Текст книги "Сине сөям, дисең… / Говоришь, что любишь"

Хәерле гамәл

 
Җан мәңгелек, диләр, эзли, имеш,
Үзенә тиң кеше, тиң тәнне,
Тик таба, ди, күпме эзләсә дә,
Вакытлыча килгән бәдәнне.
 
 
Вакытлыча безнең яшәвебез,
Эшләрнең дә кайсы – вакытлы.
Мәңге яшәү – җан хыялы гына,
Әмма кичектерә картлыкны.
 
 
Кичектерә кирәк булуыбыз,
Кичектерә юньле эшебез.
Милләтне дә акыллы сүз белән
Яшь яшәтә алган кеше без.
 
 
Без – шагыйрьләр, Адәм балалары,
Төрле җаннар бездә йөз тапкан!
Әйләндергән аннан тәнебезне
Гамь утыны яккан учакка.
 
 
Ил гаме ул, милләт, Ватан гаме,
Шул гамьнәрдә – көннәр, ел тәме.
Җан мәңгелек, диләр, ул Галәмгә
Безнең уйны алып китәрме?
 
 
Табармы ул инде анда тиңен?
Ялгыз гына әллә янармы?
Хәерледер кылган гамәлләрнең
Мәңгелеккә Җирдә калганы.
 

26.05.2012

Әни!

 
Бу хат сиңа бүген барып җитмәс,
Китаплардан аны укырсың.
Сөйләрмен мин, бәлки, сәхнәләрдән,
Һәрбер сүзен аның йотырсың.
 
 
Бу хат сиңа, бәлки, бер дә бармас,
Ни язасын әле белмим мин.
Сагындым дип башка сеңгән уйдан
Кирәклесен әле күрмим мин.
 
 
Шул сүз миңа тынгы бирми төннән,
Таңда чәй дә эчә алмадым.
Сагыну дигән авыру була икән:
Эшемә дә хәтта бармадым.
 
 
Йөрәк даруларын эчкән булдым,
Мәтрүшкәләр салдым чәйләргә.
Сагындым дип башка сеңгән уйдан
Шул чәйне дә эчмәс хәлләрдә.
 

14.04.2012

Алма канатка пар түгел

 
Җанда гел бер рәсем яши.
Ярымалма… Ярымканат…
Югалткан кадерлесенең
Түземсез пары буларак.
 
 
Ясадым аларны менә
Кәгазьнең нәкъ уртасына.
Канат алманы сыйпамый, —
Карандашым кыенсына…
 
 
Алма орлыгын бүлалмый,
Бүлмәсә мәгәр, биралмый…
Бүлмичә бирер пары юк,
Бу хәлгә һич күнегалмый.
 
 
Алма канатка пар түгел,
Икесе дә – ярым-йорты.
Ул минем ярымтормыш күк,
Алды шул бар тынычлыкны.
 
 
Биләде уй бөтен җанны,
Аннан таралды тәнемә.
Канат алмага пар түгел!
Ник ясадым рәсемемә?
 
 
Ник бүлдем аларны болай?
Табасы урынга пар, иш!
Бу хатаны мин тиз ара
Төзәтә белергә тиеш.
 
 
Тормышның үземнекен дә
Җайга салырга тиеш мин.
Ярымсурәтләр ясыймдыр,
Ялгыз яшәгән килеш мин.
 
 
Кулымда карандашым бар —
Рәсемне төзәтеп була.
Нәрсә ярдәме белән соң
Тормышны үзгәртеп була?
 

17.04.2012

Теләк

 
Тел-иман дип һаман яшәсәк тә,
Без бит – төрле буын, төрле яшьтә —
Истә тотам шуны; хәтта уй да,
Зәвыклар да мөмкин килешмәскә.
 
 
Шигърияттә генә без бертөсле,
Ярлыбыз юк безнең, юк баебыз!
Алтын бәясенә тиң сүзебез,
Шигъри калыптагы уйларыбыз.
 
 
Калсын, әйдә, хыял-максат уртак:
Ил гамендә яшәү һәр туар көн.
Телим сезгә шигырь юлларыннан
Әсәрләнеп башны җуярлык төн!
 

14.04.2012

Яшисе дә яшисе

 
Асылташлы алтын савытлардан
Ал шәраблар койган дуслар бар.
Сөеклемнән хат китергән төсле,
Каурый ташлап узган кошлар бар.
 
 
Яңгырларда, давыл-җил чыкканда,
Куыш биргән эскерт-шалашлар…
Аягыңа йомшак булсын әле,
Дип алдыма яткан паласлар.
 
 
Оҗмахка тиң болын-аланнарым,
Сер качырып көткән урманнар…
Бәхет илләренә алып кергән
Һәм алып та чыккан юллар бар.
 
 
Бу дөньяның әле мин күрмәгән
Почмаклары бик күп, илләре.
Алгысынмыйм, чөнки кадерлерәк
Әни белән узган көннәрем.
 
 
Уянам да таңда, аны уйлыйм,
Баш качырып җылы юрганга.
Мин бәхетле, димен, ул булганда,
Ул бәхетле, димен, мин барга.
 
 
Искә төшә шулчак бала чагым,
Әни кулы үргән үремнәр,
Аның авыр мәктәп сумкалары,
Анда гына булган киемнәр…
 
 
Кер тидермәс ап-ак намазлыгы,
Кулларыннан төшмәс тәсбихе.
Якты хисләр өзелмәсен өчен
Яшисе дә әле яшисе!
 

08.08.2011

Серле яшәү

 
Көннәр серле синдә. Төннәр шомлы —
Кара мәче керә тәрәзәдән…
Яп инде, яп, тарт соң өлгеләрен,
Дисең, йолдыз карый пәнҗәрәдән[9]9
  Пәнҗәрә – төрекчә: тәрәзә, пыяла.


[Закрыть].
 
 
Йолдыз – тик дус. Аны сөям лә мин,
Анда күрәм җанга якынлыкны.
Аязда күк – ачам өлгеләрне,
Шулчак сыныйм синең сабырлыкны.
 
 
Мәчеләрдән куркам, үзем төнне
Кара мәче кебек кичсәм дә мин,
Йорт хуҗасы йокы бүскән чакта,
Ут яндырмый сөтләр эчсәм дә мин,
 
 
Кухняларга чыгып сыйлансам да,
Сорамыйча ризык җыйсам да гел.
Тәрәзләрне төнгә ачып йоклыйм,
Син һәр кичтә шуны тыйсаң да – бел.
 
 
Китәрмен бер чыгып урамнарга,
Төн катында кинәт уяныплар.
Тартылмасын әле өлгеләре!
Киселмәсен төнге уңайлыклар.
 
 
Күк астында телим шомланырга,
Ай тум-тулы булып чыкканда, мин.
Бөгәрләнеп айлы мендәрләрдә,
Мәче кебек сөям йокларга мин.
 
 
Яшәтәсең пулат эчләрендә,
Һичбер кая мине чыгармыйча.
Пәрдәләрне ачып куям төнен,
Һавасызлыкларга чыдамыйча.
 
 
Куркасың син минсез калулардан,
Әзер санап кемдер урларга да.
Дәшеп алыр ачык пәнҗәрәләр,
Чыгып китсәм ялгыз урамнарга.
 
 
Юллар салсам синсез тормышка мин,
Алар илтер йолдызларга кадәр.
Ачып яшә тәрәз өлгеләрен,
Көтеп яшә миннән нурлы хәбәр.
 
 
Көннәр серле синдә. Төннәр шомлы —
Кереп-чыгып йөри кара мәче…
Яп инде, яп, дисең, пәнҗәрәне,
Мәче күзгә кеше күренгәнче.
 

08.08.2011

Шәрәфкә

 
Дуслыкның була торгандыр
Әллә ничә төслесе.
Якынрак итәдер безне
Булу төрки кешесе.
 
 
Уртак тарих чоңгылыннан
Күптән табылган серләр,
Хәтта гәүдә охшашлыгы,
Бар йөзгә хас төсмерләр.
 
 
Телләрнең уртаклыгы да,
Гадәтләр якынлыгы.
Явызлар кире каксыннар
Ир-ханымнар дуслыгын.
 
 
Үч итеп яман сүзләргә,
Дус булып яшик гелән.
Син мине яхшы аңлыйсың,
Мин сезнең телне беләм.
 
 
Үпкәләр сәбәп булса да,
Бәхәсләр купса да гел,
Мин һәм син көйсез вакытта, —
Мине дус кала дип бел.
 
 
Ышан минем он(ы)тасыма
Сиңа булган үпкәне.
Яши алырбыз, җимерми
Дуслык атлы киртәне.
 
 
Ышанмаган ышанмасын
Мондый дуслык барлыкка.
Гайбәткә дәлил кирәкми
Күң(е)ле бозык халыкта.
 

08.08.2011

Таңгөлгә хат

 
Сәлам арты сәлам ирештерсен
Күңелемдә туган бу хатым.
Ничек синең анда, кызым, хәлең,
Ничек яшәүләрең, канатым?
 
 
Имтиханнар бирә аласыңмы?
Армадыңмы көн дә хисаплап?
Босфор бугазында җилләр исә,
Үз-үземне торам кочаклап.
 
 
Биек тауның башларына менеп
Карап торам синең тарафка.
Кара, Мәрмәр диңгез арасында
Дулкын уйный икән бу якта.
 
 
Җилләр йөри икән шуны куып,
Миңа суык диеп белмичә.
Туңам шул мин, җил искәнгә түгел,
Моңайганга сине күрмичә.
 
 
Дулкын өсләрендә дулкын тора,
Үлчәменә аның саннар юк.
Кулларыңда калькулятор микән?
Сиңа быел, кызым, яллар юк.
 
 
Имтиханнар арты имтиханнар,
Ә имтихан саен хисаплар.
Уку-эштә үтеп китә икән
Истә кала торган яшь чаклар.
 
 
Дулкын өсләренә дулкын килә,
Җил үзгәрсә, була тау кебек.
Син еракта, диңгез ясагандай
Безне якынаймас яр кебек.
 
 
Сулар ага әле бу тарафка,
Ага алар әле кирегә.
Мендем биек тауның башларына
Босфорларны тулы күрергә.
 
 
Офык киңәйтергә, дөньяларны
Киңәйтергә караш киңлеге.
Диңгезләрне карыйм дигән булдым,
Тик эзләдем бары мин сине.
 

08.08.2011

Чик сагында

 
Каракүлләр[10]10
  Каракүл – күзәтү пункты.


[Закрыть] монда һәр тау саен,
Белү кирәк кемнең кемлеген,
Корабларның тулган трюмына
Качып илгә ниләр керүен.
 
 
Сәгать саен кораб уза монда,
Сәүдәгәрләр яши бу илдә.
Мөмкин аңа ашлык китерергә,
Алтын-көмеш булып килергә…
 
 
Әмма бардыр товар артларына
Качып килгән дошман явы да.
Әйтерсең лә менеп басканмын мин
Каракүлдән шуны танырга.
 

08.08.2011

Сагындыра

 
Көн арты көн ныграк тартылам мин
Тәнем-җаным белән Казанга.
Бу икенең бер өлеше булган
Сөйгән кызым калды шул анда.
 
 
Йоклый алмыйм. Күзем йомылса да,
Эчләрендә йөри алмасы.
Керфек төпләренә утырган яшь,
Килә аның биткә тамасы.
 
 
Ә аннары, юллар ярган кебек,
Атлас юрган буйлап агасы.
Көн арты көн ныграк сагындыра
Кызым калган Казан каласы.
 
 
Йоклый алмыйм. Тыныч ята алмыйм.
Юрганнарны бик сак сыпырам.
Кочагымда кызым бардыр сыман,
Яннарымда кызым бар сыман.
 
 
Караватның башка башларында,
Миннән читтә генә ята күк.
Күзем йомык. Кара алмалары
Әле калка, әле бата күк.
 

08.08.2011

Автобус соңга калган

 
Автобус соңга калган,
Көне, елы буталган.
Җәяү йөгерербез без
Мәчеткәчә ул заман.
 
 
Мәзин азан әйткәнче,
Хөтбә сүзе беткәнче,
Хәлдән тайдырырсың син,
Истанбулдан киткәнче.
 
 
Өлгермәсәк намазга,
Өлгерербез ифтарга!
Татлы ризык булырбыз
Сагынышкан дусларга.
 
 
Тәгам торыр өстәлдә,
Төтен торыр һавада.
Тарта төрек, карамый
Ифтарга, уразага.
 
 
Тоз-борычын салырбыз,
Лимон суын сыгарбыз.
Сыйдырсын гына авыз,
Без ничек тә чыдарбыз!
 
 
Автобус соңга калган,
Чит якка китеп барган.
Көн-сәгате буталган,
Бармыйк мәллә ул заман?
 

08.08.2011

Көтәчәк

 
Вәгъдә биреп хушлаштым, —
Диңгез безне көтәчәк.
Дулкынына яткырып,
Арлы-бирле йөртәчәк.
 
 
Мине анда илтәчәк,
Мине монда илтәчәк,
Дулкын булып үрелеп,
Сине суга кертәчәк.
 
 
Йөзә дә белмисең син,
Кермисең коенырга.
Гөнаһ, имеш, мөслимгә
Шәрә тән юынырга.
 
 
Вәгъдә биреп хушлаштым,
Карамыйм синең сүзгә,
Аркылыга ятсаң да
Юлга, барам диңгезгә!
 
 
Беләм, көнләшәсең син:
Диңгез мине көтәчәк.
Кочагына алуга,
Ярны ташлап китәчәк!
 

08.08.2011

Кимсетермен кебек

 
Урамнардан йөрттем, дисең, дустым,
Һәрбер урам сиңа – бер тема.
Каршы локантага[11]11
  Локанта – ашханә, ресторан.


[Закрыть] керик кичен,
Анда җыела безнең богема.
 
 
Сөйләшкән бар галим дуслар белән,
Язарларга[12]12
  Язар – язучы.


[Закрыть] барган кунакка.
Тик темалар гына чит икән шул
Татарчаны сөйгән колакка.
 
 
Сөйләнгән сүз артык гади кебек,
Ә сез дуслар шундый беркатлы.
Әниегез кебек кенә тыңлап
Утырам мин сездә шул чакны.
 
 
Бәхәсләрне тыңлыйм, дус гәпләрне,
Һичберсенә аның катышмыйм.
Бу темалар белән балачактан,
Мәктәпкәчә яшьтән таныш мин.
 
 
Мин аларны күптән чишкән инде,
Сезгә генә һаман яңа ул.
Урамнарда йөрттем, дисең, дустым,
Урам уем өчен бара ул.
 
 
Ә кунаклар… кирәк түгел миңа,
Рестораннар мине көтмәсен.
Каршы сүзем белән рәнҗетермен,
Кимсетермен кебек берәрсен.
 

08.08.2011

Истанбулда

 
Җәйдә язмам дигән сүзләрем бар,
Яз, дисең син, бездә – яз[13]13
  Яз – төрекчә: җәй.


[Закрыть], дисең.
Язлар мондый була димени соң —
Язда килә бездә кар исе.
 
 
Сулардан да килә, ташлардан да,
Туфрактан да килә салкын дым.
Җәйдә шигырь язмам дигән идем,
Язар хәлгә җитеп сагындым.
 
 
Язлар мондый коры буламыни —
Күз тирләтә кояш эссесе.
Язың – язча синең, кышың – кышча,
Тик мин генә – Казан кешесе.
 
 
Туган ягым чәчәкләрен эзлим
Туфрагы таш булган илләрдә.
Яз һавасын көтәм коры җәйдә,
Язларда яз инде, дигәнгә.
 

08.08.2011

Таңда

 
Тырнак-мырнак буяттым,
Чәчәк ясап озайттым,
Керфекләрне бөктердем,
Чәчләремне турайттым.
 
 
Торуга ук йокымнан,
Чыктым буяп барсын да.
Йә, матурмы дигәндәй
Килдем көзгем каршына.
 
 
Ошатмадымы көзге,
Миңа телен күрсәтте:
«Йөрмә кеше көлдереп,
Шәпләп юын, – дип әйтте. —
 
 
Син болай да бу яшьтә
Кызлар кебек чибәрсең,
Акылыңа, дәртеңә
Күзләр генә тимәсен».
 
 
Мондый усал сүз өчен
Үпкәләдем көзгегә,
Телне үзе чыгарган
Көзгедәге йөземә.
 

03.09.2011

Ялвару

 
Тормыш алга таба бара,
Көрәш иләген иләп.
Коеладыр тишегеннән
Вакланган һәрбер милләт.
 
 
Вакланасың, югаласың,
Коеласың, татарым!
Үзенә кул салган милләт
Бардырмы Җирдә тагын?!
 
 
Үзеңә ясин чыгасың…
Кирәкми дошман кулы.
Бисмилласын оныткан да
Чукынып тора улың.
 
 
Чукына, оҗмах сорый ул
Сиңа теге дөньяда.
Әйт, Аллам: шулай тиешме
Һәм татар кая бара?
 
 
Үзенә ясин чыга ул,
Исән соңгы мулласы…
Юкмыни соң милләтемне
Яшәтүнең догасы?
 
 
Иңдерче, дип ялварамын,
Телдәдер бисмилласы.
 

17.12.2018

Йөзеңдә – елмаю

 
Йөзеңдә – елмаю.
Минем тузган итекләрем дә елмая.
Аякны туңдырып кергән карларга,
Бармакның тирен ялаган
Суларга.
Йөзеңдә – елмаю.
Минем тузган итәкләрем дә елмая.
Карыйсың киләме елмаюны
Тотып? —
Бот күрсәтеп,
Китә ул ертылып-ертылып.
Йөзеңдә – елмаю.
Минем тузган күзлекләрем дә елмая.
Кечкенә елмаю кадәр генә ярыгы.
Сине
Елмаю аша таныр ул.
Тузган итек, итәк, күзлек.
Син дә туздыңмыни соң?
Елмаясың да елмаясың…
Дистә еллык тәхетче,
Милләтне,
Елмаеп,
Кайларга алып барасың?
 

03.02.2009

Кирәк микән?

 
Сагынганны сөйләү кирәк микән?
Ул сөйләүдән мәгънә бар микән?
Кабереңә гөлләр утырттым мин.
Кышын өсләрендә кар микән?
 
 
Яратканны сөйләү кирәк микән?
Ул сөйләүдән мәгънә бар микән?
Карамадым каб(е)рең эчләренә…
Анда ятучыга тар микән?
 
 
Кадерләгән сине булды микән?
Искә алуларым – зар микән?
«Әти» диеп өтелепләр китәм.
Алмаштырыр сүзләр бар микән?
 
 
Алмаштырыр кеше булмый икән.
Сөйләүләрдән мәгънә бар микән?
Кабереңә гөлләр утырттым мин.
Язын чәчәк атты. Ал икән…
 

19.12.2018

Бәгырь алмам

 
Бар яшәвем синең белән икән:
Чәй ясыйммы – гелән ике савыт.
Ашамыйм һич аны гомердә дә —
Тәлинкәгә куям кәнфит салып.
 
 
Татлы куям, куям алма – кипкән,
Ә вазада алы – яңа пешкән!
Бәгырь алмам икәнсең лә, кызым,
Иң теләгән вакытымда төшкән!
 
 
Аннан үскән, аннан үскән, үскән…
Мәхәббәтең орлыгыннан шытып
Пешкән, җиткән алмаларның да бар
Булмый торганнары кулда тотып.
 
 
Син шундыйдыр. Инде үсмер түгел.
Син оялы, син – хуҗалы ханым.
Чәйләр ясыйм, шуны оныткандай,
Нигә ике кәсә куям тагын?
 
 
Куям кәнфит, куям татлы, кагын…
Ни телисең, куям, димен, тагын.
Борылам да карап алам сиңа:
Урындыкта – сурәт-хыял гына.
 

11.10.2011

Чаган гаме

 
Кайрысыз чаган калдым мин.
Монда шундый бар халык.
Бер гомер кояш астында!
Башкача булмый калып.
 
 
Кайрысыз монда чаган да,
Башкасы да агачның.
Үпкәлим, кызам юкка да
Һәм бу хәлгә шаккатмыйм.
 
 
Җил, кояш астында яшәп,
Тиресез калдым кебек,
Ул янып-тузып бетте дә,
Мин аны салдым кебек.
 
 
Ни гасыр сусын кичергән
Чаган гамендәмен мин:
Тамыр җибәреп, җирдән су
Эзләү хәлендәмен мин.
 
 
Тамырсыз үлән шикелле,
Яңгыр теләргә микән?
Болытсыз күкләргә багып,
Ташка иңәргә микән?
 
 
Җәяүле җил кебек кенә
Китеп барырга микән?
Пынар – чишмә төпләрендә
Яшәү табарга микән?
 

08.08.2011

Киртә узма

 
Узгансың да дуслык сукмакларын,
Сөю юлларына чыккансың.
Сукмакларның була озыннары,
Ә юлларның – бик тә кыскасы.
 
 
Чыкса сукмак бик тиз зур юлларга —
Сөю илләренә китерсә,
Чын дуссыз да кала алачаксың,
Сайлаган яр тик дус дип белсә.
 
 
Арабызда – дуслык киртәләре,
Артыбызда – дуслык сукмагы.
Гомер буе бергә калыйм дисәң,
Шушы киртәләрне чыкмале.
 
 
Борыл әле яңа гына бергә
Синең белән узган сукмакка.
Барган юлдан борылырга җайлар
Таба белү кирәк кайчакта.
 

08.08.2011

«Айның соңгы көне бит бу, төне…»

 
Айның соңгы көне бит бу, төне.
Йомгакладым аны тагын ялгыз.
Йә, минем күк, Сез дә сөегез соң!
Йә бөтенләй мине калдырыгыз!
 
 
Айның соңгы ялгыз төне бит бу.
Кәбисә ел куя үз ноктасын.
Тулмый аның утызга да көне,
Иң озыны – шушы җөп атнасы.
 
 
Иң авыры – шушы соң атнасы,
Йомгакладым аны тагын ялгыз.
Көтүләргә калган яшәү авыр,
Талдырмагыз мине, калдырыгыз!
 

28.02.2009

«Ифтарларга кадәр төтен эчми…»

 
Ифтарларга кадәр төтен эчми,
Хәле бетә – йотмый төкерек.
Табын яннарында, марҗаның да
Бар җаны, дип сөйли шул төрек.
 
 
Кайдан килгән мондый исәрләнү
Ак чәчлегә, иләс-миләскә.
Тыйган булам төрек дусларымны,
Килешми, дип, сезгә бу яшьтә.
 
 
Тел өйрәнәм, дигән була берсе,
Дуслык өчен лазем, янәсе.
Хатын арты хатын алмаштырдым,
Кирәк башка төрле, яңасы.
 
 
Безнең бәяннарга тартмаганы,
Шат йөзлесе, ирек сөяре.
Урамнарда бергә узган чакта,
Дус-ишләрнең күзе тияре.
 
 
Ятакларда яттай калмаганы,
Хушны алыр итеп сөяре,
Күлмәкләрнең тездән өстәләрен,
Ачык изүлесен кияре.
 
 
Тик тәмәке артык тартмаганы,
Хәмерне дә аздан эчәре.
Аек ирләр тапмый чиләнгәне
Һәм татардан безгә күчәре!
 
 
Марҗаның да бар җаны, ди төрек,
Казаннардан берне тап сана!
Мәңге бакый урыслашу шулай
Ятак кочагында башлана.
 

08.08.2011

Без шундый

 
Без гел шундый инде: Истанбулда
Күлмәк-ыштан, кием эзлибез.
Тилеме без, әллә бик тырышмы?
Бай-мул тормыш – яшәү өлгебез.
 
 
Кибетләрдән, музейлардан узам,
Анысы да бер дә ким түгел!
Бүлмә-бүлмә алтын, савыт-саба…
Без алганы ласа җип-җиңел!
 
 
Гасырларга җитәр байлыклар бар,
Сокак[14]14
  Сокак – төрекчә: урам.


[Закрыть] булып баскан кибеттә.
Ганимәт мал исә кимемәгән,
Хәтта гасырларны кичеп тә.
 
 
Без алабыз хәләл көчләр белән
Тирне түгеп тапкан тиенгә.
Хәтта анда җанны телә шул уй:
Килдемме, ди, монда киемгә.
 
 
Килдем лә мин, дулкыннарга ятып,
Диңгезләрдә чалкан агарга,
Шәһәр өсләренә кошлар очкан
Зәңгәр киңлекләрдән карарга.
 
 
Кибетләргә керәм, музейларга…
Ниндидер ят нәрсә табарга.
Теге уем җиңнән тарта һаман,
Адаларга[15]15
  Ада – атау, утрау.


[Закрыть] әйдә, адага!
 

08.08.2011

Үзгәрмәс зәвык

 
Җимерелә хыял, кителә шул:
Төсен җуя ул ясаган Кешем.
Мең-мең аклау, мең-мең яклау эзлим,
Аны җанда һаман саклар өчен.
 
 
Тыныч кына яшәр көннәремдә
Нигә кирәк булды, нигә таптым?
Икенче кат, инде икенче кат
Бер үк төрле затны мин яраттым.
 
 
Олыгая яшең, чәчләрең дә
Агаралар берәм-берәм башта.
Ник үзгәрми зәвык дигәннәрең,
Мәхәббәттә бер кат алдангач та?
 

07.04.2009

Галәм һәм Кеше

 
Афәтләр арты афәт, дип,
Тынычлык көтә халык.
Ызгыштан да, сугыштан да
Беткән ул тәмам арып.
 
 
Тынгылык кирәк җанына,
Хезмәттән килгән тәгам.
Җирдә утлы давыллар, дип
Күзәтә читтән Галәм.
 
 
Яудыра ут, калдыра көл
Бер-берсеннән ут күрше.
Җирдән качар урын эзләп,
Күккә төбәлгән Кеше.
 

17.12.2018

Ихтыяҗ

 
Алмаган балачак бервакыт кочакка,
Килсә дә кайвакыт үртәлеп елыйсы.
Иң кирәк чагында җитмәгән, җитмәгән! —
Җитмәгән яшьлектә ярымның җылысы.
 
 
Мин торам сыланып, кочаклап, яратып, —
Әтине, дустымны, шул ярны таптыммы?
Әллә соң кочагын бик соңлап ачалган
Балачак көннәргә йөгереп кайттыммы?
 
 
Тыгам да башымны костюмың эченә,
Изримен, шул килеш йокларга әзермен.
Иң кирәк чагында, иң кирәк чагында! —
Бу кочак, шуңа да карышмыйм хәзер мин.
 
 
Алмаган кочакка балачак, үсмерчак,
Аннан соң алганның җитмәгән җылысы.
Миңа бит шуннан тыш берни дә кирәкми!
Шул җылы җебетте… Һәм килә елыйсы.
 

12.02.2009

Хәтерсезлек

 
Югалттым мин башны, дисез,
Хәтерсезлек миндә дә бар.
Инде тәмам җуйдым дигәч
Искә төшә затлы товар.
 
 
Кайда кемдә калдырганым
Йә сумкамнан алдырганым,
Кибетләрдә югалтканым,
Трамвайларда урлатканым.
 
 
Югалттым башымны, дисез,
Борчылырга әле иртә.
Эләксен дип теләгез сез
Яхшы кешегә ничек тә.
 
 
Чит әйбергә кул сузмаучы,
Хәләл белән көн итүче
Тапсын аны, юлда ятса,
Иясенә китерүче.
 
 
Аһ, шул картлык, хәтерсезлек…
Минем дә бит уй таралган.
Бер карармын: бәлки әле,
Башың безнең өйдә калган!
 

12.02.2009

Яз килә

 
Исләрнең ачылган мәле,
Төсләрнең – җетеләнгән.
Яз килә, тәпи юдыртып
Челтер гөрләвекләрдән.
 
 
Яз килә, юып тамырын
Үләннең, агачларның.
Гавамның яңа исләрдән
Хушы киткән чаклары.
 

20.03.2009

Бер танышка

 
Көннәр буе чәйлим кызым белән,
Сүз куера синең тирәдә.
Син алган сөт, дибез, син алган чәй…
Өсләрендә чүбе йөзә лә.
 
 
Син килердән хәбәрдер ул чүпләр,
Күчтәнәчләр бик тә көткәндә.
Көне буе бүген чәй эчәбез,
Башка эшләр тәмам беткәндәй.
 
 
Татлысы да синең татлы аның,
Синең холык кебек кат-кат ул.
Телеп куйгач, күзең кебек ята…
Эчкән чәй санына шаккатып.
 
 
Бармаклары булса янар иде,
Юкмыни, дип, кызый, эшләрең?
Син китергән чишмә суы кими…
Кайчан килергә соң исәбең?
 
 
Кайчан безне татлы сулар белән,
Тәмле сүзләр белән сыйларсың?
Сәгать арты сәгать уза тора…
Эш беткән дип тәмам уйларсың.
 

11.03.2009

Болыт килгән

 
Язгы болыт тәрәзәгә килгән,
Эләргә дип синле сагышны.
Мин орыштым аны, бармак янап,
Болай эшләү булыр ялгышы.
 
 
Мин бәхетле көлеп торсам гына,
Миңа рәхәт аны уйлавы
Яратып тик. Һич тә кирәк түгел
Язның минем белән уйнавы.
 
 
Моңландырган булып, үртәлдергән
Һәм саргайткан булып сагыштан.
Китсен болыт, язның ямьсез көнен
Башка якка илтсен берочтан.
 
 
Чыксын кояш, җанга нур тамызып,
Сөюеңнән хәбәр шикелле.
Сөеним мин язга, шатландырсын
Хәтта биткә сипкән сипкеле.
 
 
Үбәр дә яр, очар китәр, диим,
Кояш биткә яккан тутыя.
Йөзем тимгел-тимгел, сипкел-сипкел…
Болыт, юыйм диеп, су коя.
 
 
Элмәкче ул минем тәрәзәгә
Сиңа бәйле мең-мең борчуны.
Орыш әле син дә хуҗаларча,
Яклаучым бул бераз, тый шуны!
 

17.03.2009

Кояш тәэсире

 
Кояш нурыннан кызларның
Бөгеләдер керфеге:
Күтәрә алырлык түгел
Нурның хәтта бөртеге.
 
 
Сәдәфләрең чыдамаслык
Уйнаклап искән җилгә.
Кыскарып киткән итәкләр —
Билбау киңлеге билдә.
 
 
Итекләрнең урам тулы
Итәк алмаштырганы,
Ялтыравык тәтәйләре
Күзне камаштырганы.
 
 
Сөрмәләрнең ал-көрәне,
Зәңгәре дә яшеле…
Чәчәк аткан кызлар күзе,
Чын яшьләрен яшереп.
 

20.03.2009

Агачлар уянганнар

 
Агачлар әзерләнәләр,
Килә дип җимешле җәй.
Язгы җил алар өчен бик
Дулкынланырга уңай.
 
 
Серкәне сибәр өчен дә,
Җимешне кояр өчен,
Агач-куакларга кирәк
Кыю җилләрнең көче.
 
 
Җылы яктан искән җилләр
Агачларны уяткан.
Эчәләр җилләр белән су
Һәр таңда бер улактан.
 
 
Яр итәгеннән челтерәп
Агып торган чишмәдән.
Һич тә туймыйча эчәләр,
Тамырдан су менсә дә.
 
 
Өйрәнәләр, җәй җитүгә,
Җилдә серкә коярга,
Иренен ачкан чәчәккә —
Орлык көткән ояга.
 

19.03.2009

Ни телим?

 
Сезгә ниләр теләргә соң,
Матур, тулы, ятыш итеп?
Бәйрәм безнеке бит, дисез,
Минем менә күң(е)лем китек.
 
 
Бәйрәмсезлек бәйрәмнәргә
Туры килә, килә алдан…
Саклый алмый күк кояшы
Болыт кебек каралудан.
 
 
Була бәйрәм җитди сәбәп
Йөрәк күмердәй калырга.
Куркам торып утырырга…
Куркам басып та торырга…
 
 
Бәйрәм авырлыкларыннан
Әйләнә җан, әйләнгән баш.
Бүген күктәге болыт та
Бер ертыксыз, кара тоташ.
 
 
Бүген кояш та чыкмаган.
Ничек кичәр ансыз көнем?
Аңа нинди теләк телим?
Сезгә нинди теләк телим?
 
 
Теләгемнең иң юньлесе
Булыр кебек бары шул сүз:
Бәйрәм көннәренә туры
Килсен бәйрәм көннәрегез!
 

08.03.2009

Кош холкы

 
Очар кошлар холкы миндә, очар болыт.
Үпкәләмә алларыңда утырмауга.
Кошларны син мәңгелеккә төшер җиргә!
Болытны син бер урында тотып кара!
 
 
Очар кошка үпкәләми гади кеше.
Ул сокланып аңа җырлар, көйләр яза.
Бәлки, кунган булыр идем бер учыңа,
Син соң бары бер генә көй сузып кара.
 
 
Син бары бер куплет кына җырлап кара,
Икенчесен, бәлки, үзем дәвам итәм.
Ә болай мин… нибары тик сәлам генә
Юллый алам үзем очып менгән күктән.
 
 
Сайрый алам үзем алган биеклектән,
Тора алам баш очыңда көлемсерәп.
Очар бер кош булсам да, мин һич онытмыйм:
Канат кагам, сиңа чиксез бәхет сорап.
 

08.03.2009

«Йөрәгем, ялгыз чәчәк күк…»

 
Йөрәгем, ялгыз чәчәк күк,
Бәйрәм көненә турсайган.
Яшьлекнең яшь кайтавазы
Килә күк әллә кайлардан.
 
 
Шау-шулы мәктәп елыннан,
Шомарган шәкерт юлыннан,
Мин ялгыз чәчкә алганмын
Кайчандыр ярым кулыннан.
 
 
Йөрәгем бәйрәм көненә
Кызыл иренен турсайтты,
Кара күзләрен төшерде
Һәм үпкә сүзләрен атты.
 
 
Мине ялгыз итеп, илгә
Килмәгән генә булсачы.
Яшьлектә сөйгән ярымның
Күң(е)лендә һаман торсамчы.
 
 
Кайтаваз булып һәр хисе
Бәреп тора күкрәгемә,
Аннан кирегә китә дә
Кереп тула йөрәгемә.
 
 
Кара күзләрен төшергән,
Кара чәчләрен тузгыткан
Яшь кыз холкы йөрәгемдә,
Әрнүдән тәмам тотлыккан.
 
 
Инде көчсезләнеп бара —
Үпкәләп тәмам сулыккан,
Әйтер сүзләрен табалмый —
Ник үпкәләвен оныткан.
 

08.03.2009