Күңелендә калган ярасы.
 

28.03.2009

Кабан яры

 
Яфраксыз калган агачлар —
коргаксыган кулы көзнең.
Кабан яры. Шулкадәр кул
үрелә күккә, эзләп кояш!
Йолдызларга юл ябылган.
Йөзә бары болыт кына.
Керәшәләр ярдан киткән.
Кояшсыз калган җил кырач.
Балыкчының ташы салкын.
Табышы юк. Тамагы ач.
 

10.11.2011

Хәл белгәч

 
Төн.
Кояш югалган.
Ай гына.
Болытлар агалар каядыр.
Йолдызны үзенчә тезмәгән
Галәмнең
Күрсәткеч таягы.
Йолдызның яртысы (!)
Юк күктә.
Йоклыймы?
Уяумы, дим, алар бу төндә?
Ник күгем, хисләрем шикелле,
Уй салып, урталай бүленгән?
Бер якта —
Болытлар.
Агалар.
Җил куып барамы аларны?
Бер якта —
Төпсезлек…
Йолдызлар булып
Күз кыса тик
Галәмнең калганы.
И күгем!
Күңелем шикелле, син дә соң
Урталай бүленгәч,
Миндәйгә – гадигә нишләргә?!
Бүленде бу төндә йокым да,
Ташлаган сөйгәнем тавышы
Өндәге шикелле
Хәл белгәч…
 

11.08.2011

Ул – эштә

 
Ул – эштә.
Кәгазьләр актарып,
Язгалап утыра торгандыр.
Мин – монда.
Һич югы, янымда югында
Бер минут телемә алмыйча
Яшәргә ярый да торгандыр.
Тәрәзгә карасам —
Тын эзе.
Калдырган…
Капкачын ябам дим – җитми көч.
Рояльнең ак, кара төстәге
Бармагын санарга итенәм —
Көлүен ишетәм җимергеч
Иң тәүге нотада.
Ул – эштә.
Тик мине сагалый
Һәркайда,
Өемдә булмаган килеш тә.
Бер язам, бер ятам, капкалыйм…
Күрә күк барын да, ишетә.
Ул – эштә —
Курыкма, дим, аннан!
Тик кайтмый,
Югыйсә кич җитә…
 

11.08.2011

Кайтмаган

 
Таҗлары коелган: мин юкта
Беркем дә саф сулар салмаган
Вазада тилмергән чәчкәгә.
Кайларда йөрдең син, кемнәрдә,
Ялгызың төн кичә алмыйча
Караңгы йортыңда – әйтсәнә.
 
 
Бу сорау бирелмәс – дөресен
Әйтерсең шикелле, куркыта…
Куркыта соравым үзе дә!
Нигә соң белергә тиеш ди
Ничек көн кичергән икәнне
Синең мин, яныңда мин юкта!
 
 
Бу сорау он(ы)тылыр шикелле
Иде бит бөтенләй, икебез
Яшәгән йорттан син китүгә.
Карыймын тәрәзгә, ут бармы,
Ятканмы, йоклыймы, дим аннан,
Турыма җәяүләп җитүгә.
 
 
Күз төшә вазага (чәчәкләр
Кипкәннәр сусыннан!), ишекне
Шакымый, борчымый керүгә
Чыгарсың шикелле каршыма…
Сөйләшәм пышылдап: мин кайттым,
Бергәләп чәй эчик, кем өйдә?
 
 
Тып-тын йорт. Тик сәгать тавышы.
Йоклаган, ахрысы, кызым да,
Ирем дә… зарыгып күп көткәч.
Ут элмим, чишенәм, аягым
Очында киләм мин ятакка,
Ятамын һәм димен: ул тагын
Өемә кайтмаган, мин киткәч…
 

11.10.2011

Эзләп йөрим

 
Тын күл буе манзарасын эзлим,
Кабан буйларына төшкән саен.
Синең белән ярда утырабыз,
Шул рәсемне түштән алып карыйм.
 
 
Шул рәсемне чиккән урыннарны
Ничек табыйм? Узган шактый гомер.
Тегеләйгә барам, кире кайтам,
Бәлки, үзе әле бер күренер?..
 
 
Таңда балык тотучылар да юк.
Ярлар хәзер тәмам башка икән.
Без ял иткән җирне чүп-чар баскан.
Комнар аккан, бары таштан икән.
 
 
Яшьлегемне эзләп йөргән булам
Иртән, көндез, хәтта төнен-кичен,
Кабан буйларына төшәм дә мин…
Курыкмыйм һич, монда – яшим, эшем…
 
 
Күченгәнмен яшьлек ярларына,
Кирәк әйберләргә бер тиенгәч…
Ә кайчандыр ярга дәшкәнсең син,
Мин Казанга кунак булып килгәч…
 

11.10.2011

Хата

 
Шигырь тулы хата калдырам мин,
Сүз хатасы, хәреф хатасы.
Бармакларымнымы тизләтәсе,
Клавиатуранымы яңартасы?
 
 
Хаталанмый кала алмас кулым,
Яратуым минем хата булгач,
Язам диеп килеп утырганда,
Юл күрсәтми, күзгә яшем тулгач.
 
 
Сөю шигырендә хата күбрәк.
Ялгышлар күп фикер сөрешендә.
Зур хатадан тора минем тормыш,
Тия күбе сөю өлешенә.
 

25.02.2009

Кызган чак

 
Йөз кисәккә чатнап ярылачак
Аяк асларында – баскан ташым,
Ачуыма түзми тибә калсам!
Шул таш кебек кызган минем башым.
 
 
Ваклыкларың тәмам туйдырганда,
Ирләр кебек булам, усалланам.
Таштай нык бул, дустым, вакланмачы!
Мин аны да әле ваклаталам!
 
 
Аяк асларында баскан ташым —
Кояш кебек кызган бер бөгәрләм.
Чыгар әле сабыр сүзең белән
Бер күтәреп бәрер кебек хәлдән.
 
 
Бул әле син олпат сүзле бер ир,
Вакланмале, мине кыздырмале.
Аяк асларында яткан ташның
Мине егып тәгәрәрдәй мәле.
 

08.08.2011

«Җырлыйсыз Сез, минем җанымда да…»

 
Җырлыйсыз Сез, минем җанымда да
Кайтавазы бар бит ул көйләрнең.
Басып торам нигез турыбызда,
Күрмәсәче диеп күршеләрем.
 
 
Ишетмәсәләрче сыктаганны
Башны терәп йортым капкасына.
Эх, бәйләгән атлар булсаммы мин
Бу минутта капка алкасына?!
 
 
Дулар идем дә бар көчләремә,
Ватар идем бәреп аратасын.
Миңа бишек булган нигеземдә
Килә иде хәсрәт таратасым.
 
 
Ул ябылган икән, ул бикләнгән,
Җиде катлы йозак тора биеп.
Сузыгыз Сез миңа соңгы тапкыр
Нигез белән хушлашуның көен.
 
 
Җырлагыз җыр – бассын сулкылдауны,
Көйләгез көй – күмсен бу елауны.
Капкабызның алтын – баганасы.
Юк атларның җиздер бар алкасы.
 

26.02.2009

Хыял көзгесе

 
Чынга ашмас хыялдан
Чәчләрең агарган,
Зиһенең таралган.
Син – хыял көзгесе.
Ирене буялган,
Битләре алланган,
Керфеге каралган —
Көзгедә кыз кеше.
 

01.02.2009

Укытучы булып

 
Яшьләр бара синең, минем, әни,
Безнең теләмәүгә карамый.
Кичә кигән күлмәк бүген кысан,
Иртәнге сүз кичкә ярамый.
 
 
Алай булыр кебек, болай булыр…
Төннәр буе план корасың,
Аннан көлеп, тәмам укытучы
Булып беткәнмен дип куясың.
 
 
Эш ур(ы)нында, өйдә, урамда да
Укытучы икән без, әни.
Башкаларга ярый торган эш тә
Безгә генә никтер ярамый.
 
 
Яманлыклар бездән ерак тора,
Явыз дигән сүз дә куркыта.
Кыек бассаң, шундук йөрәк тота,
Кеше ни әйтер дип ут йотам.
 
 
Әдәп-әхлак кануннары – киртә:
Язып булмый бик күп нәрсәне!
Ә язарга кирәк, минем максат —
Илгә ишеттерү һәр хәлне.
 
 
Ни язсам да, ниләр эшләсәм дә
Салып карыйм һәрчак үлчәүгә,
Куеп карыйм «дүрт» ле, «өч» леләрне
Мин булдырган гына эшләргә.
 
 
Хәреф хаталарын эзләмим мин,
Фикер хатасы дип борчылам.
Тәнкыйть сүзе әйтсәм, сөйләгәннән
Файда булырмы дип төн чыгам.
 
 
Мактау сүзе язсам, уйга калам,
Зыян түгелме дип мактавым.
Ни язсам да, ниләр уйласам да,
Тел-сәнгатьне генә яклавым.
 
 
Яшьләр бара синең, минем, әни,
Безнең теләмәүгә карамый.
Кичә кигән күлмәк бүген кысан,
Иртәнге сүз кичкә ярамый.
 
 
Алай булыр кебек, болай булыр…
Төннәр буе план корасың,
Аннан көлеп, укытучы булып
Торган-туганмын дип куясың.
 

19.12.2012