Текст книги "Сине сөям, дисең… / Говоришь, что любишь"

«Елый адашкан сандугач…»

 
Елый адашкан сандугач,
Урман куе тоелгач.
Елый саташкан карлыгач,
Ярдан оя юылгач.
 
 
Чишмәләр тик җырлый белә,
Алар елап туйганнар.
Улаклар сөенсен өчен,
Чиләк асып куйганнар.
 
 
Чиләкләр сөенсен өчен,
Җир җиләге җыйганнар.
Барысы да җырлыйлар, тик
Сагыш көен җуйганнар.
 

08.03.2009

«Диңгез өсләреннән узды көймә…»

 
Диңгез өсләреннән узды көймә,
Дулкын бәрде ярган эзеннән.
Китерде дә бәрде, китерде дә
Суда торган кызның тезенә.
 
 
Узды көймә, җәйде дулкыннарын,
Барып җитте алар яргача.
Бу дулкыннар килсә өер-өер,
Яткан җирләреннән яр кача.
 
 
Ә кыз калды, бер дә курыкмыйча
Өсләренә килгән дулкыннан.
Ул яшь иде, әзер ташланырга
Кирәк булса хәтта упкынга.
 
 
Китте кызый, кулын болгый-болгый,
Дулкыннарның тынгач какканы.
Уза торды көннең көймәләре…
Каккан дулкынының юк саны.
 
 
Яшәде кыз. Адымнары белән
Эз калдырам диеп ашыкты.
Аңлады соң, хәтта хәтернең дә
Гомер ярынача вакыты.
 

09.03.2009

Күктәге серләр

 
Урталай өзелде болыт:
Көндәше йолкыган —
Беләсең.
Кан кебек, үзәгеннән
Төште нур сузылып —
Син аны күрәсең.
Йөзә ул, дерелдәп,
Көньяк-көнчыгышка,
Калдырган йөрәгенең яртысын
Тигезсез сугышта:
Өзгәннәр аны урталай,
Сөешкән чагында.
Теләми ул күрергә көндәшен
Тагын да.
Теләми күрергә
Тып-тыныч
Боларны
Күзәткән ярын да.
 

23.02.2009

Җәза мәйданында

 
Җиденче кат тирем аксын минем,
Җиденче кат тирем суелсын, —
Мин тәрегә тарттырылган хәлдә.
Коткарырга мөмкин тик тылсым.
 
 
Үзем теләп алган җәзадыр бу,
Кеше гөнаһларын күтәрмим.
Үз гөнаһым җитәрлектер минем —
Тарттырылган шуңа бу тәнем.
 
 
Ычкынсам да хачтан – котылу юк:
Палач тотар очкан гәүдәмне.
Мәйдан тулы халык, тамашага
Алган истибдадкяр[16]16
  Истибдадкяр – үзсүзле


[Закрыть] бәндәне.
 
 
Җиденче кат тирем акканчы, мин
Сөелгәнмен икән һәм сөйгән.
Мәга залик, мәга ма фиһ[17]17
  Мәга залик, мәга ма фиһ – шуның белән бергә, шуның белән бергә.


[Закрыть] (!)
Күтәрелгән икән бу җирдән.
 

25.02.2009

Нидән тора?

 
Минем холык нидән тора дисәң
Әйтәм:
Эшләнмәгән эштән!
Газга ут элмәгән кичтән —
Чәйнекләрне парлап сыгарлык юк кешем!
Минем холык минекедер инде,
Әмма саклый ирем сүзенең төсен.
Бар анда, бар:
«Җаныем» һәм «үскәнем» дигән эндәшләр,
«Чибәрем» дигән комплиментлар.
Холкымның матур яклары
Шулардан тора.
Бар анда, бар:
Матурлап сөйләгән алдашу,
Ул корган, тотылган ялганнар.
Холкымның ямьсез яклары
Шуннан да тора.
Минем холык минекедер инде,
Аны калыплаштыра:
Эшләнмәгән эшләр,
Сөелмәгән кичләр…
Һәм тагын…
Иремнең ир тавышлы сөяркәсе.
Әйтмимен артыгын…
 

23.02.2009

Кар астында

 
Карлар ята әле Казанымның
Аулак урамында, тышында.
Кар астыннан чәчәк исе килә,
Эндәшә ул миңа, пышылдап:
Басма җиргә, тәнне авырттырып,
Мин яшим бит монда, яз көтәм.
Кар астында инде язгы дым бар,
Уемында керфек селкетәм.
Ә мин әле алда саный идем
Салкыннарын кышның, усалын.
Мине тойган гөлчәчкәгә җылы
Ныграк узар – карны учладым.
Минем учтан җылы дым йөгерсен —
Киңрәк ачсын карлар кочагын.
Кар астында инде язгы дым бар,
Язгы дым бар минем керфектә.
Кипми торган дым ул, яратып та,
Бөртек-бөртек саен эчеп тә.
 

23.02.2009

Тәрәзләр ни сөйли?

 
Каршысында гына тәрәземнең
Чәйләр эчә торган өстәлем.
Нәкъ авылда кебек. Ә авылда
Тәрәз сөйли көннең эшләрен.
 
 
Кем төшкәнен таңнан ипигә дип
Түбән очка салган кибеткә.
Кем кайтканын, кояш торган чакта,
Аттай батып ап-ак күбеккә.
 
 
Эш эшләгән сыман төн буена,
Бакча ярган, сызган, йомшарткан.
Мин рәхмәтле карыйм ул иргә дә,
Таңда булса да, дим, ул кайткан…
 
 
Кемдер төшә дару-маруларга,
Йөрәгендә таш бар – җибәрми.
Кем каз куа, язгы болыннарның
Яшәргән дип инде чирәме.
 
 
Кем сөт җыя, кем мәктәпкә бара,
Кем суларга чүбен агыза…
Казан йортларының биегендә
Мин чәй эчәм, көнне фарызлап.
 
 
Казым да юк – болыннарга куар,
Бәбкәләре торгач уянып.
Мин утырам, тәмле чәйләр эчкәч
Сине көтәсемне уйланып.
 
 
Сыерым юк – чәйне эчәм сөтләп.
Кызым үскән – мәктәп он(ы)тылган.
Гадәтемчә тәрәзәгә киләм,
Торуга ук таңда йокыдан.
 
 
Авылымны уйлыйм, әмма синең
Хактагы уй аны чигерә.
Һәм көнемне сиңа фарызлыйм мин.
Фарызлыйсың кемгә син менә?
 

09.03.2009

Риза

 
Өзеләсеңне белсәң кемдер өчен,
Теләрсеңме затлы гөл булырга?
Матурлыкның гомере һәрчак кыска!
Гөлгә язган суда сулыгырга.
 
 
Кояш күрми генә тын алырга,
Туфрак тоймый гына ашланырга.
Гөлгә язган сөйгән күңелләрнең
Һәдиясе булып якланырга.
 
 
Безгә дә бит язган кемдер өчен,
Нидер өчен янып яшәү, көю.
Ил гамендә яшәвеңнән генә
Беленәдер синең Илне сөю.
 
 
Мин – Илсөяр, риза халкым өчен
Әврелергә хәтта гөлчәчәккә.
Өзелгәнгә бары Ил кар(ы)ныннан,
«Шагыйрә» дип исем бирәчәкләр.
 

26.02.2009

Сөю бәйгесе

 
Киләсең дә, сине сөям, дисең,
Сөю бәйгеләре дәвам итсен!
 

Сөю дәвам итсен

 
Киләсең дә утлар кабызасың,
Бүлмәләр дә, җан да гөлт итә.
Төннәрне дә көнгә әйләндереп,
Якты яшәүләргә ни җитә?!
Киләсең дә утлар кабызасың…
 
 
Көлеп торган гөлләр бирәсең дә,
Күзләремнән сагыш-моң китә.
Кайгы-борчуларны читкә куеп,
Көлеп яшәүләргә ни җитә?!
Синең биргән гөлләр гел көләрме?..
 
 
Киләсең дә, сине сөям, дисең,
Мин сөям күк артык бик күпкә.
Сөю бәйгеләре дәвам итсен,
Сөеп яшәүләргә ни җитә?!
Киләсең дә, сине сөям, дисең…
 
 
Киләсең дә, сине сөям, дисең,
Сөю бәйгеләре дәвам итсен!
 

01.06.2016

Узып китте…

 
Танымаган кебек, каршы килгән
Сөйгән ярым яннан узып китте.
Узды… Аннан, әй, дип эндәште дә
Күңелемә нидер сызып китте.
 
 
Тирән яра калды дисәм – хата,
Әрнеткәнен тоймыйм йөрәгемне.
Өстә яткан нечкә генә эздер…
Кызыл таплар басты күкрәгемне.
 
 
– Нервыларың какшау, – диде табиб, —
Ишеткән сүз тәнгә типкәч шулай.
Ишеткән дип… «Әй» дигәннән артык
Һич башка сүз яр әйтмәде бугай…
 
 
Әйтте микән? Мин бит борылмадым.
Мин бит туктамадым. Кызуладым.
Тәнне кызыл таплар баскач кына,
Ни булды соң әле, дип уйладым.
 
 
Тәнне кызыл таплар баскач кына,
Җанга кызыл эзләр төшкәч кенә
Аңладым мин: хисләр сүрелмәгән,
Суынмаган икән бу кешегә.
 
 
Җитә икән, исем атамыйча,
Курка-курка арттан эндәшкәне…
Узып китте… Узмаганын белдем
Хисләремнең җаннан шушы мәлне.
 

24.01.2013

Салкынайган

 
Бардаларда һава салкынайган…
Китәм дигәч Сезгә…
Алдан әйтү
Нигә кирәк иде,
Ник кирәк?!
Әйтеп кайгырттым мин,
Кайгырттым мин,
Кайгырттым мин Сезне иртәрәк.
Китәм, дидем, инде бөтенләйгә,
Кисәттем мин,
Кисәттем мин, кичләр җитәрәк.
Ә бит алда
Таңнар көтә иде.
Бергә чәйләр эчәр уртак таң.
Бер төндә бәс сарган агачларны —
Аерылу,
Аерылу тыны парлаган!
Төннәр буе
Сагыш койган кебек…
Агач каккан кебек…
Сезнең чырай сытык, агарган.
Ясалганмы әллә
Төче чәйләр —
Аксыл чәйләр, —
Бәсләр җыеп бөтен Бардадан?
Бу якларда һава салкынайган.
Килгән-кайткан әле җылытыр…
Үзем дә бәс коям,
Кагылсалар…
Оныта күр мине – китүгә үк.
Булганны да минем
Он(ы)тып тор…
 

17.02.2013

Чакыр әле

 
Чакыр әле, әйдә, чәйлик, диген,
Минем йортта берәр көнне кичен,
Лимоннарны юка телеп салып,
Алмаларны – алып әче төшен.
 
 
Чакыр әле син дә кунакка бер,
Булсын, диген, кунак ашы каршы.
Бәлки, булыр шушы чакыруың
Синең белән үтәр гомер башы…
 
 
Бәлки, булыр шушы чакыруың
Таңны бергә аттыруга сәбәп.
Бәлки, шушы сүзләремә минем
Амин, диеп торыр синең мәләк.
 
 
Чакыр әле, әйдә, чәйлик, диген,
Минем йортта берәр көнне кичен.
Сыныйк әле бергә эчкән чәйнең
Сөюгә дәрт бирә алыр көчен.
 
 
Сөюләргә дәрман биргән чәйне
Эчик әле, җаен табып, синдә.
Чәйнегеңнең төбе төшмәгәндер —
Синдә генә чәйләр тәмле, димә!
 

24.01.2013

Югарыдагыга

 
Минем өчен элек билгесез бер
Егет идең – киек идең син.
Кыяларга кунгач, күреп мине,
Очып төшәр кебек идең син.
 
 
Җитез була – җилгә биргесездер,
Үткен күзле була тау кошы.
Сөйгәнен дә корбан гына итә…
Шуңа да бит алар – ау кошы.
 
 
Риза идем, мине тапсаң, йотсаң…
Бер көнлек аш күрсәң нибары…
Ә син, бахыр, канатсыз кош икән…
Менгән ур(ы)ның гына югары.
 

19.12.2018

Юктыр аермасы

 
Син булмагач юктыр аермасы:
Көз ни миңа, кыш ни – бары да бер.
Кышта явып узган яңгыры да,
Көздә уйнап очкан кары да бер.
 
 
Син булмагач юктыр аермасы:
Яз килгәндә, инде җилкенмим мин,
Җылы белән кайткан кошлар кебек,
Чырыйк-чырыйк килеп җилпенмим мин.
 
 
Син булмагач юктыр аермасы:
Булды ни ир, яшәдем ни ялгыз.
Ялгызлыкның ерак почмагында
Яндырадыр чыра кияү һәм кыз…
 
 
Кыш ни, көз ни – мөһим түгел фасыл,
Син булмагач, алар әкрен үтә!
Кызны уйлап узган төннәр генә
Яшәвемә мәгънә биреп китә.
 
 
Көтмим сине! Юктыр аермасы:
Килүеңнең, килмәвеңнең кабат —
Минем өчен син югалдың күптән!
Күзем өчен ябык синең тараф.
 
 
Син югалгач юктыр аермасы:
Яратканмы сине, яратмаган…
Керәмме мин өйгә ал ишектән,
Узаммы мин йортка арт капкадан…
 
 
Уйныймы җил ишегалларында,
Явамы кар, түбәләрне басып.
Кыш-көзләрне һичбер яратмадым!
Хәзер менә юктыр аермасы.
 
 
Җәемдә дә күңел күгем төссез,
Кышымда да була аяз чагы:
Кыштыр-кыштыр барам ишегемә,
Сөйләнгәләп: «Кызым кайткан тагы!»
 

24.01.2013

Сөрт әле

 
Туфли очларыңа тузан кунган,
Салфеткам бар, шуны сөрт әле.
Тоткарланам, туфли сөрткән булып,
Бергә кайтыр өчен көт әле.
 
 
Керфек очларыма яшь тезелгән…
Кулъяулык бар, шуны ал сөртеп.
Яшем бар күк, бәлки, тоеладыр…
Тора сыман хисне белдертеп…
 
 
Туфли очларыңа тузан кунган…
Син кайдадыр читтә йөргәнсең.
Таш юллардан гына узмагансың,
Бакча ызанына кергәнсең…
 
 
Керфек очларыма яшь тезелгән.
Бәлки, шулай, бәлки, тоела.
Алай дисәм, авыраеп калган…
Туфли очларыңа коела!
 

24.01.2013

Ялгыйсың

 
Айлар буе кайда йөрисеңдер?! —
Телефонны бер дә алмыйсың.
Ә аннан соң арабызны үзең
Чыбык аша гына ялгыйсың.
 
 
Саумы, дисең, ничек хәлең, имеш,
Күптән сине юктыр ишеткән,
Менә бүген сине уйладым мин,
Кайтып керүемә ишектән.
 
 
Айлар буе онытылып торгач…
Ай буена инде он(ы)тылгач…
Дәшмим, димен, булса синең тавыш,
Трубкага килеп тотынгач.
 
 
Димен, димен… Кала сүздә генә —
Ничек инде җавап бирмисең?!
Бик сагынып кайттым сине, дигәч,
Мин дә шулай көттем, димисең?!
 

24.01.2013

«Җыясыңдыр минем номерымны…»

 
Җыясыңдыр минем номерымны,
Ә мин телефонны алмадым.
Бу көн синсез бик бәхетле узар,
Кызым янымда, дип алдадым.
Җыясыңдыр минем номерымны,
Сорашырга бәйрәм хакында.
Нинди бәйрәм?! Басып торам төсле
Кар уйнаган урам чатында.
Япан кырда, юллар уртасында,
Төн катында, айлар югалгач
Күк йөзеннән, басып тора икән
Дер калтырап ялгыз бер агач,
Шул – миндер ул.
 
 
Җыясыңдыр минем номерымны.
Мин синекен менә җыялмыйм.
Телефонның синең номерлысы
Өйдә калган минем, и җаным.
Кирәксенмәгәнмен аны да мин,
Кирәксенмәгәнмен сине дә.
Үземнең дә кирәгем юк икән…
Парлыныкы – бәйрәм көне дә.
Парлыныкы аның бәхете дә,
Шатлыгы да, хәсрәт хисе дә,
Тик ансыннан өлеш чыгаралар
Ни өчендер парлы кешеләр
Менә миңа…
 

01.12.2013

Аудым, яндым

 
Гашыйк булу тик яшьлектә икән,
Яшьлеккә хас икән исәрлек.
Мин дә сиңа гашыйк булган идем,
Узганыңда авып китәрлек.
 
 
Сөйләшкәндә, сүзне онытырлык,
Үбешкәндә тынсыз калырлык,
Үләннәрдә, чәчкә-яфракларда
Синнән төшкән нурны танырлык.
 
 
Һәр нәрсәдән синең төсне эзләп,
Һәр матурны сиңа тиңләүләр… —
Яшьлек белән нигә узмаган соң,
Узмаган соң синсез көннәрдә?
 
 
Гашыйк булу тик яшьлектә икән,
Оныту да җиңел ул чакта.
Мин дә сиңа гашыйк булган идем, —
Яндым, аугач, синең кочакта…
 

01.12.2013

Бәйрәм котлавы

 
Шартласын әле йөрәгең:
Җибәрдем бәйрәм котлавы.
Ул шартлау янында хәтта
Чүп булсын бәйрәм утлары.
 
 
Көтмәгәндә күктән төшкән
Булса да, чит бәхет кебек,
Куркытсын сине тавышым,
Булса да нәкъ бәрхет кебек.
 
 
Җибәрдем бәйрәм котлавы
Дулкынында телефонның,
Сагындым, дип өстәвемнән
Шартласын йөрәгең, җаным.
 

01.12.2013

Ни бу?

 
Кызыл булып туган таң сагышлы!
Кан төсендә баткан кич моңлы…
Кызыллыкка карап иртә-кичен
Шулай уйлар өчен тудыммы?
 
 
Ник һәр җирдән сагыш төсен табам,
Ник һәр җирдән җыям моңлы хис.
Ай аклыгы – тынычлыкка, дисәм,
Тыныч үтмәсмени җәйге кич?!
 
 
Кояш нуры җир җылыта, дисәм,
Баеш төсе, дисәм, – югалыр,
Буласы да кана! Буласы ла,
Миннән, дисәм, нурлы җыр калыр!
 
 
Ә мин исәр, теләп китергәндәй,
Шәфәкъ алсуланган һәр кичтә
Кабатлыймын, ничек түзәргә, дип, —
Йөрәк суырылыр бу хистән!
 
 
Кызыл туган таң сагышлы, димен,
Кан төсендә баткан кич моңлы…
Җете төсләрне бу яратмаумы?
Җете хисләрдән бу куркумы?
 

01.09.2016

Төрек шагыйренә

 
Мәхәббәттә инде азу ярган бер ир
Йә гыйшыкбаз түгелме Сез, әфәндем?
Гыйшыктан башка, Гыйшык юк, Илчесе —
Сез, дип нокталый алам мин бу хәлне.
 
 
Алданулар, алдауларның диңгезен
Аркылыга-буйга, ахры, Сез кичкән,
Борын сөртеп китеп барган итәкнең
Саннарына җитә алмый интеккән.
 
 
Аңлаганым: мәхәббәтне кош кебек
Җырламыйсыз бары күреп читлектән.
Бакча тулып, гөлләр шытса, Сез киткәч, —
Һич шигем юк: орлыкларын Сез сипкән.
 
 
Түтәлдәге гонҗәләргә үпкәгез
Сәбәпләрен аңладым мин шигырьдән:
Кайвакытта ул бөрене Сезгәчә
Башка кошлар яратырга өлгергән.
 
 
Кайвакытта ул гонҗәне ир(е)негез
Тота алмый калган, өзгәч сабактан.
Шигем юк: Былбыл койган күп Бөрене…
Йә аларны иркәләми елаткан…
 
 
Йөрмәм Сөю илләрендә – адашам,
Ә Гашыйклар ант китерсен шул хакта:
Ali Coskun[18]18
  Ali Coskun (Али Җушкын) – төрек шагыйре.


[Закрыть] – илчеседер Сөюнең,
Юк Сөю аның Сөюеннән башка!
 

06.12.2013

Көтмәгәндә

 
Көтмәгәндә без туганнар булып чыктык:
Әби-баба бергә-бергә гомер иткән…
Якынаю тиеш кебек иде бу көн…
Шул туганлык этте кинәт сине читкә.
 
 
Очрашканда күрешмисең элеккечә:
Ни үпмисең, ни кочмыйсың, якын итеп.
Әле кичә кебек кенә иде юкса
Үбүләрең, бит алмасын ялкын итеп.
 
 
Әле кичә генә бары дуслар идек,
Ә дуслыкны уйлый идек үстерергә;
Мәхәббәтне саный идек икебез дә
Саф дуслыкның туфрагында шыткан гөлгә.
 
 
Шул яшь гөлне, зәгыйфь гөлне, шыта калса,
Уйлый идек сулар сибеп үстерергә.
Үпкәнеңдә бит алмасы алсулангач,
Нигә әле һаман бары дус йөрергә?!
 
 
Көтмәгәндә ачылды шул бу туганлык,
Язган берәү нәсел-нәсәп шәҗәрәсен.
Нәселемнең агачында миңа төшә
Булып чыкты яфрагыңның күләгәсе.
 
 
Сиңа үрли булып чыкты минле ботак,
Тик рәсемдә кавышырмы җансыз яфрак
Күзе төшкән икенче бер яфрак белән?
Ахры, яхшы ахыргача туган калсак…
 

28.02.2013

Күзләреңдә очам

 
Кара кебек иде синең элек күзең,
Мин таң калдым: күк төсендә икән ләса!
Ә күкләр тик биек очар җаннар өчен!
Күзләреңдә очам, мине тартып алса!
 
 
Сеңдералса, сурәтемне сеңдералса,
Күзләреңнең хуҗасына әйләнермен:
Миннән башка кошларга бу күзләреңдә
Урын бирмә, дип, гел сиңа бәйләнермен.
 
 
Курка-курка гына сиңа баккангамы,
Карадыр күк иде синең күзең элек.
Аларга мин бөтенләй бит карамаган!
Менә хәзер гашыйк булдым, төсен күреп!
 
 
Дулкынланган алмаларын күк димәсәм
Тиңләрмен мин болыттагы ай-кояшка!
Синең күзләр ябыналар керфекләрен,
Ә ай-кояш зәңгәрләнә, качкан чакта.
 
 
Күзләреңә мине тәмам гашыйк иттең,
Бер узалсам, мин аларга булам ия!
Күкләр бары горур, батыр җаннар өчен —
Синең күзләр шуңа миңа тиң күк тия.
 

28.02.2013

Хушлашабыз

 
Хушлашабыз.
Кочаргамы Сезне?
Кочмаскамы әллә бөтенләй?!
Шундый сорау туды – гаҗәептер,
Көтмәгәндә мине үптең дә.
Кеше күрмәгәндә,
Сизмәгәндә,
Җил күк кенә үтте иренең
Күзләр аша…
Җанга тәрәз бит ул,
Үткән алар, ур(ы)нын бик белеп.
Кочаргамы Сезне?
Хәлсез чагым.
Шушы кочу дару булмасмы?
Ә кочмасам?..
Үпкәләгән кебек,
Синнән китеп бару булмасмы?
Хушлашабыз.
Шофёр көтеп тора.
Дуслар көтә.
Бар да – кунаклар.
Алар инде кочып өлгергәннәр…
Беренчесен түгел бу якта.
Минем дә бар иде монда булган,
Игътибарсыз гына хушлашкан.
Сез башканы үбеп озатканга,
Кинә белән
Китеп барган идем ул чакта.
Хушлашабыз.
Якын дуслар кебек.
Бер карасаң,
Булганы юк шуңа шарт-сәбәп.
Җил күк кенә үтте иреннәрең,
Төртмә керфекләрне үртәләп.
Хушлашабыз.
Сезне кочаргамы?
Үбәргәме әле җавапка?
Автобуслар арты белән баскан.
Үбә алмам, ахры…
Оялырмын…
Шофёр карап тора бу якка.
 

17.02.2013

Тугыз тула…

 
Тугыз тула инде, тула тугыз,
Син киләсе тугыз, һай, тула.
Ул тугызлар әле кат-кат тулыр,
Чын ир сүзе генә бер була…
 
 
Тормауларың сүздә бик гадәти,
Ник тормыйсың, диеп әйткән юк.
Үзем дә бит күпме, сөймим, дидем!
Шул сүземнән әле кайткан юк…
 
 
Сөймим, сөймим, диеп көтәм сине,
Килсен, килсен генә тугызда!
Син хатыннан куркыр бер мескен күк,
Мин охшаган юләр яшь кызга.
 
 
Көтмим, көтмим, диеп көтәм кайчак,
Юри генә карыйм сәгатькә.
Мин сәгатьтән минут белешкәндә,
Син ни уйлап таптың сәбәпкә?
 
 
Сәбәбенә соңлап килүеңнең
Йә бөтенләй килми калуның
Сайладың син ниләр, җаныкаем?
Көттең мәллә барып алуны?
 
 
Көттең мәллә «сөям» дигәнемне,
Үчләштеңме «сөймим» дигәнгә?
Тугыз турысына китергән дә
Телен, сәгать йөрми бу мәлдә.
 

19.03.2013

Китәргәдер, дисең

 
Чәйләр эчсәк, бик тә була иде,
Китәргәдер, дисең, китәргә!
Көтүләрем шундый авыр булды,
Бу китү бит тагын – көтәргә!
 
 
Ишек ябылуга көтәчәкмен,
Кайчан килер, диеп, яңадан?!
Көтәчәкмен, тәмле коймакларны
Коя-коя гына табадан.
 
 
Көтәчәкмен, керләр уа-уа,
Оекбашлар бәйләп көтәрмен.
Синле көнгә таба киткән кебек,
Хәтер йомгакларын сүтәрмен.
 
 
Көтәрмен мин кибет чиратында,
Кино караганда, укысам…
Вакытларың бераз бар иде бит,
Сүзне тыңлап, чәйгә утырсаң.
 
 
Килдең, киттең эшем кешеседәй,
Китми торсаң үтәр кебек көн.
Бик борчылып, сине озатам мин,
Бик сагынгач кына китердем.
 
 
Бик сагынгач кына дәшкән идем,
Эшләр табып, сайлап сәбәбен.
Килдең, киттең. Элеккедән күпкә
Яманрактыр минем хәлләрем.
 

19.03.2013

Сагынгансың…

 
Сагынгансың мине, сагынгансың, —
Ясмык салып, ашлар пешергәнсең,
Миндә кунак булган чакларыңда
Ашавыңны искә төшергәнсең.
 
 
Мулдан салып тозын-борычларын,
Провансальдә үскән үләннәрне,
Пешергәнсең аны, авызымда
Тора иде, дисең, ачы тәме.
 
 
Картлар шулай: сине сагынса да,
Телевизор карый, ашый-эчә,
Йә булмаса, кармак-фәлән алып,
Таңнан торып, яр буена төшә.
 
 
Ул киталмый синең яннарыңа,
Карчыгыннан рөхсәт сорамыйча,
Чәй эчәргә хәтта, тын алырга,
Тормыш ваклыкларын уйламыйча.
 
 
Син дә менә искә төшергәнсең —
Бүген таңнан мине сагынгансың.
Ясмык салып, ашлар пешергәнсең,
Ул пешкәнче, сөлек салдыргансың.
 
 
Сөлек синең канны суырганда,
Телевизор карап яткансың син.
Аннан гына миңа шалтыратып,
Шул хәлләрне сөйләп аткансың син.
 
 
…Ә мин яшим һаман элеккечә,
Кочагына кермим сөймәгәннең,
Сүзләрен дә артык тирән алмыйм,
Аш пешереп уйлыйм дигәннәрнең…
 

18.03.2013

Кыска ошый

 
Кыска исем миңа ошый, дисең,
Кыска итәк ошый, тыгыз бәдән…
Алай булгач нигә, шуны сизми,
Яннарыңда йөрим икән әрәм?
 
 
Кыска шигырь ошый, дисең, миңа,
Серле сүзләр ошый, нечкә тойгы…
Ничә еллар гади бер дус күргән
Булып чыгам газиз укучымны.
 
 
Кыска очрашулар ошый сиңа,
Кара чәчләр, кара кашлар, керфек…
Син минеке әле булаласың —
Каралмаган чәчем, буяу кертеп!
 
 
Кыска буйлы кызлар ошый, дисең,
Тирән күзләр һәм дә тотарлык тән!
Нигә әле дус дип атаганмын?!
Йөргәнмен бит ничә еллар әрәм!
 

18.03.2013

Туфлиләре торган иде

 
Сөйгәнемнең туфлиләре торган иде,
Ятып кына йоклыйм мәллә шул урынга?
Миндә калган киемнәре юрган инде…
Сорыйсы да юк (билгеле!) бу турыда.
 
 
Шул урынны юмыйча мин тотам ни көн,
Ә кем белә, юарсың да үкенерсең?!
Бусагадан атлаганда искә төшсә,
Ишегеңнең арт ягында сөртенерсең.
 
 
Торган иде сөйгәнемнең туфлиләре,
Аш ягында минем белән чәй эчкәндә.
Китмәс кебек килгән иде югыйсә ул…
Нигә генә китеп барды, кич җиткәндә?
 
 
Туфлиемне куйыйм мәллә шул урынга,
Табанының тойсын мәллә җылы эзен?
Ул туфлине сагынуым шулкадәрле!
Тузанына ятып йоклыйм мәллә үзем?!
 

18.03.2013

Акланма

 
Эшләрем күп, диеп акланма,
Кил әле, кил әле Казанга.
Сәбәбен алдан ук уйладым:
Машина карарбыз базарда.
 
 
Машина сайларбыз кияүгә,
Машина сайларбыз кызыма.
Яшьлектә гел җәяү йөрдек без
Урманга, тауларга, болынга…
 
 
Бар дуслар бергәләп йөрдек без.
Яшьлектә тик икәү йөрмәдек.
Әтиләр, әниләр белсәләр
Ярамас иде ул бергәлек.
 
 
Инде кил. Син – әти. Мин – әни.
Ә кем соң, ярамый, дип әйтер?!
Картлыкта сөйләшү кирәктер,
Яшьлектә оялу кыйммәттер.
 
 
Сәбәпләр эзләсәң табылыр.
Эзләмә, кил әле Казанга!
Хатының матурны ярата —
Без аңа тун алыйк базарда!
 
 
Хатының тәмлене ярата —
Алыйк без йөземен, күрәгә…
Шулкадәр сагындым мин сине,
Хәлемне белерсең, кил, әйдә!
 
 
Хәлемне белерсең, көнемне,
Эшемне күрерсең бер тапкыр!
Яшәүләр бик төрле булса да,
Ярату, сагыну уртактыр…
 
 
Җәяүләп барырга иде дә…
Яшьлектә генә ул юл такыр…
Сәбәпләр эзләдем китәргә…
Ә киткәч… үкендем мең тапкыр!
 

18.03.2013

Әйтеп кара

 
Яратамын сине, дисең, йә, алайса әйтеп кара:
Синең шома күзләреңдә кем елмаюы чайкала?
 
 
Кочыйм әле сине, дисең, йә, алайса әйтеп кара:
Кочагыңда кем чәченең шәүләләре дулкынлана?
 
 
Үбим әле сине, дисең, йә, алайса әйтеп кара:
Синең көйгән иренеңә кемнең таты төшеп кала?
 
 
Йөзәм диңгезләрдә, дисең, йә, алайса әйтеп кара:
Сөю көймәң җилкәннәре сине кая алып бара?
 
 
Яратамын сине, дисең, йә, алайса әйтеп кара:
Минем моңсу күзләремдә кем хыянәте чайкала?
 

18.03.2013

Ант итәм

 
Мин ант итәм яңа чыккан кояш белән,
Шул кояшны куып килгән кич-төн белән.
Бу антымны юкка гына сайламадым,
Көннәрнең дә, төннәрнең дә күркен беләм.
 
 
Сез яшәгән шәһәрне мин кертмәм антка,
Ул шәһәрдә сөйгән ярның торганы бар.
Урамында миңа килгән сукмагы юк,
Әмма аның миннән киткән юллары бар.
 
 
Ул кояшның күрмәгәнме биеклеген?
Ул тауларның белмәгәнме текәлеген?
Комнар булып җәелгән тау хакында мин
Сезгә бүген шигыремдә сөйләп бирим.
 
 
Өметсезлек дулкынында тибрәлмәсен,
Язмышында гаеплене эзләмәсен.
Мин ант итәм яңа чыккан кояш белән,
Ялганласам, ярым күктән эзләмәсен.
 
 
Мин ант итәм яратам дип аны һаман,
Башкаларга җанда урын калдырмаган.
Күк йөзендә ничә миллиард йолдыз бардыр,
Шуларның бит берсен дә ул яндырмаган!
 
 
Җир өстенә ничә гасыр шәфәкъ төшә,
Ул балкышның хуҗасы тик бары Алла,
Яратылсаң, яратсаң да бурычлысың
Йолдызларны күккә тезгән шул Аллага.
 
 
Ант итәмен кояшның ал нуры белән,
Ай ияргән бүген төндә шук нурына.
Бар мәхәббәт – ант итәмен уты белән,
Ялганласам, җир убылсын бу урында!
 

Эчкәнмен дә

 
Эчкәнмен дә сөю шәрабларын,
Чын сәрхушлык белән исергәнмен.
Бер үк шәраб булган таш кәсәдә,
Ә мин төрле хисләр кичергәнмен.
 
 
Әллә утлы якут төсендәге
Шәрабларга нидер тамыздыңмы?
Йә ширбәттәй иде, йә баландай…
Йә зәһәре өтте авызымны.
 
 
Шәраблардан чынлап исердем мин:
Мәхәббәтнең кәсәләре тирән.
Эчә-эчә, диңгез булды хисем.
Баттым хискә. Яңа чыгып киләм.
 

22.06.2012