Электронная библиотека » Теодор Драйзер » » онлайн чтение - страница 12

Текст книги "ЖЕННИ ГЕРХАРДТ"


  • Текст добавлен: 26 июня 2023, 09:40


Автор книги: Теодор Драйзер


Жанр: Современная русская литература, Современная проза


сообщить о неприемлемом содержимом

Текущая страница: 12 (всего у книги 22 страниц)

Шрифт:
- 100% +

Женни їизининг ёнида эзилган ва гангиган іолда анча єтирди, ниіоят, хавф орїада їолганини пайїади. Іозирда у Веста учун бирор иш їилишга ожиз эди. У аста-секин ташлаб келган уйи ёдига тушди. Лестерга берган ваъдасини бажариши лозимлигини ва охирги даїиїагача бекалик вазифасини бажариши кераклигини сезди. Лестер бутунлай ташлаб кетишдан олдин унинг єтмиши іаїидаги бор іаїиїатни эшитгиси келиб кутиб єтиргандир. Женни Лестер орани албатта очиї їилажагини алам ва їєрїув ичра єйларкан, буни іар їалай їилмишлари учун одил жазо іисобларди: бу жазога тєла лойиї у!

Женни уйига соат єн бирдан ошганида їайтиб келганида зинадаги чирої єчганди. У эшикнинг тутїичини тортиб кєрди, кейин єзининг калити билан очиб кирди. Женни шошилмай ва бирор товуш эшитмай ичкари кираркан, Лестернинг ўазабкор овозини эшитишга тайёр эди. Бирої у кєринмасди. Лестер шунчаки хонадаги чироїни єчиришни унутганди. Женни тез атрофига аланглади, бирої хонада іеч ким йєї эди. У Лестер бутунлай кетибди, деб єйлаганидан на їиларини билмай, гангиганидан жойида їотди-їолди.

«Кетибди!» деб єйлади у.

Шу даїиїада зинада Лестернинг їадам товушлари эшитилди. У шляпасини їошигача бостириб олган, пальтосининг іамма тугмалари солинганди. У Женни томонга їарамай, пальтосини ечиб, илгакка илди. Кейин шошилмай шляпасини іам ечди. Шундан кейингина баїрайганича єзини кузатиб турган Женнига єгирилди.

– Мен іаммасини бошидан-охиригача билмоїчиман, – деди у. – У кимнинг боласи?

Женни гєё їоронўи жарга єзини отмоїчидай бир лаіза иккиланиб турди-да, сєнгра лаблари їуруїшаб деди:

– Сенатор Брэндернинг.

– Сенатор Брэндернинг! – такрорлади іайратда їолган Лестер. У бунаїа дабдабали номни эшитишни кутмаганди. – У билан їандай учраша їолувдинг?

– Ойим икковимиз кирини ювиб берардик, – бемалол жавоб їилди Женни.

Лестер жим їолди. Женнининг очиї жавоблари іушига келтириб їєйганидан ўазаби іам босилганди. «Сенатор Брэндернинг боласи!» дерди у ичида.

– Бунга кєп бєлганми? – Лестер їовоўини солиб, їошини чимирганича сєради.

– Деярли олти йил єтди, – жавоб їилди Женни.

Лестер їанчадан бери танишликларини чамалаб кєрди-да, кейин сєради:

– Боланинг ёши нечада?

– Олтига їадам їєйди.

Лестер бош ирўади. Хаёлини йиўиб олишга уринганидан тобора амирона оіангда, лекин бояги дарўазабликсиз гапира бошлади.

– Шу пайтгача їаердайди у?

– Бултур баіоргача ота-онам билан турди, кейин, сен Цинциннатига кетганингда бу ерга олиб келувдим.

– Кливлендга борганимда іам сизлар билан бирга турармиди?

– Іа, – жавоб їилди Женни, – фаїат кєзингга кєрсатмасликка іаракат їилардим.

– Мен, ота-онангга турмуш їурганмиз, дегансан, деб єйлардим, – деди Лестер. – У Женнининг уйидагилар болага їандай чидаб юрганларини тушунолмасди.

– Уларга шундай деганман, – жавоб їилди Женни, – бирої мен сенга їизим борлигини айтишни истамадим. Уйимдагилар эса іамиша буни сенга ана айтади, мана айтади, деб юришарди.

– Нимага айтмовдинг?

– Чунки їєрїардим.

– Нимадан?

– Сен билан кетганимда іолим не кечишини билмасдим-да, Лестер. Їизчамни асрашни, унга зиён етказмасликни жуда-жуда хоілардим. Кейин айтишга юзим чидамади. Болани ёїтирмаслигингни айтганингдан кейин їєрїдим.

– Ташлаб кетади деб їєрїдингми?

– Іа.

Лестер жим їолди. Женни тєўри ва бемалол жавоб бераётганидан аввалги – атайлаб риёкорлик їилиб, алдаяпти, деган шубіалари їисман тарїади. Сирасини айтганда, іаммасига унинг аянчли аіволдалиги, їєрїоїлиги ва оиласининг ахлоїи сабабчи. Оиласи іам жойида экан! Бунаїа аіволга беъмани ва ахлоїсиз одамларгина чидай оладилар!

– Іаммаси ахийри бир куни юзага їалїиб чиїишини тушунмовдингми? – деб сєради Лестер ниіоят. – Болани шу тариїа катта їилишга аїлинг етмасди-ку. Нимага менга даріол очиўини айтмадинг? Єшанда мен бунга индамай кетармидим.

– Биламан, – деди Женни. – Мен боламга яхширої бєлсин девдим-да.

– Іозир їаерда у?

Женни тушунтириб берди.

Лестернинг саволлари овозига на кєринишига ёпишаётганидан Женни жуда гангиб їолди. У яна бир марта іаммасини тушунтириб бермоїчи бєлди, бирої Лестер бир нарсани пайїаб олди. Женни бунда муўомбирлик эмас, тентаклик їилган. Бу эса ошкора сезилиб турар, Лестер бошїача вазиятда унга чин юракдан ачинган бєларди. Іозир эса Брэндерга дахлдор кашфиёт хаёлидан кетмасди. Шунинг учун яна шу гапга їайтди.

– Сен, ойим унинг кирини юварди, дединг. Брэндер билан їандай яїинлашиб їолувдинг?

Женни шу ваїтгача Лестернинг їийноїли саволларига бир амаллаб чидаб турганди. Бирої Лестер бу гапни айтганида зарб егандай титраб кетди. Лестер Женнининг іаётидаги энг аччиї ва машаїїатли пайтларидаги ваїтини іали унут бєлмаган хотиралари кєзини тирнаб єтганди-да. Унинг бу сєнгги саволи очиї-ойдин гапиришни талаб этарди, албатта.

– Мен унда іали ёш їизча эдим, Лестер, – Женни маъюс гапирди. – Энди єн саккизга киргандим. Іеч нимани билмасдим. Меімонхонга бориб, ювгани кийимларини олардим-да, кейин элтиб берардим.

Женни жим їолди, бирої Лестернинг стулини суриб, узої ва батафсил іикояни эшитмоїчидай єрнашиб єтириб олганини кєрганидан кейин яна тилга кирди:

– Єшанда жуда їийналиб їолгандик. У кєпинча ойингга бериб їєй, деб пул тутїизарди. Мен билмасдим…

Женни яна жим їолди. Лестер унинг гапиришга мажоли келмаётганини кєриб, яна саволга тута бошлади. Шундай їилиб, бу кєнгилсиз воїеа унга аста-секин аёнлашди. Брэндер Женнига уйланмоїчи бєлган. У хат ёзиб, Женнини чаїириб олиши керак бєлган-у, бирої улгуролмаган. Тєсатдан вафот этгани бунга халал берган.

Женнининг тавба-тазарруси тугади. Икковлари беш даїиїача жим їолишди. Лестер каминга суянганича бир нуїтага тикилар, Женни уёўи нима бєлишини билмасдан ва єзини оїлашга аїалли бир сєз айтишга уринмасдан турарди. Соат їаттиї чиїилларди. Лестер їотиб турганидан кєнглидан нималар кечиб, хаёлидан нималар єтаётганини іам билиб бєлмасди. Энди у жуда хотиржам ва осойишта кєринар, уёўи нима бєлишини єйларди. Женни эса унинг олдида суддаги айбдордай турарди. Лестер эса іаїгєйлик, ахлої, мусаффолик тимсоли сифатида судьянинг єрнини эгаллаганди. Шундай їилиб, энди іукм чиїариш, Женнининг таїдирини іал їилиш лозим эди.

Турган гапки, бу чатої иш – хунук воїеа эди. Лестердай мавїеи баланд ва давлатманд одамнинг бунга аралашиб юриши ярамасди. Бу бола икковларининг муносабатларини жуда мураккаблаштиради… Шунга їарамай Лестер бир нима дея олмасди. Камин устидаги соат учга їаттиї занг чалди. Лестер єгирилиб їараркан, Женни эсига тушди. У Лестернинг їаршисида ранги єчган, гангиган іолда їимир этмай турарди.

– Бориб ёт, – Лестер ниіоят шундай деди-да, яна оўир вазифасини єйлашга тушди.

Женни эса жойидан їимирламади. У тик оёїда іар даїиїада іукмни тинглашга тайёр іолда Лестерга баїрайганича турарди. Бирої беіуда кутарди. Лестер анча хаёл сурганидан кейин єрнидан туриб, илгакка їараб юрди.

– Бориб ёт, – деди у яна совуїїина. – Мен кетаман.

Женни беихтиёр унга томон бир їадам ташлади. Іатто мана шу даішатли даїиїада іам Лестерга фойдам тегсин дерди. Бирої Лестер унинг іаракатини пайїамади. У бошїа сєз айтмай чиїиб кетди.

Женни унинг кетидан тикилиб, зинадан олислаб бораётган їадам товушларига їулої солганча тураркан, гєё єзи єлим жазосига іукм їилингану їабри узра матом куйи янграётгандай бир аіволда эди. Нима їилиб їєйди? Энди Лестер нима їилади? У жуда бєшашиб кетди. Пастдан эшикнинг тараїлаб ёпилгани эшитилганида алам ва умидсизликдан їєлини эзўилашга тушди.

Кетди, деб єйлади у. Кетди!

Деразалар оїариб келаётган саіар паллада іам Женни аччиї хаёллар оўушида єтирарди. Унинг аіволи кєз ёшларига эрк берадиган даражада мушкул эди.

XXX БОБ

Бадїової, доимо мантиїий фикр юритадиган Лестернинг чиндан іам бир нима їила олишига кєзи етмасди. Жуда феъли айниганди, бирої нимадан жаіли чиїаётганини аниї айтиб беролмасди. Бола борлиги ишни анча мураккаблаштиради, албатта. Женнининг илгариги гуноіларининг жонли шоіиди бєлган боланинг не іожати бор? Дарвоїе, Лестер шу дамнинг єзида агар астойдил хоілаганида, бутун єтмишини аллаїачон Женинининг єзидан суриштириб билиб олиши мумкин эканлигини тан олди. Женни ёлўон ишлатиб єтирмасди, албатта. Лестер бундай їилмади, энди эса ваїт єтганди. Бир нарса равшан: Женнига уйланишни энди хаёл їилиб іам бєлмайди. Лестернинг іозирги мавїеи бунга йєл їєймайди. Энг яхши чора – Женнини моддий жиіатдан таъминлаб їєйиб, ундан їутулиш. Лестер меімонхонага бораётганида, гарчи буни амалга оширишга шошилмаса іам, шундай їарорга келиб їєйганди.

Бундай іолларда іаракат їилишдан кєра мулоіаза юритиш осонрої бєлади. Ваїт одатларимиз, истакларимиз ва туйўуларимизни мустаікамлайди. Женни эса Лестер учун булардан кєра ортиїрої эди. Тєрт йиллик муттасил мулоїотлари давомида уни іам, єзини іам жуда яхши билиб олган Лестер Женнидан тезу осон їутулиш иложисини тополмасди. Женнидан айрилса жуда изтиробда їоларди. У кундузи, идорасидаги иш орасида шундай хаёлга борарди-ю, бирої кечїурунлари ёлўиз їолган пайтларида єзгариб їоларди. Лестер уни їємсаб, сиїилаётганини билиб, бундан хижолатда эди.

Лестерни шу кунларда Женининг гєёки у ва онаси іаммалари бирга туришлари Вестага ёмон таъсир їилиши мумкинлиги іаїидаги гапи іам хавотирга соларди. Бу гапни їай гєрдан єйлаб топди экан? Лестернинг ижтимоий мавїеи Женни іавас їиларли даражада эди-ку. Кейин эса Женнининг гапини їисман тушунгандай бєлди. Женни єша пайтларда унинг кимлигию єзининг іоли кейин нима кечиши мумкинлигини билмасди-да. Лестер уни кєп єтмай ташлаб кетиши мумкин эди-ку. Женни шунинг олдини олиб, боласини хавф-хатардан асраб їолмоїчи бєлган. Бу нияти унчалик ёмон эмас, Лестер бунинг устига їизча їанаїалигини кєришни іам истарди. Сенатор Брэндернинг їизи жуда чиройли бєлиши мумкин. Брэндер зєр одам эди, Женни эса – гєзал аёл. Лестер буни єйлаганида іам жаіли чиїар, іам їизиїсинарди. Дам назарида Женнининг ёнига їайтиб, їизалоїни кєриши керакдай (бунга іаїїи бор-ку, ахир!) туюлар, дам їизча борлигини эшитганда їандай аіволга тушганини эслаб, иккиланиб їоларди. У яна єзини, іаммасига баріам бериш керак, деб ишонтирар ва бу ички баіснинг ниіояси кєринмасди.

Лестер, очиўини айтганда, Женнидан айрила олмасди. Єтган йиллар ичида Лестер унга жуда суяниб їолганди. Лестернинг ундан бошїа бирорта яїин одами бєлдими? Лестерни онаси яхши кєради, бирої унинг меіру муіаббатида шуіратпарастлик устунлик їилади. Отаси эса єзига єхшаган эркак киши-да. Сингилларининг уни єйлашга ваїти борми – іаммаси єзи билан єзи овора. Роберт унга доимо бегона. Лестер Женни билан бирга бєла бошлагандан кейингина чинакам бахт, чинакам яїинлик нима эканлигини сеза бошлади. Женни унга керак. Ундан олисда бєлса борми, іар соатда Женнининг єрни билиниб турарди. Лестер ахийри Женни билан очиїчасига гаплашиб, келишиб олмоїчи бєлди. Майли, їизини уйга олиб келиб, тарбия їила їолсин. Лекин эртами-кечми Лестер уни ташлаб кетишини тушуниб олиши керак. Гарчи бу икковлари тезда айрилишларини таїозо їилмаса іам, эндиликда муносабатларида кєп нарса єзгарганини Женнига тушунтириш керак.

Лестер єшал оїшом єзининг квартирасига йєл олди. Женни у эшикни очганини эшитаркан юраги дукурлаб ура бошлади. Єзини їєлга олиб, Лестерни їаршилагани хонасидан чиїди.

– Билишимча, бундай їилиш зарур, – Лестер єзига хос тарзда очиїчасига гапира бошлади. – Їизингни бу ерга олиб кел, сен билан тураверсин. Уни бировларга їолдиришдан маъни йєї.

– Яхши, Лестер, – Женни итоат билан жавоб їилди. – Мен доимо шуни хоілардим.

– Ундай бєлса чєзиб єтиришдан іам фойда йєї. – Лестер ёнидан оїшомги газетани олиб, дераза ёнига єтди. Кейин єгирилди. – Биз келишиб олишимиз керак, Женни. Бу иш їанаїа бєлганини тушунаман. Сендан ваїтида суриштирмасдан, іаммасини айтиб беришга мажбур їилмасдан ёмон адашдим. Іатто болангни кєришимни хоіламаган чоўингда іам, буни айтмай чакки їилгансан. Сен бунаїа нарсани яшириб кетиш мумкин эмаслигини тушунишинг керак эди. Айтмоїчи, энди бунинг аіамияти йєї. Сенга бошїа нарсани айтмоїчиман: икковимизнинг іозирги муносабатимизда єртада сир бєлмаслиги лозим. Мен іамма нарсада бир-биримизга ишонамиз деб єйлардим. Энди бєлса бир кунмас-бир кун муносабатларимизни мустаікамлай оламизми-йєїми, билмайман. Жуда чалкаш аіволда їолдик. Іар хил миш-мишлару ўийбатларга баіона сероб бєлиб їолди.

– Биламан, – деди Женни.

– Тушун, мен шошилиш ниятида эмасман. Менимча, яна бироз илгаригидек тураверсак, дейман. Бирої іаммасига іушёррої їарашингни истардим.

Женни хєрсиниб їєйди.

– Биламан, Лестер, биламан.

Лестер деразага єгирилиб, іовлига, їоронўилик чулўай бошлаган дарахтларга нигоі ташлади. Келгусини єйлаганда їєрїувга тушар, нега деганда уй шароитини яхши кєрарди-да. Наіотки, Женни билан хайрлашиб, клубга йєл олса?

– Їани, овїатланайлик бєлмаса, – деди ниіоят, Лестер совуїїина, деразадан кєзини олиб. Ичида эса Женнидан хафа эмасди. Іаётнинг бу їадар чатої їурилгани їанчалик шармандалиг-а. Лестер меімонхонага їараб юрди, Женни эса тамадди іозирлашга киришди. У Вестани, Лестерга ношукрчилик їилганини, унинг єзини олмасликка їатъий їарор їилганини єйларди. Женни єз тентаклиги билан эзгу орзусини йєїїа чиїарганди.

Женни дастурхон ёзиб, чиройли кумуш шамдонлардаги шамларни ёїди, Лестер яхши кєрадиган печенье їилди, їєй гєштини їовуришга киришиб, ошкєкни чайди. Женни охирги йили ошпазлик китобини яхшилаб єїиб чиїїан, илгари эса онасидан кєп нарса єрганиб олганди. Бу юмушлар давомида, эртанги куним нима бєларкин, деб єйлашини їєймади. Лестер эртами ё кечми ташлаб кетади, буниси – аниї. Ташлаб кетиб, бошїасини олади.

«На чора, – деди Женни ичида ниіоят, іозирча мени ташлаб кетмаяпти, шунисига іам шукр. Веста іам баўримда бєлади». У хєрсиниб їєйди-да, овїатни емакхонага олиб кирди. Їани энди Лестерни іам, Вестани іам їєлдан чиїармасликнинг иложи бєлса… Бирої бу умид бутунлай чипакка чиїїанди.


XXXI БОБ

Ана шу ўалвадан кейин уй бироз ваїтгача тинчиб, жимиб їолди. Женни эртаси куниёї Женнини олиб келди. Їизи биргалигидан суюнганидан іамма ўаму ташвишларини унутди. «Энди мен унга іаїиїий она бєла оламан», Женни ичида шундай деркан, кунбєйи бир неча марта бирор їувної ашулани хиргойи їилаётганини пайїаб їолди.

Лестер олдинига аіён-аіёнда кириб турди. У, єзимни іаётимдаги єзгаришга – Женнини ташлаб кетишимга аста-секин тайёрлашим керак, деб єзини-єзи ишонтиришга уринарди. Уйда бола, айниїса, худди шу бола бєлиши кєнглига ёїмасди. Бироз ваїтгача єзини-єзи мажбур їилиб Шимолий томонга оёї босмади, кейинрої эса кєпрої кєрина бошлади. Іаммасидан їатъи назар, бу ер сокин, тинч бєлиб Лестер фаїат шу ерда єзини дуруст сезарди.

Женни асабий, серіаракат, тєполончи їизни вазмин, хотиржам, єз ишлари билан банд Лестернинг жонига тегмайдиган їилгунча роса бєлари бєлди. Лестер биринчи марта телефонда боришини айтганида, Женни їизи билан їаттиї гаплашиб, сержаіл амаки келишини, болаларни ёїтирмаслигини ва унга суйкалавермасликни тайинлади.

– Аїлли бєлгин, – деди Женни насиіат їилиб. – Гап сотма, іеч нима сєрама. Сенга нима керак бєлса іаммасини єзим олиб бераман. Іаммасидан іам дастурхонга їєл чєзма.

Веста ваъдани катта їилди, бирої болалигига бориб, бу гапларнинг аіамиятига унчалар тушунолмади. Лестер соат еттида келди. Женни їизини иложи борича чиройлирої кийинтиришга уриниб, єзи іам оїшом либосини кийгани эндигина ётоїїа єтганди. Веста ошхонада бєлиши керак эди. Бирої у онасининг кетидан сирўилиб келиб меімонхонанинг остонасида тєхтаганди. Лестер кираверишда пальтоси билан шляпасини илиб, ичкарига йєналганида Вестани шу ерда кєриб їолди. Їизча жуда мафтункор эди. Лестер буни бир кєришдаёї эътироф этди. Устида їайтарма ёїали ва їадама енгли, кєк нєхот гулли, ої енгилгина кєйлак, оёўида ої пайпої ва башмоўи бор эди. Саркаш жингалак сочлари юзини їуршаган, кєзлари кєм-кєк, лаблари аїиї, ёноїлари їип-їизил. Іайратга тушган Лестер нимадир демоїчи бєлди-ю, бирої єзини босди. Веста ётсираб нари кетди.

– Їизча жуда кєілик экан, – деди Лестер Женни истиїболига чиїїанида. – Сени їийнамаяптими?

– Унчамас, – жавоб їилди Женни.

Женни емакхонага єтганида Лестернинг їулоўига шу гаплар чалинди:

– У ким? – сєради Веста.

– Ж-жим! У Лестер амакинг! Сенга гап сотма, девдим-ку!

– У сенга іам амакими?

– Йєї, болагинам. Гап сотма. Ошхонага югур.

– У фаїат менга амакими?

– Іа. Їани, югур.

– Яхши.

Лестер беихтиёр жилмайди.

Башарти Веста хунук, йиўлоїи, юракни сиїадиган бєлганида ёки Женни шунчалар одобни єргатмаганида буёўи їанаїа кетишини айтиш мушкул эди. Їизчанинг кєркамлиги билан онаси силлиїїина їилиб уни кєздан нари їилишга урингани одамнинг доимо кєнглини очадиган софлик ва ёшликдай таассурот уйўотганди. Лестер тез-тез Женнининг шу єтган йиллар мобайнида она бєлиб келганини єйларди. У боласининг дийдорини ойлаб кєрмасди. Шунда іам бир оўиз боласи борлигини айтмабди-я. Шунга їарамай боласига меіру муіаббати чексиз бєлиб келган-ку, ахир. «Ажаб, – дерди Лестер єзига-єзи. – У ажойиб аёл».

Бир куни Лестер меімонхонада газета єїиб єтирганида нимадир шитирлаб їолди. Єгирилиб їараганида їия эшик тирїишидан єзига синчиклаб тикилаётган кєм-кєк кєзни кєрди. Жиноят устида їєлга тушган кєз эгаси тезда яшириниши керак эди. Бирої у чєчимай жойида тураверди. Лестер саіифани аўдариб, яна їаради. Кєз унга іамон тикиларди. Лестер яна шундай їилди. Кєз эгаси бєш келмади. Лестер іолатини єзгартириб, оёїларини чалиштирди. У яна бошини кєтарганида кєз эгаси ўойиб бєлганди.

Бу воїеа арзимас бєлишига їарамай унда Лестерга доимо хуш келадиган кулгили нимадир бор эди. Мана іозир іам, Лестер сира бєш келишни истамаётган бир пайтда сирли кєз эгаси кєнглини яйратганини іис этди. Лаблари титраб, илжайишига сал їолди. У бундан єзини тийиб, газетани єїийверган бєлса іамки, шу арзимас іодисани яхшилаб эслаб їолди. Шєх Веста Лестернинг эътиборини биринчи марта єзига ана шундай їаратганди.

Ана шу воїеадан кейин орадан кєп єтмай. Бир куни Лестер нонушта ваїтида шошилмай їийма котлет еб, газеталарнинг сарлавіаларини кєздан кечириб єтирганида тинчи яна бузилди. Женни їизини овїатлантирган ва Лестер кетгунича їєўирчоїлари ёнида ёлўиз їолдириб, єзи їаіва їуяётган эди. Шунда эшик ногаіон очилиб, Веста емакхонадан бемалол єта бошлади. Лестер бошини кєтарди, Женни їизариб кетиб, їєзўалди.

– Бу ерда сенга нима керак, Веста? – сєради у.

Веста бу орада ошхонага кирди-да, кичкина супургисини олиб, єзини ўалати тутганича їайтиб чиїа бошлади.

– Менга супургичам керак эди, – Веста жарангдор овозда шундай дея пинагини бузмай кетаверди. Шунда Лестер їизчанинг ботирлигига іавасланганидан илжайиб їєйишдан єзини тутолмади.

Лестернинг шу тариїа аста-секин їизчага меіри товланиб борарди. Энди їизчага нисбатан дилида мурувват уйўониб, кичкина инсон сифатидаги іуїуїларини іам эътироф эта бошлаганди.

Кейинги олти ой давомида Лестернинг кєнглидаги кадардан деярли асар їолмади. Уйидаги бирмунча ноїулай шароитга кєникибгина їолмай, уй энди кєзига жуда шинам ва файзли кєринар, шунинг учун іам кетгиси келмасди.

Кунлари жуда тотли єтарди. Женни уни кєкка кєтарарди. Лестерга бемалолгарчилик, хоілаган пайтида эски ошналари билан учрашиб туриши, уйдаги яхши шароит ва Женнининг меірибончилиги бениіоя хуш келиб їолганди. Шунинг учун іам уйдан кетишни кетга сурар ва балки бундай їилишнинг умуман іожати іам йєїдир деган хаёлга бора бошлаганди.

Бу пайтда єзи іам сезмаган іолда Веста билан анча иноїлашиб їолди. Вестанинг їизиї їилиїлари борлигини пайїаганидан янги іунарларини їизиїиш билан кутарди. Веста доим бирор їизиїрої иш билан банд бєлар, гарчи Женни їизига Лестерга янгилик бєлган їаттиїїєллик ила муомала їилса іам, їизалоўи тинмагур бирорта їизиї сєз айтиб їоларди. Масалан, бир куни їизалої катта пичої билан гєшт бєлагини кесишга уринаётганини кєрганида Женнига болабоп асбоблар олиб бериш кераклигини айтди.

– Катта пичоїда кесишга їийналяпти.

– Іа, – Веста єша лаізада жавоб їилди. Менга кичкина пичоїча керак. Мана, їєлим іам шунаїа кичкина.

Веста шунда бармоїларини ёзди. Женни їизи яна бирор іунар кєрсатишидан їєрїїанидан шоша-пиша їєлини столга босувди, Лестер кулиб юборишига сал їолди.

Веста бошїа сафар Женни Лестернинг чашкасига їанд солаётганини кєриб, тиїилинч їилди:

– Менга іам иккита їанд, ойи.

– Йєї, жонгинам, – деди ойиси, – сенга їанднинг кераги йєї. Сут ичяпсан.

– Лестер амакимга иккита їанд солдинг-ку.

– Іа, іа, – деди Женни, – бирої сен іали кичкинасан. Ундан кейин дастурхон олдида валаїлайверма. Жим єтир.

– Лестер амаким жуда кєп їанд ер экан, – Веста зумда жавоб їилганди, ширинликни хуш кєрадиган Лестер илжайиб їєйди.

– Буни билмадим, – Лестер биринчи марта їизалої билан гаплашишни эп кєрди. – Сен эітимол узум іали ўєра экан, деган тулкига єхшарсан?

Веста Лестерга жавобан жилмайди, шундай їилиб, эндиликда иноїлашиб олишганидан фойдаланиб, тортинмай гаплаша бошлашди. Шу-шу икковлари апої-чапої бєлиб кетишди. Ниіоят, Лестер Вестани єз їизидай кєра бошлади. Лестер Женни билан илгаригидай бирга бєлса-ю, айни пайтда єзининг бир даїиїа іам эсдан чиїариши мумкин бєлмаган олами билан алоїасини узмасликнинг йєлини топишса борми, їизалоїни іатто їєли етадиган барча нарсалардан баіраманд этишга іам іозир эди.

XXXII БОБ

Баіорда кєргазма зали билан омбор битиб, Лестер идорасини янги бинога кєчирди. Лестер шу пайтгача ишларини «Грэнд-Пасифик» меімонхонасида ва клубда битириб келарди. Энди у єзини Чикагода маікам єрнашиб олгандай ва бундан буён шу ерда доимий турадигандай сезарди. Зиммасига жиддий вазифалар тушганди, яъни идорадаги беіисоб ходимларга раібарлик їилиш ва йирик шартномалар тузиш іам унинг иши эди. Бирої энди шаіарма-шаіар юришлардан їутулган, бу иш Робертнинг кєрсатмаси билан іаракат їилаётган куёви – Эмининг эрига топширилганди. Куёви жон-жаіди билан кєзга кєринишга интилар, опа-сингилларни єз томонига оўдириб олишга уринар ва фабрикани їайтадан тузишни мєлжаллаб їєйганди. Лестерга шахсан ёїадиган бир неча хизматчилар іайдалиш хавфида эдилар. Бирої Лестер, булардан бехабар, Кейн чол эса Робертга ишда тєла эркинлик беришга мойил кєринарди. Кексалик іам кучини кєрсатаётганди. Чол бошлаган иши мустаікам, ишончли їєлда їолаётганидан рози эди. Лестер гєёки норози эмасдай кєринарди. Чамаси Роберт билан алоїаси яхшиланиб кетганга єхшарди.

Лестернинг бошїалардан шу пайтгача сир бєлиб келаётган шахсий хаёти єртага тушиб їолмаганида борми, іаммаси бундан буён іам силлиї кетаверарди. Лестер Женни билан усти очиї извошда кєчаларда юрганида оїсуяклар ёки иш юзасидан танишлари кєриб їолган пайтлар бєлганди. Бу іол Лестерни хавотирга солмас, чунки у бєйдої, демакваїтини хоілаган одами билан єтказиши мумкин эди-да. Одамлар ёшгина жувон бєлган Женнини мєътабар оиладан, Лестер унинг кєнглини овламоїчи бєлиб юрибди, деб нега тахмин їилишмас экан? Женнини бошїалар билан таништириш нияти йєїлиги сабабли Лестер извошчига, доимо иложи борича тезрої юр, деб тайинлаб їєйганди. Шунда бирорта іам одам уларни кєрганда чаїириб, гапга тутолмасди-да. Лестер театрда тєїнаш келадиганлар учун Женни юїорида айтиб єтганимиздай шунчаки «миссис Герхардт» эди.

Бахтга їарши, Лестернинг жуда кєп танишлари кузатувчанликлари билан ажралиб турардилар. Улар Лестернинг хулїини їоралашни хаёлларига іам келтирмасдилар. Шунчаки олдинги йилларда іам бошїа шаіарларда, Лестерни ана шу аёл билан кєрганларини унутмасдилар, холос. Лестер, чамаси, бу аёл билан ўайриїонуний алоїададир-да. Хєш, нима бєпти? Бойлик билан ёшлик кєп нарсага іуїуї беради. Баъзи бир миш-мишлар Робертнинг іам їулоўига етган бєлса-да, бу борадаги мулоіазаларини битта-яримтага айтишни эп билмаганди у. Бирої эртами-кечми, бари бир іаммаси ошкора бєлиши керак эди.

Бу воїеа Лестер билан Женни Шимолий томонда тура бошлаганларига бир ярим йил бєлгандан кейин юз берди. Кузда, іаво ёмон пайтларда Лестер тумов бєлиб їолди. Бунинг аломатларини сезганида, арзимаган нарса, иссиї ванага тушиб, хининдан кєпрої ичсам, тезда оёїїа босиб кетаман, деб єйлади. Бирої дарди жиддий эди: эртасига эрта билан єрнидан туролмади, иссиўи баланд ва боши єлгудай оўрирди.

Лестер кейинга пайтларда Женни билан узлуксиз тураркан, эітиёткорликни їєлдан бериб їєйганди. У оўриб їолганида меімонхонасига кетиб, єша ерда ётавериши керак эди. Бирої унинг уйда, Женнининг ёнида бєлгиси келди. Идорасига їєнўирої їилиб, бетоблигини ва ишда бир неча кун бєлолмаслигини айтди. Кейин єзини сабр-бардошли Женнининг парваришига топшириб ётаверди.

Женни Лестер, касалми ё соўми, ёнида бєлишидан хурсанд эди. У Лестерни врач чаїириб, дори-дармон ичишга кєндирди. Лестерга лиймонли їайної чой ичирди, кечасию кундузи юзи ва їєлини совуї сув билан артиб турди. Анча єнгланиб їолганда эса мазали шєрва билан ширгуруч їилиб берди.

Лестер ана шу касаллиги пайтида биринчи кєнгилсизликка дуч келди. Лестернинг Сент-Поледа меімонда бєлган синглиси Луиза, їайтишда кириб єтаман, деб хабар берганди унга. Луиза уйига мєлжалдагидан анча олдинрої їайтадиган бєлиб їолди. У Чикагога Лестер айни касал бєлиб ётган пайтда келди-да, идорага їєнўирої їилиб, акаси яна бир неча кун бєлмаслигини билди, уни їандай топиш мумкинлигини іам суриштирди.

– У «Грэнд-Пасифик»да турса керак, – деди їайси бир эітиётсиз секретар. – Тоби їочган.

Луиза хавотирга тушиб, «Грэнд-Пасифик»ка їєнўирої їилган эди. У ердагилардан жаноб Кейнни бир неча кундан бери кєрмаганларини, умуман у хонасида іафтада бир-икки мартадан кам бєлмаслигини билиб олди. Луизанинг бу гапдан їулоўи диккайиб, Лестернинг клубига їєнўирої їилди.

Єшанда десангиз телефонга, биров жєрттага їилгандай, дастёр бола келди. У Лестернинг топшириўи билан квартирасига кєп марта борганди. Бола Лестернинг манзили сир саїланишидан бехабар эди, нега деганда, шу чоїїача буни іеч ким сєрамаганди-да. Луиза телефонда, мен синглиси бєламан, уни кєрмасам бєлмайди, деганидан кейин бола шундай жавоб їилди:

– У Шиллер майдонида, єн тєїїизинчи уйда туради.

– Кимнинг манзилини беряпсан? – деб сєради телефон олдига келиб їолган нозир.

– Жаноб Кейннинг.

– Іеч їанаїа манзил бериш мумкин эмас. Нима буни билмайсанми?

Бола довдираб, узр сєради. Луиза эса трубкани илиб їєйганди.

Акасининг учинчи манзили іам борлигидан іайрон бєлган Луиза бир соатдан кейин Шиллер майдонида эди. Икки квартирали уй олдида тєхтаб, иккинчи їаватга чиїиладиган эшик тахтачасидаги Кейн фамилиясини єїиди. Иккинчи їаватга кєтарилиб, їєнўироїни чалди. Женни їєнўирої овозини эшитиб чиїаркан, башанг кийинган хонимни кєриб жуда іайрон бєлди.

– Жаноб Кейн шу ерда турадими? – Луиза очиї эшикдан ичкарига кєз ташларкан, димоўдорлик билан сєради. Бу ерда бегона аёл борлигидан пича ажабланган бєлса іам, шубіалари іали ўира-шира эди.

– Іа, – жавоб їилди Женни.

– У касал шекилли? Мен унинг синглисиман. Кирсам бєладими?

Женнининг єзини єнглаб олишига жиндай фурсат бєлганида бирорта баіона топарди, бирої у оўиз очишига улгурмасиданої мавїеидан талтайиб кетган ва єз билгича иш їилишга єрганган Луиза ёнидан сирўалиб єтиб кетди. У Лестер ётган ётоїїа туташ меімонхонада уёї-буёїїа аланглади. Бурчакда єйнаб єтирган Веста єрнидан туриб, меімонга їизиїсиниб їарай бошлади. Луиза ётоїнинг очиї эшигидан Лестерга кєзи тушди. У єрнида кєзларини юмганича ётар, деразадан эса офтоб тушиб турарди.

– Шу ерда экансан-да, іали! – шанўиллади Луиза ётоїїа тез кираркан. – Нима бєлди?

Лестер синглисининг овозини эшитиб кєзини очаркан, зумда іаммасини тушунди. Ёнбошласа іам бир оўиз бир нарса дея олмади. Ниіоят, бир амаллаб деди:

– Яхшимисан, Луиза. Їаёїдан пайдо бєлдинг?

– Сент-Поледан. Мєлжалимдан олдинрої жєнадим, – у їандайдир чатої нарсани сезганидан ўижиниб ва тез гапирарди. – Сени аранг їидириб топдим. Ановинг єзи… – у «чиройликкина хизматчи экан», демоїчи бєлди-ю, бирої єгирилиб їараб, ўамгин, бєшашган їиёфада меімонхонда у-буларни йиўиштираётган Женнини кєриб їолди.

Лестер жавоб єрнига йєталди.

Луиза хонани диїїат билан кєздан кечирди. Бундаги ёїимли, бирої ёмон фикрларга олиб борадиган оилавий шароит назаридан четда їолмади. Стулда Женнининг кєйлаги ётарди. Миссис Кейн буни кєрганида жирканиб юбкасини тортиброї їєйди. У акасига їараганида кєзларида ўалати ифода кєрди. Лестер гєё бироз ташвишли, айни пайтда хотиржам ва олишувга тайёрдай кєринарди.

– Бу ерга бекор келибсан, – деди Лестер Луизанинг тили учига келиб турган саволни беришга имкон їолдирмай.

– Нимага бекор бєларкан? – Луиза акаси рєйирост гапирганидан жаіли чиїиб шанўиллади. Менга акамисан ёки акамасмисан? Ростки акам экансан, їаёїїа бєлса іам келавераман. Бунга хушинг борми? Менга шундай дейишга їандай тилинг борди?

– Менга їара, Луиза, – Лестер сал їаддини кєтариброї гапида давом этди. – Сен кичкина эмассан. Тортишувимиздан маъни йєї. Сенинг келишингни билмасдим, йєїса маълум чоралар кєрган бєлардим.

– Маълум чоралар! – деди Луиза ачитиб. – Іа-я, бєлмаса-чи! Бошїа нима іам їилардинг!

Луиза єзини їопїонга тушгандай сезар ва бунинг учун Лестердан ўазабда эди.

Лестер эса ўазабланганидан іатто їизариб кетди.

– Бекорга кеккайяпсан, – деди у кескин. – Сенинг олдингда єзимни сираям оїламайман. Мен маълум чоралар кєрардим деяпман. Бу эса мутлаїо кечирим сєрайман деганим эмас. Мабодо мулойимрої гаплашгинг бєлмаса – ихтиёринг.

– Сени їара-ю, Лестер! – Луиза тутаїиб кетди. Сендан буни кутмовдим. Іаммаёўимиз таниш-билиш бєлган Чикагода шундай… – Луиза єша ёмон сєзни айтишга ботинолмади, – билан ошкора туришга уяларсан девдим. Бу даішат! Мен одобни биларсан, де єйловдим, іурматни…

– Одобингни жин урсин! – Лестер портлаб кетди, – тушунсанг-чи, ахир, сендан кечирим сєраётганим йєї. Бу ер сенга ёїмаётган бєлса, нима їилишни єзинг жуда яхши биласан.

– О, худойим! – деб юборди Луиза. – Бу гапни акам айтяпти-я! Мана шу расвони деб-а! Бу кимнинг боласи? – у їєїїисдан ўазабкор ва синчковлик билан сєради.

– Єпкангни босавер, менинг болам эмас. Дарвоїе, меники бєлганда іам сенга нима? Илтимос, менинг іаётимга аралашма.

Женни іамма гапни (єзининг шаънига айтилган іаїоратларни іам) эшитаркан, аламдан юраги увишди.

– Тинчлан, іаётингга бошїа аралашмайман, їутурарди Луиза. – Бирої айтиб їєяй, іаммадан кутсам іам сендан кутмагандим буни. Єзингдан паст турган хотин билан бирга кєраман деб єйламовдим! Олдинига уни… – Луиза яна «хизматчинг» демоїчи бєлди-ю, бирої Лестер їаттиї єшїириб бериб, гапини бєлди.

– Менга уни ким деб єйлаганинг бари бир. У єзини юксак іисоблаб юрганларнинг кєпидан яхширої. Нимани єйлашингни биламан. Іаммаси бєлмаўур гап. Мен хоілаганимни їиламан, сенинг танїидинг билан іам ишим йєї. Єзим учун єзим жавоб бераман, менинг ташвишимни тортма, илтимос їиламан.

– Тортмайман іам, кєнглингни тєї їилавер, – бєш келмади Луиза. Оилани бир чаїага олмаслигинг менга аён бєлди. Лекин сенда жиддий виждон бєлганда синглинг шундай жойга келишига мутлаїо йєл бермасдинг. Бундан кєнглим кетяпти, бошїалар іам эшитса худди шунаїа дейишади, бор гап шу.


Страницы книги >> Предыдущая | 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 | Следующая
  • 0 Оценок: 0

Правообладателям!

Это произведение, предположительно, находится в статусе 'public domain'. Если это не так и размещение материала нарушает чьи-либо права, то сообщите нам об этом.


Популярные книги за неделю


Рекомендации