Текст книги "Сизни излайман"

ТАВБА ҚИЛСАНГ

 
Яхшилик қил, қайтар яхшилик,
Ҳеч кимсага қазимагин чоҳ.
Чин дилингдан илтижо қилиб,
Тавба қилсанг кечирар Оллоҳ.
 
 
Ютуқлардан гердайма асло,
Кулфат келар сездирмай ногоҳ.
Қайғу ғамдан қутулайин деб,
Тавба қилсанг кечирар Оллоҳ.
 
 
Билмай берсанг кимсага озор,
Гуноҳингга қўшилса гуноҳ.
Дил-дилингдан чекиб надомат
Тавба қилсанг кечирар Оллоҳ.
 
 
Такрор қилма хатоларингни,
Кеч бўлади сўнгги оҳу воҳ.
Тўғри йўлга қўйиб қадаминг
Тавба қилсанг кечирар Оллоҳ.
 

ТАҚДИР АЗАЛИМ

 
Сен менинг қисматим – тақдир азалим,
Пешонамга битган азиз илҳомим.
Сен туфайли доим бедорман – бедор,
Сен туфайли ўчмас мангуга номим.
 
 
Айланайин Раббим, ўзингга шукур,
Шундайин неъматни қилгансан раво.
Шу боис йўлларим доимо равон,
Шу эрур ёзмишим, айни муддао.
 
 
Ғам чексам ғуборим ёзгувчи шеърим,
Шод бўлсам илҳомга қўшилар илҳом.
Ҳар на бўлганда ҳам сен менинг бахтим,
Яхшими-ёмонми шоир деган ном.
 

ИЗЛАРМАН

 
Беш кунлик бўлса ҳам дунё аслида,
Орзу-армон бўлар одам наслида.
Севгим ғунча ёзган баҳор фаслида
Йўқотган бахтимни ҳамон изларман.
 
 
Не фойда топдилар айириб бизни,
Икки томон тортқилаб иккимизни.
Айрилиқда ўтказдик умримизни,
Йўқотган бахтимни ҳамон изларман.
 

ОЛИСЛАБ КЕТДИНГ

 
Узатсам етмайди қўлларим,
Узоқдан-узоқдир йўлларим,
Ботқоқдир ҳам ўнгу сўлларим,
Олислаб кетдинг ёр, олислаб.
 
 
Чақирсам етмайди овозим,
Етмайди сен томон парвозим,
Торлари узилди шўҳ созим,
Олислаб кетдинг ёр, олислаб.
 
 
Ҳар сўзинг эслайман туну кун,
Топмайин изингни мен дилхун,
Азиз, қадрлисан мен учун,
Олислаб кетдинг ёр, олислаб.
 
 
Ҳар тонг туриб такрор ва такрор,
Ёд айласам сени неча бор,
Тиловатим бўлсин мангу ёр,
Олислаб кетдинг ёр, олислаб.
 

ҲИЖРОНИНГ ҲАМ БАХТ

 
Тақдиримга сенинг севгингни боғлаб
Яратгандан шодман, беҳад чинакам.
Ҳиссиз одам билан юз йил яшашдан
Бахт деб ардоқлайман ҳижронингни ҳам.
 
 
Сени севганимга афсус чекмайман,
Ширин ёдинг билан яшайман ҳар дам.
Ўтган умримни гар сарҳисоб қилсам
Бахт деб ардоқлайман ҳижронингни ҳам.
 
 
Биллурдек соф қалбинг, умидинг чексиз,
Ироданг метиндек, мангу мустаҳкам.
Сенинг ҳаёлинг-ла яшай бошласам
Бахт деб ардоқлайман ҳижронингни ҳам.
 
 
Сенинг юрган йўлинг нурларга тўлсин,
Сендек эъзоз топсин ҳар битта одам.
Босган изларингни кўзимга суртиб,
Бахт деб ардоқлайман ҳижронингни ҳам.
 

 
Ҳар йигиту қизга омад ёр бўлсин,
Дилда эзгу ниятлар бисёр бўлсин,
Қариндошлар доим мададкор бўлсин,
Ҳар инсоннинг ёри вафодор бўлсин,
Суянчиғинг, содиқ дўстинг бор бўлсин.
 
 
Ғамда ғамдош, шодликда шод бўлар дўст,
Сенинг учун фақат зафар тилар дўст,
Икки дунёда ҳам вафо қилар дўст.
Ҳар балога қалқон дўстинг бор бўлсин,
«Мол» дўстингмас, «жон-жон» дўстинг бор бўлсин.
 
 
Сен қийналсанг бошин урармиш тошга,
Сен йиғласанг кўзи тўлади ёшга,
Ҳалима дер: «Дўст тенгдир ой, қуёшга».
Дўст борки, пок ҳислар барқарор бўлсин,
Ҳаммага ҳар куни у дийдор бўлсин.
 

ТОҒАЛАР

 
Дейдиларки, яхши тоғалар,
Еттита отага тенг бўлар.
Улар қадрин билинг ҳамиша
Дуо қилса дунёнг минг бўлар.
 
 
Тоғаларнинг меҳри уммондир,
Сингил боласига туганмас кондир,
Тоға унутмасин улуғлигини
Унутса, охири замондир.
 

СОДИҚ ДЎСТИНГ БОР БЎЛСИН ҚАДРИГА ЕТИНГ

 
Севгини ўйин билманг, уни асраб авайланг,
Синдирманг дил ойнасин, берманг беҳуда озор.
Минг-мингларча ошиқлар етмаган орзусига,
Кимларгадир топилмас, кимларгадир хор-зор.
 
 
Ота-она ғанимат, ҳаёт пайти қадрланг,
Ўксимасин кўнгли ҳеч, ёддан чиқарманг зинҳор.
Қанча-қанча инсонлар ўсган ота-онасиз,
Кимларгадир топилмас, кимларгадир хор-зор.
 
 
Фарзанд ҳаёт қувончи, арзимаган ғавғога
Ажралиб эру хотин болани қилманг абгор.
Қаердадир ким-кимлар етмаган тирноғига,
Кимларгадир топилмас, кимларгадир хор-зор.
 

АЪЛОСИ СОҒЛИҚ

 
Ҳаётда кўп бўлар қувончли дамлар,
Ёнингда дўстларинг сенга эш бўлар.
Бахт қадаҳи камроқ, баъзида тўлар,
Барча аълолардан аълоси соғлиқ.
 
 
Беморга мол-дунё кўринмайди,
Амал, шуҳрат жонга оро кирмайди.
Яратгандан ўзга ёрдам бермайди,
Барча аълолардан аълоси соғлиқ.
 

УМИДИМ КЎП ҲАЛИ…

 
Олам жозибали, қувончли бўлар
Дилга илҳом, ижод келган маҳали.
Ёшим бир жойдаю қаламим ўткир —
Ҳаётдан умидим жуда кўп ҳали.
 
 
Бижилдоқ, ғижилдоқ невараларим,
Шулар ҳаётимнинг боли-асали.
Қараганим сари завқим келади —
Ҳаётдан умидим жуда кўп ҳали.
 
 
Ҳаёт бир маромда ўтмайди асло,
Гоҳо ғамли бўлса, гоҳ шодлик гали.
Барибир саботла олға босаман —
Ҳаётдан умидим жуда кўп ҳали.
 

ИШОНЧ

 
Ҳаётнинг қоронғи сўқмоқларида
Адашдим, ёмонлар отди чоҳларга.
Гоҳ эгри, гоҳ баланд довонларида
Қалбимни тўлдирди оҳу воҳларга.
 
 
Эгилган қаддимни тиклаб оларман,
Барча зарбаларга бераман бардош.
Ижодим қалбимга ишонч сингдирган,
Имоним йўлимни ёритган қуёш.
 

ЧИМИЛДИҚДАН ЧИҚҚАН КЕЛИНЧАК

 
Бахтдан порлаб ёнар кўзларинг,
Ҳаё билан тўсдинг юзларинг,
Майин-майин ширин сўзларинг
Чимилдиқдан чиққан келинчак.
 
 
Сен бахтлисан, бахтдан масрурсан,
Юрагингда ўзгача ғурур.
Ёринг билан мангу даврон сур
Чимилдиқдан чиққан келинчак.
 
 
Сенда жамдир ибо, назокат,
Барқ уради ишқ тўла ҳаёт.
Тарк этмасин асло муҳаббат
Чимилдиқдан чиққан келинчак.
 

ҲАВОЛАНМА

 
Парвоз этма самоларга
Бир кун ерга қўнишинг бор.
Ютуғингдан ҳаволанма
Ахир бир кун сўнишинг бор.
 
 
Оёғинг узилса ердан
Тақдирингга кўнишинг бор.
Инсонсан – инсондай яша
Шунда ўсиб, унишинг бор.
 

МУҲАББАТ ШИРИН

 
Севги қудратлидир, севги муқаддас,
Унда шодлик, висол, қайғу яширин.
Қанчалар ҳижрони бағрим тилмасин
Барибир ҳаётда муҳаббат ширин.
 
 
Севгисига етмай бағри куйганлар
Етиша олмаган бирига бирин.
Ҳижрони аччиқдан-аччиқ бўлса ҳам
Барибир ҳаётда муҳаббат ширин.
 
 
Етган бор, оламда етмаганлар бор,
Ҳеч кимса билмаган севгининг сирин.
Ишқ туфайли қийноқ, озор топса ҳам
Барибир ҳаётда муҳаббат ширин.
 

ҲИЖРОНИНГГА БЕРДИМ ДОШ

 
Ташлаб кетдинг бевафо,
Кўзларимга тўлди ёш.
Қанча азоб тортсам ҳам
Ҳижронингга бердим дош.
 
 
Келдинг бир кун ёнимга,
Остонамга уриб бош.
Аммо қабул қилмадим –
Ҳижронингга бердим дош.
 

ШОИР ЎЗИ ШУНАҚА
(Ҳазил)

 
Ўчмас юрак олови,
Қўлида ишқ жилови,
Гоҳида одамови —
Шоир ўзи шунақа.
 
 
Доим давраларга бош,
Кексайса ҳам кўнгил ёш,
Чарақлаб турган қуёш —
Шоир ўзи шунақа.
 
 
Ишқ деб ёзар чарчамас,
Севгидан тўйдим демас,
Гўзаллар кўп, ғам емас —
Шоир ўзи шунақа.
 
 
Бирини кўзин севар,
Бошқасин ўзин севар,
Биттасин сўзин севар —
Шоир ўзи шунақа.
 
 
Шоҳу гадо бари бир,
Қилмайди юзи-хотир,
Фақат ҳақиқатни дер —
Шоир ўзи шунақа.
 

ЯХШИЛАР

 
Яхшиларга ҳар онда
Учрайди тўсиқ, довон.
Уларнинг ҳаётида
Севинч, алам ёнма-ён.
 
 
Ҳақсизликка яхшилар
Қараб тура олмас жим.
Уларни тўғри йўлдан
Қайтара олмас ҳеч ким.
 
 
Мангу яшаб ўтади
Покиза виждон билан.
Уларнинг ҳаёт тарзи
Кураш, шараф-шон билан.
 

БАНДАНГМАН

 
Бандам дегин Раббим ҳар маҳал,
Ибодатда бўлай бетакрор.
Мушарраф қил марҳаматингга,
Ғазабингга қилмагин дучор.
 
 
Билмам жойим дўзаҳ ё жаннат,
Мен бандангман, бордир гуноҳим.
Лекин дилдан садоқатдаман,
Кечиргувчи ўзинг Паноҳим.
 

КЕКСАЛИК ЗАВҚИ

 
Хизматингга шай бўлса фарзанд,
Неваралар турса асал-қанд,
Беморлик танангга бермаганда панд
Кексалик ҳам бир давр экан.
 
 
Чол кампир ёнида мададкор,
Иззат-ҳурмат бўлса пурвиқор,
Ризқу рўзинг бўлганда бисёр
Кексалик ҳам бир давр экан.
 
 
Тану жонинг бўлса саломат,
Яшаш тарзинг ҳузур-ҳаловат,
Кимса чектирмаса надомат
Кексалик ҳам бир давр экан.
 
 
Тўй-ҳашамнинг азиз меҳмони,
Ором олса роҳатда жони,
Ҳамроҳ бўлса инсоф, иймони
Кексалик ҳам бир давр экан.
 

ҚЎЙГИЛ ҲОЛИМГА

 
Болалигим ўтди мисоли чақмоқ,
Наздимда порлайди ёрқин ҳамма ёқ.
Ўксиниб эслайман, хаёлим тарқоқ,
Қўй армон қийнама, қўйгил ҳолимга.
 
 
Товон қадар сочим бўй қизлигимда,
Олма каби таранг ой юзлигимда,
Аҳдимга вафода бир сўзлигимда,
Қўй армон қийнама, қўйгил ҳолимга.
 
 
Ошиқлар юрарди йўлимда сарсон,
Муҳаббатдан сармаст, кўпирганда қон.
Гўёки бош эгар замину замон,
Қўй армон қийнама, қўйгил ҳолимга.
 
 
Болаликни қўмсаб эзилар бағрим,
Ёшликни эсласам дил оғрир сим-сим.
У кунларга қайтмас ҳаётда ҳеч ким,
Қўй армон қийнама, қўйгил ҳолимга.
 

БИР ШИРИН ДАРД

 
Муҳаббатинг чексиз алангасидир
Қалбимдаги ўчмас нурафшон ёғду.
Энг қимматли азиз бойлигим ўзинг,
Сенсиз чекар мангу юрагим қайғу.
 
 
Эҳтиросим зоҳир тутдим, сақладим,
Севгимни ҳеч қачон этмасман ошкор.