Текст книги "Сине сөям, дисең… / Говоришь, что любишь"

Вакытсыз яшәүгә чакыру

 
Җитми икән вакыт һичбер эшкә.
Җитми вакыт хәтта яшәргә,
Су эчәргә, һава суларга да…
Вакыт кирәк һәрбер нәрсәгә.
 
 
Вакыт табам сине яратырга.
Юк, барыбер җитми тапканы.
Ишек ачып кертәм генә юкса…
Тоткасында кулың капкамның.
 
 
Иренеңнән үбәм генә юкса,
Син, китәм, дип әйтеп ташлыйсың.
Сөяргә дә җитми башлаганда,
Бел: вакытсыз яши башлыйсың.
 
 
Алмыйсың син аны исәпләргә,
Кертмисең син аны исеңә,
Бик тә мөһим эшем кешесе күк
Күренсәң дә чит-ят кешегә.
 
 
Уең зынҗырында яшисең тик,
Сөю чылбырларын калдырып.
Хәтта алай вакыт кысан булса,
Мин алырмын синнән салдырып.
 

11.02.2009

Сатмыйм

 
Саттым бүген бөтен нәрсәләрне,
Калдырмадым кияр кием дә.
Ризыклар да, урын-җирләр дә юк,
Шыр ялангач калды өем дә.
 
 
Дивар рәсемнәрен, обойларны,
Чынаякны, эчәр чәйләрне
Көчли-көчли дуска тутырдым мин,
Тик сораган иде хәлләрне.
 
 
Сине никтер сата алмадым мин,
Синсез калсам, яшәү юк сыман.
Шыр ялангач бөтен бүлмәләрем —
Кемдер кирәк: сине юксынам.
 
 
Телефоным сатты бар нәрсәне,
Өйгә хәзер хуҗа тик үзе.
Син исән дә – читтә, исемеңә
Туры килде җөмлә өзеге!
 
 
Шалтыраса өйгә кайтканымда,
Рәхәтләнеп эчне бушатам
Телефонга – гайбәт кыйммәт йөри,
Бигрәкләр дә чынга охшаса.
 
 
Сатмыйм сине, синең гайбәтеңне,
Син кадерле минем үземә.
Сине сату тиңдер шәрә килеш
Күренүгә кеше күзенә.
 

11.03.2009

«Киткәндә, күкләргә карадың…»

 
Киткәндә, күкләргә карадың:
Болытлар басканнар тезелеп.
Аларда – кешеләр кайгысы,
Тыңлачы, сөйлиләр өзелеп.
 
 
Сибәсе, чиләктән коясы —
Язгы җир сусаган яңгырга.
Яшеннәр яшьнәтеп сөюне
Көтүдән болытлар арыган.
 
 
Бер-берсен иркәләп, өелеп,
Иренгә, иңнәргә үрелеп…
Китәсең – дерелдим – тән белән
Елыймын, аңламый мине дип.
 
 
Сине эш көтәдер. Мин – ялкау.
Басармын болытлар янына:
Аларның, сөям, дип сөйләгән
Сүзләрен колагым сагына.
 

11.03.2009

Ышанмыйм

 
Ышанмыйм мин сиңа. Ышанмыйм мин.
Уйныйсың күк минем хис белән.
Сорау куям елак көндәлеккә:
«Яратамы?» – диеп, кич белән.
 
 
Яратамы мине, яратамы?
Шул сорауны барам ачуга.
Әкрен-әкрен генә сүрелер хис —
Минем яшьтә соңгы пар чыга…
 
 
Соң тамчысы тамар күкрәгемә,
Җәрәхәткә нокта куйгандай,
Көндәлеккә язган сорауларны
Күкрәк өстендә дә тойгандай.
 
 
Үз-үземә куйган соравыма
Җавап булыр рәнҗеш тамчысы.
Башка хисләр инде үткән булыр,
Сыдырганга сөю камчысы.
 
 
Үткән булыр сөю хисем минем,
Асыл сәбәп-шарты югалгач.
«Яратамы?» – диеп язып куям,
Көндәлекне кулга һәр алгач.
 
 
Яратамы мине, яратамы?
Ни дисә дә, инде ышанмам.
Минем хистән бер-бер кызык тапкан
Гашыйкбазга бик тә охшаган.
 

14.03.2009

«Башны терәргә дә ярамый шул…»

 
Башны терәргә дә ярамый шул
Мин яраткан синең күлмәккә.
Баш куярга аннан күтәрелгән
Татлы исләреңә бигрәк тә.
 
 
Бер терәлеп кенә торыйм, димен,
Син читкәрәк миннән китәсең.
Шул гадәтең белән үзеңнән дә,
Үземнән дә мине этәсең.
 
 
Китәсең син миннән, китәсең син…
Ә исләрең кала бик артка.
Мендәр өсләренә җәям төнгә,
Сине тояр өчен, кат-катлап.
 
 
Мендәр яхшы минем. Бервакытта
Арган башны читкә этәрми.
Төнге йокыларга ялгыз китү
Бергә йоклауларга җитәрме?
 

15.03.2009

Йә шимбә, йә якшәмбе

 
Соңгы сүзне әйтә алмый гына,
Мин китәчәк синнән бер көнне,
Кичермәскә диеп моннан ары
Сине сөйгән кадәр сөюне!
 
 
Хушлашканда җыя алырмын мин
Сабырлыкны ныклап учыма.
Мин бик каты сине яратам шул —
Авыр сүзләр белән борчымам.
 
 
Сөйгән килеш китәм, димәм, синнән.
Кирәк түгел сиңа һичнәрсә!
Сөйдем ни мин сиңа, сөймәдем ни…
Сөйгән кебек миңа килгәч тә!
 
 
Сөймим инде, дип тә әйтеп тормам.
Ышандырмас, бәлки, әйтсәм дә.
Күзем коры, тик учта яшь торыр.
Йә якшәмбе булыр, йә шимбә.
 

15.03.2009

Ерагая

 
Басып торам тәрәз каршысында,
Һәр кешене карап уздырам.
Төн буена кар һәм яңгыр яуды,
Кеше узган юллар – боз гына.
 
 
Һәрбер адым карга рәсем ясый,
Җирдә калган сурәт йөз төрле.
Мин торганчы төшкән сурәтләрне
Син ясаган булу икеле.
 
 
Һәр кешене карап уздырам мин,
Син булырсың кебек кайсыдыр.
Әнә ансы, әнә монсы… димен.
Ерактарак кебек иң чыны.
 
 
Якынайган саен һәрбер адәм,
Ерагая синең силуэт.
Тәрәз каршысында басып торам,
Сине табалмаудан боегып.
 

11.03.2009

«Килерсең дә, сыйпап алырмын мин…»

 
Килерсең дә, сыйпап алырмын мин
Битләреңнән, тирен сөртермен.
Кулъяулыкка бераз җыя алсам,
Кесәләрдә генә йөртермен.
 
 
Сагынуга сине чыдамасам,
Кулъяулыкны алып иснәрмен.
Тир тәмең дә шундый татлы миңа:
Акса чишмә кебек – эчәрмен.
 
 
Йотармын мин, тел очына алып
Тамчыларын сыйган кадәрле.
Туймам, юкса эчә алырмын күк
Битләреңнән җыйган кадәрле.
 
 
Сыйпармындыр ефәк йөз алмасын,
Ефәкләрдән тамчы шуадыр.
Тел очыма гына тамганында,
Телем хирыс белән туладыр.
 

10.03.2009

Кире каксам да

 
Кире кагам сине. Каккан саен
Якыная гына барасың.
Мине кичерерлек, яратырлык
Көчләрне син кайдан табасың?
 
 
Матур сүзләр бер дә әйткәнем юк,
Юк кочакка сине алганым.
Кайвакытта яңагыңа суга
Оста уйланмаган ялганым.
 
 
Бик уңышсыз чыккан аңлашулар,
Бик ятышсыз чыккан үртәүләр
Ник чыгармый синең ачуыңны? —
Аптырадым тәмам шул хәлгә.
 
 
Кайвакытта килә минем синнән
Биздерерлек итеп көләсем.
Син барыбер мине кичерәсең,
Гафу итү белән – киләсең.
 
 
Нинди юллар уйлап табарга соң,
Тәмам яратмаслык итәрлек?
Сибимме су килер юлларыңа,
Бозга таеп, кире китәрлек?..
 

08.03.2009

Синең хәлдә

 
Мин үзем дә синең хәлдә:
Күз аттым кеше ярына.
Сорап алган сөю иде —
Түзәрмен кебек барына.
 
 
Сорый белсәң – теләк икән,
Сорый белмәсәң – имгәктер,
Сөюдән алда иясен
Чамалый белү кирәктер.
 
 
Мин гашыйк булачак ярның
Йөрәге мең кесәледер.
Ашаганы – бүгенгедер,
Яшәгәне – кичәгедер.
 
 
Йөрәге катмарлы булгач,
Һәркемгә җитәрлек урын.
Нигә минем генә андый
Кесәдә кысыла тыным?
 
 
Ник мине бимазалый соң
Ян-ягымдагы кесәләр?
Аңламыйсың, димә, мине —
Синең хәлеңдә Рифә дә.
 

08.03.2009

Үзең чәйлә

 
Юлларыңнан туктап кергәнсең син,
Китергәнсең гөлләр, бүләкләр.
Их, тынгылык җанга китерсәңче,
Авыр сәгатьләрен сирәкләп.
 
 
Утырабыз кара-каршы гына,
Сүзләр дә күп кебек, сөйләшсәк.
Гамәлләр бар каты үпкәләтер,
Ярлар да бар, әгәр көнләшсәк.
 
 
«Онытып тор, – дисең, – мин яныңда.
Чәй суынган, – дисең.– Яңартчы».
Чәйнекләрнең суы, кайный-кайный,
Иләк кебек тишкән капкачын.
 
 
Чәйне эчәм, тәмен тоймый гына,
Сине тыңлыйм, уйлап башканы.
«Онытып тор, – дисең, – җаннарыңа
Кыздырган таш белән басканны».
 
 
Булдыралмыйм. Чөйне урыныннан
Яңа чөйләр генә чыгарыр…
Ул чөй генә түгел минем өчен,
Ул – мәңгегә минем уйдагым.
 
 
Утырабыз кара-каршы гына,
Син сөйлисең миңа үз хәлең.
Мин яныңда түгел, сәгать буе
Дөнья гизеп йөри күзләрем.
 
 
Еракларга эзләп киткәнмен мин
Сөеклемне тагын артыннан.
Син сөйли тор, чәйлә үзең генә,
Сиз өеңдә кебек, тартынма.
 
 
«Онытып тор, – дисең.– Онытып тор…»
Шул сүзләрең белән телмәче.
Чәйнекләрдән ак пар күтәрелә,
Киңәшеңне шуңа элсәңче.
 

08.03.2009

«Бит барыбер мине яратасың!..»

 
Бит барыбер мине яратасың!
Шуны сөйли һәрбер гамәлең.
Кайтаралмыйм сиңа сөю белән —
Син беләсең аның сәбәбен.
 
 
Аңлаттым мин сиңа йөз мәртәбә,
Сүкмисең дә мине бер ныклап.
Бәхет телим, дисең, аның белән!
Ул бит мине күптән оныткан.
 
 
Ә син менә мине яратасың,
Шуны сөйли һәрбер карашың.
Кайтаралмыйм сиңа сөю белән,
Килә ихлас булып каласым.
 
 
Килә минем сөю утларының
Чыннарында гына янасым!
Нигә миңа килеп тукталасың?
Ник «кит» дигән саен каласың?!
 
 
Беләм: мине син бит яратасың
Күпме гомер инде, ни еллар.
Синең сөю бик тә тиңдер кебек
Алып суы бетмәс коега.
 

08.03.2009

Лаләләр

 
Лаләләрең моңайганнар,
Минем уйны аңлаганнар.
Бу вазада аларгача
Башка лаләләр торганнар.
 
 
Ал төстә булган таҗлары,
Уймак булган иреннәре,
Нурлы булган көлүләре,
Назлы булган сөюләре…
 
 
Лаләләрең сулыр инде,
Шул гөлләргә көнләп кенә.
Чыдар көнләшү хисенә
Энә кадар гөләп кенә.
 
 
Чәчәкләрең уйларымны
Үткәннәр аша уратты.
Мин горур, синдәй түгел дип,
Бер лалә билен турайтты…
 

08.03.2009

«Шалтыратып кына хәл сорыйсың…»

 
Шалтыратып кына хәл сорыйсың,
Шалтыратып кына котлыйсың.
Кунаклар күп, дисең, шундый вакыт.
Кунаксыз көн бер дә юкмы соң?
 
 
Вакыт тапкач килеп чыгам, дисең,
Казаннарга, имеш, юл ерак.
Мин теләмим синең килүеңне
Айга бер мәртәбә, хәл сорап.
 
 
Мин теләмим хисне яңартырга,
Болай да хәл минем мөшкелдән.
Бәйрәм көнне сәлам котлавы да
Алмадым тик сөйгән кешемнән.
 
 
Сөйләмәкче булам шул турыда,
Син сүземне минем бүләсең.
Ул сүзләрем нигә ошамый соң,
Бик тә килгәч хәлне беләсең…
 
 
Вакыт тапкач килеп чыгам, дисең,
Вакытлары аның бер чыгар.
Сиңа да бит җанны ачалмадым.
Син килгәнче, ничек ул чыдар?
 

09.03.2009

«Ай кояшны тели, имеш, ә ул кача…»

 
Ай кояшны тели, имеш, ә ул кача…
Бер кояштыр ай кулына һич кермәгән.
Ай чыкмады бүген төндә, сулыккан ул —
Минем тәнне телгән теләк телгәләгән.
 
 
Ай кулына йолдыз кергән, кочагына
Галәм буйлап исеп йөргән җилләр узган.
Син кояш күк үтәсең дә китәсең шул
Көненә тик бер мәртәбә турыбыздан.
 
 
Себерүче и чистарта капкабызның
Синең аяк таптап узар турыларын.
Китми исең моңарга да, узасың син
Арт боргалап – кызык карап торулары.
 
 
Нинди кызык?! – ачуымны чыгарырлык,
Мин бик телим, сине телим – әйтә алмыйм.
Хәзер үк мин күчеп китәм йортыбыздан,
Ай кояшны көткән кебек көтә калмыйм.
 
 
Тик бер тапкыр сөйгән ярны күреп калыйм
Дип кенә соң яшәргәме бу дөньяда?
Җилләр уза кочагыма, йолдыз куна…
Ялгыз булсаң, һәрберсенә кинә кала.
 
 
Минем сиңа бөтен булган үпкәләвем —
Шул хәлләргә һәр көн дучар иткән өчен.
Себеркеләр тузып бетте, ачуланма,
Туфлиеңә салкын карлар керткән өчен.
 

05.02.2009

«Боз астында чишмә терелтерлек…»

 
Боз астында чишмә терелтерлек
Сөю хакындагы шигырем,
Сөйләп йөрсәм елга өсләрендә
Таңда купкан җил күк илереп.
 
 
Яратуым җанны гына түгел,
Калын бозны хәтта ярырлык.
Ярып төшәр дә бит суларгача,
Үзен аңлар сулар табырмы?
 
 
Үзен аңлар кешеләрне дә бит
Тапканы юк әле моңача.
Уза да ул төндә боз өстеннән,
Хәтта төптә калган су кача.
 

03.02.2009

Безнең күзләр

 
Безнең күзләр нәп-нәкъ көзге кебек:
Пакь чагы бар, керле чагы да.
Гомер булса, уйның мең төрлесе
Урын табар анда тагы да.
 
 
Безнең күзләр шома көзге кебек:
Елмаялар каршы килгәнгә.
Әйтәләр күк: елтыр алмалардан
Үз йөзеңне укы, и бәндә.
 
 
Ялганыңны тап син, хәйләңне дә…
Сөю сүзен сөйләр ир(е)неңне
Минем күзләремнән таптыңмы син,
Ничек мимылдавын күрдеңме?
 
 
Чәчсез калган маңгай җыерчыгын
Саный аласың син, карагач.
Минем күзем көзге кебек калган,
Уртасыннан яше таралгач.
 
 
Пакь чагы бар аның, керле чагы.
Сөеп караганы, сөймичә…
Син килмисең аңа елмаймыйча,
Син китмисең аңа көлмичә.
 

03.02.2009

Сөю телим

 
Телим сине. Телим сөю.
Теләү начар түгел, дисең.
Йөрәгеңне тәннән куган,
Ул, дустым, бары синдерсең.
 
 
Бетерерсең төнне җырлап,
Мин аңа сөенәм генә.
Телим сине. Теләү сере
Белән төшләр күрәм гелән.
 
 
Бу төн тәнне суя минем,
Үткен пычагын ул тоткан.
Телим сине, телим, телим!!!
Син мине инде оныткан…
 
 
Тәрәзгә кара. Артында
Җил үбә яңгырны биттән.
Берүзең сөеп булырмы?!
Телим сине бик тә, бик тә.
 
 
Йөрәгеңне кугансың син,
Чыгаргансың үз тәнеңнән.
Мин барыбер сине телим!
Теләүдән зыян юк, димә!
 

02.02.2009

«Тамырыңда кире ага каның…»

 
Тамырыңда кире ага каның,
Киребеткән, дидең, син кызый.
Инде белдең: әнә шуңа күрә
Күз төпләрем минем кып-кызыл.
 
 
Суырылган тәмам, куырылган
Уртасында йөзгән алмасы.
Суыргансың син аларны, багып,
Һәм урталай бу төн яргансың.
 
 
Тамырымда кире ага каным,
Ә бит көндез акты уңай ул.
Син йөрәккә сүзең белән суктың,
Һәм саташып китте бугай ул.
 
 
Суырылган тәмам, куырылган…
Табан асларына төшкән ул.
Киребеткән, дисең, йөрәгең дә…
Ә бит башка иде кичтән ул.
 

17.12.2018

Җансыз Таш

 
Ташларсың, мин сиңа
үпкәләмәм кебек.
Ятармын таш сыман,
тик карга күмелеп.
Син кышкы салкында
узарсың янымнан
Нык туңып – калырмын
шуңа да өтелеп.
Буранны чакырам
мин андый мәлләрдә —
Җылытыр. Яхшы сүз
киләчәк ярдәмгә.
Үземә шул фикер
китерер күк тынгы:
Мин Сөю идем бит,
җансыз Таш калдырдың.
 

03.02.2009

«Салкынның чытырдау – сөйләме…»

 
Салкынның чытырдау – сөйләме,
Яфракның кыштырдау – имласы.
Мин сине он(ы)тачак, он(ы)тачак!
Син мине йөртәсең кыйбласыз.
 
 
Искечә әле хис, үтмәгән,
Яңача салына тик юлга.
Ак кәгазь шикелле күк йөзе,
Шигырем болытка ыргыла.
 
 
Ул уңай урынны үз итә,
Чиста бит, мамыктай күк кебек.
Сабактай, чәчәктәй ятар да
Ул аңа мең сурәт төшерер!
 
 
Искечә чытырдар суыклар,
Яңача – яфракның яңасы.
Мин көзге бакчадан барырмын,
Уйлармын, барам, дип, кая соң?
 

03.02.2009

«Якын дустым, бирче киңәш…»

 
Якын дустым, бирче киңәш:
Сөйимме сине, сөймимме?
Үлсенме җырчы шигырем,
Җаннан сине үтеримме?
 
 
Кулда – каләм, тетә генә…
Гармун кебек җырламакчы.
Бергәләп көен табарбыз,
Минем белән уйнап алчы.
 
 
Ул фәндә йомшак белемем:
Ля-диез һәм си-бемольдер.
Мажорны үз итәм юкса,
Җырлавым – бары минордыр.
 
 
Ничек сине яратмаска,
Бик тә кирәктер киңәшең.
Җибәр уйнап минем белән,
Аннары көйне бүләрсең.
 

03.02.2009

«Килермен, шикләнмә, син чакыр…»

 
Килермен, шикләнмә, син чакыр.
Кул болга йә яулык – ерактан.
Мин бары ике кат гашыйкмын:
Җылынган җилдән һәм кояштан.
 
 
Килермен, шикләнмә, син чакыр.
Мин туңам: көннәр бит болытлы.
Җил тынган. Ялгызым кичерәм
Сөюне куалган суыкны.
 
 
Мин бары ике кат гашыйкмын:
Җылынган җилдән һәм кояштан.
Ачылыр күк, беләм, җилләр дә
Алырлар таң белән кочакка.
 
 
Аномаль гыйшык бу. Үтелгән.
Кайтмаска иде бит яңадан.
Син мине чакыр йә ал тизрәк
Кояштан һәм җилдән аралап.
 

28.02.2009

Инде сайладым

 
Бармыймын мин сайлауларга!
Мин сайладым инде сине
Хак вәкиле итеп үзем
Төз(е)гән Мәхәббәт иленең.
 
 
Вәкаләтле илчемдер син
Һәр башлаган эшләремдә.
Падишаһлык өчен бармыйм:
Көн итәм мин көчкә генә.
 
 
Теләсәң, патша итеп мин
Утыртырмын тәхетемә.
Курчак патша роле инде
Парламент булган һәр илдә.
 
 
Әллә риза буласыңмы
Гап-гади депутатлыкка?
Сайладым инде мин сине,
Ошый диеп бар халыкка.
 
 
Телефоннан шалтыратып
Чакыралар, куркыталар.
Бармыймын мин сайлауларга!
Минем бит башка илем бар.
 
 
Минем Мәхәббәт илем бар,
Бик озак булдым патшасы,
Син, килеп, гади яшәүнең
Бәхет икәнен ачканчы.
 
 
Риза урын алмашырга,
Спикерлар сайлашырга,
Элеккечә тамга салган
Патша булып та калырга.
 

28.02.2009

Мин исән

 
Булмас кебек иде синсез яшәп,
Син үләрсең кебек, мин китсәм.
Айлар буе сүзләр сайладым мин,
Үпкәләтер кебек, ни дисәм.
 
 
Дус булуны сиңа вәгъдә иттем,
Онытмауны сине һичбер чак.
Ишетергә мине теләмичә,
Башларыңны тоттың кушучлап.
 
 
Пар булуны сиңа вәгъдә иттем,
Монысы да сиңа җай түгел.
Баш тартырга карар кылды бүген
Сине көтеп арган яшь күңел.
 
 
Булмас кебек иде болай яшәп,
Китмәс кебек идем, син сөйсәң.
Гап-гади бер дуслар булып калдык.
Син исәнме әле? Мин исән…
 

28.02.2009

Иң авыры

 
Ут капканда – иң авыры, диләр…
Ә Сез инде мине кабыздыгыз.
Сез бит инде мине яндырдыгыз,
Хәзер тизрәк көлгә калдырыгыз.
 
 
Җаным тынсын, тәнем авыртуны
Инде тәмам сизмәс булсын өчен,
Су сибегез миңа, көлем «сөям»
Сүзе булып җирдә туңсын өчен.
 
 
Туңсын өчен кышның салкынында,
Кар көртенә ятып, көл булып,
Су сибегез миңа, су сибегез,
Минем аша узса юлыгыз.
 

28.02.2009

Кушылдым

 
Йөзәм Сезнең кан тамыры буйлап —
Мин кушылдым бүген Сезнең белән.
Мин эредем бүген тамырларда
Көпә-көндез нинди йөзем белән?!
 
 
Сулышыгыз булдым, йөрәгегез,
Күзләрегез булдым, иренегез.
Баксаң, дөнья тик Сезнеңчә икән!
Гел төрлечә күреп йөргәнбез без.
 
 
Көн дә алай боек түгелдер күк,
Төн дә түгел кебек бик сагышлы.
Урам буйлап барам, пәлтә ачып
Чыгаргандай көнгә куанычны.
 
 
Сәлам биреп үтәм әбкәйләргә,
Каш сикерткән булам кызларга.
Була икән Сезнеңчә дә яшәп!
Юк-бар эшкә битем кызарган!
 
 
Урам буйлап барам, күңелем көр:
Башта чәч бар әле коелмаган.
Тамырда кан ага, тибешләрен
Әлегәчә юктыр ваемлаган.
 
 
Күз төшәрлек, күзем төшәр чагым.
Кеше тормышында юк эшем.
Кушылдым да Сезгә, үзгәрде бар
Эчке торыш, тышкы килешем.
 
 
Актым Сезнең кайнар тамырлардан,
Суландым мин Сезнең сулыштай,
Нинди уйлар белән яши, диеп
Исәпкә дә алдым берочтан.
 

27.02.2009

Бирә алам

 
Барысын да сиңа гына бирә алам:
Үткәнемне, бик тә моңсу бүгенгемне.
Аркаңда – йөк, көчкә генә күтәргәнсең,
Бер кешегә инде артык түгелменме?
 
 
Барысын да сиңа гына бирә алам:
Яшьле төнне, чыклы таңны, салкын кичне…
Үзгәртербез синең белән икәүләшеп.
Аркаңда – йөк, әмма син бит бик тә көчле.
 
 
Ал да мине кулларыңа, илт сукмактан,
Егетләрчә, бөгелмичә, туры атла.
Барысын да сиңа гына бирә алам,
Ул гомерне кичкәнмен мин синсез чакта.
 

27.02.2009

«Адашып йөргәнме моңарчы…»

 
Адашып йөргәнме моңарчы —
Син булып чакырды Язмышым.
Мин аңлый алмаслык хәлдәмен:
Гомремнең кышымы, язмы соң?
 
 
Фасыллар буташты күңелдә,
Адашкан Язмышым табылгач.
Яз икән, бары тик яз икән,
Һавада кош кебек кагынгач.
 
 
Кайтканмын шикелле мин очып
Ерактан, күз күрмәс яклардан.
Син мине чакырган икән лә,
Оялар утыртып капкаңа.
 
 
Адашып йөргәнмен моңарчы,
Очканмын юл тапмый, тарафсыз.
Ияргән канатым җиленә —
Яз иртә киләчәк, карарсыз!
 
 
Син булып чакырды Язмышым,
Ничекләр очмыйча түзәргә?!
Фасыллар буташты күңелдә,
Җир булып Җир язга үзгәрә.
 

25.02.2009

Затлы табыш

 
Очратуның мөмкинлеге бик аз булган:
Йөргәнсең бит миллион кеше арасында.
Мин көткәнмен, ышангандай бер-бер көнне
Һичбер шиксез сине табып аласыма.
 
 
Күргәнмен мин мыеклыны, мыексызны,
Очлы борын, елтыр күзне, такыр башны.
Китмәгән бит исем хәтта иң чибәргә:
Ычкындырган чакларым күп асылташны.
 
 
Күргәнмендер яшьләрен дә, картларын да,
Булган бит соң әле минем кыз чагым да.
Мин ышанган аласымны бер-бер көнне
Син картлачны, җылытыр күк, кочагыма.
 
 
Йөргәнсең бит миллион кеше арасында!
Миллионнан бер мөмкинлек бу, бер карасаң.
Яр комыннан алтын бөртек табу кебек,
Алтынлыгын тану кебек бу лабаса.
 
 
Кара алтын арасыннан саф алтынны
Кайвакытта аеруы хәтта читен.
Эзләвемнең бәһаләрен белгәнгәме,
Иң-иң затлы табыш кебек күрендең син.
 

26.02.2009

«Бәхет алмасы мин, шатлык йөртәм…»

 
Бәхет алмасы мин, шатлык йөртәм
Орлыгымда, чемдә, сутымда.
Аша әле, – бик тә телим шуны, —
Сөю аланына утыр да.
 
 
Йә утыр син көзге алмагачның
Яфрак кына калган чагында
Төпләренә, иң-иң кызыл пешкән
Бер алмасын алып алдыңа.
 
 
Тор син аңа карап, тояр өчен,
Битләреңә куеп-куеп ал,
Тешлә дә өз аннан урталайга,
Бәхет алмасы ул, эче – бал.
 
 
Мин дә сиңа шатлык кына бирим,
Татлы гына булыйм, татысаң.
Кыңгыр эшеңне дә кичерермен,
Тәнемдә теш эзе калдырсаң.
 

26.02.2009

Чәйнек эри…

 
Өстәрмен су чәйнекләргә, кайнатырмын.
Кара чәйне салырмын мин, син килгәнче.
Һәр кайнаткан саен, сулар, көтә-көтә,
Парланырлар, чәйнек төбе күренгәнче.
 
 
Өстәрмен су. Кайнатырмын. Чәй салырмын.
Искеләре тәмсез аның. Ташлау яхшы.
Картаелган, димә миңа: мәхәббәтне,
Ихлас булса, кай яшьтә дә башлау яхшы.
 
 
Килсәң кил син ашыкмыйча, бик көттереп,
Гашыйк булдым сиңа, инде яшең белеп.
Өстәрмен су – краныбызда бетәрмени?!
Кайнап юкка чыкса чыксын, пыр-пыр килеп.
 
 
Көтәрмен мин. Синсез чәйләү чәйләүмени?
Эчәрмен мин, синең күзгә күзне текәп.
Түзми сулар. Аларда соң ни акыл бар?!
Су парлана. Чәйнек эри. Тик мин көтәм.
 

26.02.2009

Яратышкач

 
Күз тонык.
Урамда ут юк.
Йортым төнгә тум-тулы.
Сыга тамырлар йөрәкне,
Бастым көчкә тотынып.
Имә тамырлар җегәрне.
Хәлем юк.
Ныклык беткән.
Их, юләр…
Моңа кадәр дә
Яраткан булсам икән.
Күз тонык.
Тәнемдә хәл юк.
Күңел хистән тум-тулы.
Нинди мизгелгә китерә
Яратышуның юлы.
Их, юләр, моңа кадәр үк
Тартмаган булсамчы баш,
Тән дә бит – Аллаһ бүләге,
Сөйдерт, дип орсамчы баш.
Күз тонык.
Хәлсез калганмын.
Җан-тән тәме – бар гамем.
Тик Ходай рөхсәт бирәдер
Ләззәтенә бәдәннең.
Мин бүген —
Хәле сыгылган
Кабыргасы Адәмнең.
 

26.02.2009

«Бу сагышка узу язмагандыр…»

 
Бу сагышка узу язмагандыр,
Авыр сулар инде көз төсле.
Шулай сулый кар астында калган
Һәм боз булып янган күл өсте.
 
 
Бу сагышка узу язмагандыр,
Узса узган, димәк… гомерем.
Җитмеш сигез сулыш саный сәгать —
Йөк тартуга тиңдер һәрбере.
 
 
Ә тәүлеккә тигән күпме сулыш,
Утлы сулыш бит ул, ут бит ул!
Йөк астында калган күл булсамчы!
Язга чыккач, карлар юк бит ул.
 
 
Күлгә дә бит берчак җиңеләя,
Бу сагышка узу язмаган.
И сораган булам, эр(е)тегез дип,
Күл өстенә килер язлардан.
 

26.02.2009

«Ал чәчкәләр китер миңа, таңнар атса…»

 
Ал чәчкәләр китер миңа, таңнар атса.
Сулышлары кысылганчы җиткер илтеп.
Күкрәгеңә ятар иң-иң йомшак гөле,
Мине синең кебек бик тә якын итеп.
 
 
Тоймассың да сулуларын һичберсенең,
Абынырсың, сөртенерсең такыр җирдә.
Күкрәгеңә яткан иң-иң йомшак гөле:
«Кай җирләрең авыртты?» – дип сорар синнән.
 
 
Аны гына тоярсың син, аның гына
Ишетерсең пышылдавын күкрәгеңә.
Ал чәчкәләр китер миңа, таңнар атса,
Мин охшаган булырмын күк бер гөленә.
 

25.02.2009

Баш тартырмын

 
Амплуама туры килми минем
Мәгъшукалык, роле сөяркәнең.
Бар иде бит тәүге күрешүдә
«Мин – бик йомшак артист» дип әйткәнем.
 
 
Уйный алмыйм, бәгырь, дуслыкны да,
Рухташ роле миңа ныграк бара.
Киңәйт әле сөю мәйданыңны —
Андый роль юк синең тамашада.
 
 
Оҗмахлардан качкан азгын шайтан,
Аркасына тигәч ачулы таш.
Ачы язмышымны каргармын да,
Мин яшәүдән – синнән тартырмын баш.
 

25.02.2009

Савап

 
Эзләп барам урам буйлап сине,
Күңелдә – җыр, ул да сине тели!
Үпкә дә юк анда, каргыш сүзе
Карга булып Самасырда йөри.
 
 
Очкан ерак. Калган җанда бары
Сөю сүзе генә, сер генә!
Асфальтларда – Себер салкыннары,
Җылытырсың аны син генә.
 
 
Килә калсаң каршы миңа таба,
Җан җылыныр минем, аяклар
Асфальт җылысыннан терелерләр,
Сөю хисләрендә савап бар!
 
 
Урам буйлап сине эзләп киләм,
Йоклыйсыңдыр инде бу чакта.
Күңелдә – җыр. Сөю хакында ул.
Кушыл миңа, чык та бер чатта.
 

25.02.2009

Кагыйдә үзгәртү

 
Гореф-гадәтләрне фарыз санау —
Кеше уйлап тапкан саф ялган.
Сине күргәч, мин ышандым шуңа
Һәм тугандай булдым яңадан.
 
 
Сөелергә диеп теләгәнчә,
Кеше сүзләренә ис китми.
Гореф-гадәт фәнни хакыйкатьме,
Дини әхлак белән бер үкме?
 
 
Кеше уйлап тапкан ялган гына,
Кемдер уе уйган калыплар.
Ул калыпка сине яратуны
Карадым мин алып-салып та.
 
 
Сыймадың тик, сине үзгәрталмыйм.
Калыпларны, димәк, үзгәртәм!
Гореф-гадәт – милли әдәптер ул,
Мин арыдым инде әдәптән.
 
 
Әйбәт булып, туры гына сөйләп,
Туры гына йөреп урамда.
Әдәпләр дә әйбәт түгел икән,
Чын күңелдән гашыйк булганда.
 
 
Үзгәрәләр алар гасыр саен,
Туйдыра бит гелән бер ялган.
Әдәп күлмәкләрен салып атып,
Мин яшәргә тиеш яңадан.
 
 
Яңа күлмәк киеп йә кимичә…
Кирәкми ул миңа бөтенләй!
Үзгәрдем мин, минем тыюлыкның
Корыч киртәләрен сүттең дә…
 

24.02.2009